Ηταν στο Ιπποκράτειο το νοσοκομείο. Πηγαινε για στεφανιογραφία. Και έφυγε προχθές τα ξημερώματα μέσα στο ασανσέρ. Έπαθε ανακοπή.
Αποχαιρετώντας τον η Πέπη Τσεσμελή έγραψε:
Έχασα έναν άνθρωπο που ήταν σαν αδερφός μου φίλος μου αληθινος.Αχ Πετρούλη μου με έμαθες πολλά. Τι θα κάνω χωρίς εσένα Ήσουν είσαι και θα εισαι.Να λέμε αλήθειες στα δύσκολα πάντα ο ένας στήριζε τον άλλον.Στα κανάλια όταν σου ζητούσαν να μιλήσεις πρώτος μιλούσες..
Ελεγες την αλήθεια γιατί είσαι ο μόνος που ήξερες γιατί τα ζούσες από κοντα. Ποτέ δε Μ άφησες ούτε εγώ ποτέ..Ακόμα και στα επισκεπτήρια του Κορυδαλλού που ταλαιπωρήθηκες για ένα διάστημα με έμαθες να σέβομαι τους φυλακισμένους ανθρώπους είδα από κοντά τι τραβανε ειτε δίκαια είτε άδικα δε το κρίνουμε εμείς αυτό…
Για μένα είσαι ο προεδρουλης.Μεσα από σένα είδα και εμαθα πράγματα που δε φανταζομουν ότι θα έβλεπα στη ζωή μου.Ευχομαι να βρεις γαλήνη κι απέραντο φως εκεί πού ταξιδεύεις.Καλο ευλογημένο σου ταξίδι
…ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΠΕΤΡΟ ΛΕΩΤΣΑΚΟ.
…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς.
…Βαθιά χαρακιά στην ψυχή, ο κάθε τέτοιος αποχαιρετισμός. Το στερνό αντίο στον κάθε φίλο, στον κάθε δικό σου άνθρωπο. Ένας από αυτούς, για μένα, ήταν κι ο Πέτρος. Την είδηση μου την έδωσε μια ανάρτηση της Πέπης. Της εξ ίσου πολύ καλής μου φίλης, της Πέπης Τσεσμελή. Είχε αυτή τη σχετικά πρόσφατη φωτογραφία τους, που αναρτώ, τη δεύτερη από τα δεξιά κι έγραφε: “Πάντα θα είσαι στην καρδιά μου. Ήσουν και θα είσαι ο προεδρούλης της ψυχής μου”.
Προεδρούλης, από την εκπομπή που έκαναν μαζί στο τότε “New Chanel” στο “Ερωτοδικείο” Μια πολύ επιτυχημένη στο είδος της εκπομπή, που έφερε πολλά λεφτά, στον τότε καναλάρχη τον Μανούση. Εγώ διαφωνούσα φυσικά για το ύφος και το περιεχόμενο. Γιατί και οι δύο τους μπορούσαν, πολύ περισσότερα και πολύ αξιολογότερα πράγματα να κάνουν. Περί ορέξεως όμως, λόγος δεν πέφτει. Μόλις διάβασα το κειμενάκι της Πεπης, της είπα μπράβο για τη στήριξη που δίνει στο Πέτρο, στα δύσκολα που περνούσε.
Γιατί τον είχε μπλέξει κι αυτόν, στο παραδικαστικό κύκλωμα, εκείνος ο παπάς, ο Γιοσάκης. Και είχε κι ο Πέτρος προβλήματα με τη δικαιοσύνη. Τότε μου έγραψε η Πεπούλα. “Πανο μου έφυγε. Έφυγε σαν πουλάκι, ελεύθερος” Την τελευταία λέξη με πόσο νόημα μου την τόνισε. Ελεύθερος. Από πολλά. Ακόμα κι από το οικογενειακό του περιβάλλον. Ακόμα κι από τον περίγυρο του που δεν μπορούσε να τον ερμηνεύσει στην πραγματική του διάσταση. Ο Πέτρος ο Λεωτσάκος, ήταν φίλος μου πολλά χρόνια. Πριν ακόμα από την ενασχόληση του με την τηλεόραση.
