Αφροδίτη της Μήλου, ο μισεμός ενός αριστουργήματος

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Γράφει ο  Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

2Q==Ποιος θα μπορούσε να υποψιαστεί τις δραματικές συνθήκες κάτω από τις οποίες ένα αριστούργημα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής θα ξενιτεύονταν για την Γαλλία και μάλιστα ότι για λίγες μόνο ημέρες θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί ο εκπατρισμός του; Φυσικά κανείς.
Διότι κανείς δεν μπορεί να υποπτευθεί τις περίεργες βουλές της ιστορίας, που αρέσκεται να «παίζει» με τα υποκείμενά της. Πως έχουν όμως τα πράγματα για ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της αρχαίας ελληνικής πλαστικής τέχνης,την Αφροδίτη της Μήλου;
Τον Απρίλιο του 1820 στην τουρκοκρατούμενη Μήλο ένας φτωχός αγρότης ο Γιώργος Κεντρωτάς, αποζητά πέτρες για να χτίσει έναν τοίχο. Σκάβει έτσι το χωράφι του, ώσπου η τσάπα του χτυπάει έναν υπόγειο θόλο. Κατεβαίνει κάτω στην μεγάλη τρύπα που έχει ανοίξει και έκπληκτος αντικρίζει ένα πανέμορφο άγαλμα. Απεικόνιζε μια ωραία κοπέλα με γυμνά στήθη και τα δυο της χέρια κομμένα. Αλλά με άρτιο όλο το υπόλοιπο σώμα. Το σώμα του αγάλματος ήταν τεμαχισμένο στα δυο και το δεύτερο του μισό (κάτω τμήμα) θα βρεθεί στον ίδιο επίσης χώρο, μετά από ολίγες ημέρες. Ο Κεντρωτάς μην μπορώντας να αποτιμήσει την αξία του αγάλματος μίλησε στους συγχωριανούς του για το εύρημά του.
Στο μεταξύ όμως έχει προσαράξει λόγω της κακοκαιρίας στο λιμάνι της Μήλου το γαλλικό πλοίο «Εσταφέτ». Και ένας βαθμοφόρος του πληρώματος επ ονόματι «Βουτιέ» πληροφορούμενος το γεγονός σπεύδει να το δεί. Διάβασε μάλιστα στη βάση του αγάλματος και το όνομα «Αφροδίτη».Στο λιμάνι σε λίγες μέρες θα καταπλεύσει και ένα ακόμα γαλλικό πλοίο το «Σεβρέτ», του οποίου το πλήρωμα γρήγορα μαθαίνει για το εύρημα.
Ο αξιωματικός του Ντομόν ντ’ Ουρβίλ εκφράζει ενδιαφέρον για το άγαλμα και μέσα από μια διεξοδική του συνομιλία με τον Βουτιέ, αποφαίνονται μαζί για την μεγάλη αξία της αρχαιότητας, που η τσάπα του Κεντρωτά από λάθος είχε φέρει στην επιφάνεια. Αποπλέουν για την Κωνσταντινούπολη με σκοπό να ενημερώσουν τον πρέσβη της Γαλλίας στην πόλη. Όμως η αξία του αγάλματος έχει διαρρεύσει στη Μήλο και έτσι στο παιχνίδι της διεκδίκησής του έχουν μπεί και άλλοι.

Δεν θα μπορούσε άλλωστε η ιστορία που ήδη εξυφαίνει τους δαιδάλους της, να τους αφήσει έξω ! Πρώτος και  καλύτερος ο γάλλος πρόξενος στη Μήλο Βρέστ. Περιέργως όμως και ένας καλόγερος που μόνο φιλότεχνος δεν είναι. Πρόκειται για ένα ασήμαντο μοναχό, που του έχουν προσάψει κατηγορίες για ατασθαλίες και τον έχουν καλέσει στην Κωνσταντινούπολη για απολογία. Ο παμπόνηρος καλόγερος σκέφτεται έτσι να αγοράσει από τον Κεντρωτά το άγαλμα και να το κάνει δώρο στον διερμηνέα του στόλου, προκειμένου να τον εξευμενίσει. Το αξίωμα του διερμηνέως του στόλου κατείχε τότε ο πρίγκιπας Νικόλαος Μουρούζης, γιός του ηγεμόνα της Μολδαβίας. Όμως ο γάλλος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολή καθώς ενημερώνεται για την ύπαρξη του αγάλματος προβαίνει σε ενέργειες για να το αγοράσει νόμιμα. Στην προσπάθειά του αυτή και για να κάνει πιο εύκολη την αγορά της «Αφροδίτης», παίρνει και μερικά «υψηλά χαρτιά».

