Η κυβερνητική ανακοίνωση για την «διμερή συμφωνία» με την Τουρκία αναφορικά με το μεταναστευτικό, έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις σε όσους γνωρίζουν από εξωτερική πολιτική.
Δυστυχώς, σε μία εθνικά κρίσιμη στιγμή, η χώρα δεν διαθέτει αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν φαίνεται να έχει κατανοήσει πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποδειχθεί μία τέτοια εξέλιξη. Οι αντιδράσεις λοιπόν μέχρι στιγμής εγείρονται – άτυπα – στο εσωτερικό της Ν.Δ.
Ο λόγος είναι ξεκάθαρος: Η βασική στόχευση της Τουρκίας είναι να υποβιβάσει τις διαφορές με την Ελλάδα σε διμερές επίπεδο. Εάν το επιτύχει αυτό, τότε αυτομάτως η Ελλάδα απεμπολεί ένα τεράστιο όπλο το οποίο κερδήθηκε με πολύ κόπο τις τελευταίες δεκαετίες: Το να αναγάγει τις ελληνοτουρκικές διαφορές (αλλά και το θέμα της Κύπρου) σε ευρωτουρκικές. Με τον τρόπο αυτό, δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει οποιαδήποτε μονομερής υποχώρηση από την Ελλάδα, λόγω των δεσμεύσεων του πρωτογενούς ευρωπαϊκού δικαίου.
Δεν μπορούσε δηλαδή να γίνει η οποιαδήποτε συζήτηση για περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας η των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, καθότι τα ελληνικά σύνορα ταυτίζονταν με τα ευρωπαϊκά. Έτσι επιτεύχθηκε η παρουσία της Frontex, που επίσης αποτελούσε για την Τουρκία τεράστιο πρόβλημα.
Παράλληλα, η λύση του Κυπριακού δεν υποβιβαζόταν σε μία διμερή διαφορά, αλλά σε εισβολή και κατοχή ενός τρίτου κράτους, δηλαδή της Τουρκίας, σε μία ευρωπαϊκή χώρα, δηλαδή την Κύπρο, η οποία όχι απλώς είναι μέλος της ΕΕ, αλλά ανήκει στον σκληρό πυρήνα της, στην ευρωζώνη.
Έμπειρα στελέχη της Ν.Δ. λοιπόν φοβούνται ότι εάν ο Μητσοτάκης υποβιβάσει το θέμα του μεταναστευτικού και δεχθεί διμερή διαπραγμάτευση, τότε ανοίγει κερκόπορτα για το σύνολο των ελληνοτουρκικών «θεμάτων», εξυπηρετώντας έτσι τις τουρκικές σκοπιμότητες.