Όπως και η Πέπη, αυτό το υπέροχο και καλωσυνάτο πλάσμα. Το θηλυκό αυτό με το απέραντο ήθος και την σεμνότητα. Ο δε Λεωτσάκος, ήταν ένας από τους πλέον διαβασμένους νομικούς της χώρας μας. Βαθιά νομομαθής, έξυπνος και ευέλικτος. Πότε δεν έχανε υπόθεση. Γιατί πριν φτάσει στην έδρα, δεν την διάβαζε απλά, την ερευνούσε σε βάθος. Και ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει τα πάντα. Και να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Μέχρι που βρέθηκε στο δρόμο του αυτός ο παπάς. Ο τόσο χωμένος, μέσα στο βρώμικο εκείνο παραδικαστικό κύκλωμα. Ο Πέτρος ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Πόσες και πόσες φορές δεν τους φιλοξένησα, την Κούλα κι αυτόν, στο εξοχικό μου στην Αιδηψό. Και στη Ρώμη, πήρα μαζί με τον μικρό τότε γιο μου, ταξίδι, τον εγγονό της Κούλας, που τόσο τον λάτρευε κι ο Πέτρος. Και στην Αθήνα στο σπίτι μου, τους φιλοξενούσα. Μέχρι που πήρε έκταση, η εμπλοκή του με τον πάπαρδο. Εκεί διαφώνησα. Και κράτησα μια απόσταση. Αυτό δεν σήμαινε πως δεν τον θεωρούσα φίλο κι αδελφό. Όπως το ίδιο και κείνος.
Μόλις πριν λίγο λοιπόν έμαθα από την Πέπη Τσεσμελή, την κοινή μας φίλη, για το ανεπίστρεπτο ταξίδι του. Λυπήθηκα πολύ. Και θέλησα να του πω και μέσα από εδώ το δικό μου αντίο. Και η Πέπη και ο Πέτρος είχαν τεράστιες δυνατότητες. Και η Πεπη, μια αρκετά μορφωμένη και πανέμορφη κοπέλα, με τα Γαλλικά της, το πιάνο της, απο καλή οικογένεια. Και ο Πέτρος από τους κορυφαίους νομικούς της χώρας μας. Έμπλεξαν με κείνη την κατάρα του Μανούση, ενώ μπορούσαν να διαπρέψουν σε μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα. Τέλος πάντων. Πέρασαν αυτά. Η Πέπη που προχθές ήταν σπίτι μου και φάγαμε, μαζί με τον Βασίλη Ντάτσο, μου ανακοίνωσε πως ξεκινάει δική της εκπομπή σε Αθηναικό κανάλι. Και το χάρηκα πολύ γιατί ξέρει πόσο την αγαπώ.
Ο Πέτρος.. Πόσο κρίμα που δεν θα είναι πια εδώ, για να τον καλέσει σε μια εκπομπή της. Και να ξαναβρεθούμε όλοι μας όπως παλιά. Ηταν στο Ιπποκράτειο το νοσοκομείο. Πηγαινε για στεφανιογραφία. Και έφυγε χθές τα ξημερώματα μέσα στο ασανσέρ. Έπαθε ανακοπή. Από το ρημάδι το ζάχαρο, που τον έφαγε. Κρίμα. Καλό ταξίδι ας έχει εκεί επάνω που πήγε. Κι ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Όλοι εμείς οι φίλοι του και η Πεπούλα πρώτη, θα τον έχουμε πάντα βαθιά μες την καρδιά μας. Γιατί πραγματικά ήταν υπέροχος. Ήταν μοναδικός.