Αποσπά έτσι βούλα της υψηλής πύλης για να την προσκομίσει στους Τούρκους, αλλά και επιστολή του πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’ για τους έλληνες. Ως εκπρόσωπό του για να διενεργήσει την αγορά αποστέλλει στη Μήλο τον υποκόμη Μάρκελο, ο οποίος καταπλέει με το «Εσταφέτ» στο λιμάνι της νήσου στις 20 Μαΐου του 1820. Και κυριολεκτικά μόλις προλαβαίνει την έξοδο του αγάλματος από το νησί. Ήδη  βρίσκεται φορτωμένο σε ένα σπετσιώτικο καΐκι με τουρκική σημαία, έτοιμο να ταξιδέψει για την πόλη και από κεί για την Μολδαβία. Πως όμως έχει περιέλθει ο αρχαιολογικός θησαυρός στα χέρα των Τούρκων;

 Ο άμοιρος οικονομικά Κεντρωτάς δέχεται από παντού πιέσεις για να πουλήσει το άγαλμα. Η οικονομική του ένδεια, αλλά και το χαμηλό του μορφωτικό επίπεδο δεν του επιτρέπουν άλλες σκέψεις για το μέλλον της πολύτιμης «Αφροδίτης» Αποφασίζει έτσι να το δώσει στους Τούρκους, οι οποίοι του υπόσχονται ότι θα τον ανταμείψουν πλουσιοπάροχα. Το λόγο τώρα όμως έχει ο Μάρκελος που θα προσπαθήσει να ξαναπάρει το άγαλμα από τους Τούρκους επιστρατεύοντας όλα τα μέσα με τα οποία τον έχει εφοδιάσει ο γάλλος πρέσβης στην πόλη, βεβαίως και πολλά χρήματα. Θα επακολουθήσει ένας σκληρός κύκλος διαπραγματεύσεων και μέσα από έναν αδιευκρίνιστο τρόπο ο Μάρκελος – που πιθανόν να περιελάμβανε από δωροδοκία των τούρκων ναυτών, μέχρι και επίθεση του γαλλικού πλοίου στο καΐκι – κατορθώνει τελικά να αποσπάσει το άγαλμα.

Όσο για τον φτωχό και δυστυχή Κεντρωτά που προσέβλεπε σε ένα καλό οικονομικό ποσό για να φύγει από τα δεσμά της φτώχειας, η αμοιβή του είναι πολύ μικρή, αφού το όλο εγχείρημα θα κοστίσει στους γάλλους χίλια φράγκα. Έτσι ένα αριστούργημα της αρχαιοελληνικής τέχνης, μέσα από έναν τελείως τυχοδιωκτικό τρόπο περνά σε γαλλικά χέρια, για να καταλήξει στις μέρες μας   στο περίφημο Μουσείο του Λούβρου.

Και η ειρωνεία, ότι λίγους μόνον μήνες αργότερα θα εκσπάσει η ελληνική επανάσταση, που θα μπορούσε να διασώσει το άγαλμα στην πατρώα του γή. Βλέπετε περίμενε η «Αφροδίτη» είκοσι δύο αιώνες κρυμμένη στα χώματα της Μήλου και δεν είχε υπομονή για λίγους μήνες που ξέσπασε η επανάσταση ! Έτσι φαίνεται πως είχε καθορίσει την μοίρα της η ιστορία και τον άδικο για την ελληνική πατρίδα μισεμό της …

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.

www.panosavramopoulos.blogspot.gr

ΔΗΜΟΦΙΛΗ