Πέρασε πια, στην ΄Αλλην ΄Όχθη, στα Μυστικά Μονοπάτια του Άχρονου, ένας από τους ομορφότερους ΄Έλληνες που γεννήθηκαν σ’ αυτήν εδώ την Γη.
Και ένας αληθινός Άντρας.
Κοσμοπολίτης, χαρισματικός και πάνω απ’ όλα ένας αληθινός Κύριος σε όλα του.
Σπύρε μου αγαπημένε, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε την κουβέντα μας για τους αχρείους κομπλεξικούς, τα ψευτοηθοποιάκια και τους χαζογκόμενους της δεκάρας, που μια ζωή προσπαθούσαν να σου κλείσουν τις πόρτες, λέγοντάς σου πως εσύ ανήκεις στο Χόλλυγουντ και δεν υπάρχουν για σένα ρόλοι στην Ελλάδα!
Σπύρε Φωκά, που με τίμησες με την φιλία σου, κλείνω ευλαβικά το γόνυ μπροστά στην σεπτή σου σορό.
Αντίο Ωραίε ΄Έλληνα και σημαντικέ ΄Ανθρωπε της Τέχνης.
Καλό Δρόμο να έχει η μεγάλη σου ψυχή..
Δημήτρης Ιατρόπουλος