Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 η 17Ν εισήγαγε βιαίως στη δημόσια συζήτηση τον όρο ΛΜΑΤ. Επρόκειτο για ακρωνύμιο (Λούμπεν Μεγαλοαστική Τάξη), είναι προφανές ότι έλκυε την καταγωγή του από το λούμπεν προλεταριάτο του Καρλ Μαρξ και οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι απασχόλησε έντονα τον δημόσιο διάλογο. Μέχρι που ξεχάστηκε, όπως και οι εμπνευστές του.
Δεν έχουμε καμία πρόθεση να κρίνουμε τη δράση της 17 Νοέμβρη –έχουν αποφανθεί εξάλλου η Ιστορία και η Δικαιοσύνη–, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, όμως, ότι ο όρος ΛΜΑΤ περιέγραψε με τον πιο παραστατικό τρόπο την κυρίαρχη ελίτ μιας ολόκληρης εποχής.
Σήμερα, σχεδόν 40 χρόνια μετά, η ραχοκοκαλιά του ελληνικού καπιταλισμού ελάχιστα διαφέρει από αυτή της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου. Οι ίδιες οικογένειες, τα ίδια τζάκια, τα ίδια ονόματα κυριαρχούν στην επιχειρηματική και πολιτική ζωή του τόπου. Και παρότι αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται ως νεοφιλελεύθεροι, πορεύονται με τις ίδιες παλιές δοκιμασμένες πρακτικές. Ανομία, ατιμωρησία, σκάνδαλα, διαπλοκή, διαφθορά, κερδοσκοπία στα όρια του μαυραγοριτισμού, καταλήστευση των εθνικών πόρων ευδοκιμούν σε αυτό το ιδιότυπο ελληνικό μοντέλο κρατικοδίαιτου παρασιτισμού.
Η μόνη, ενδεχομένως, διαφορά σε σχέση με το παρελθόν έχει περισσότερο ποσοτικά χαρακτηριστικά καθώς φαίνεται ότι ζούμε στην εποχή της άκρατης λουμπενοποίησης της κυρίαρχης ελίτ. Αυτό, όμως, αποτελεί πλέον ένα παγκοσμιοποιημένο φαινόμενο. Η παγκόσμια αφρόκρεμα, βαθιά διεφθαρμένη, βρίσκεται βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό σε υποθέσεις του κοινού ποινικού δικαίου, όπως σκάνδαλα παιδεραστίας, trafficking, αρχαιοκαπηλίας, ναρκωτικών.
Η υπόθεση της λίστας Επστάιν αποτελεί τρανό παράδειγμα του λαβύρινθου της διαφθοράς και της εκπόρνευσης βασικών αρχών του κράτους δικαίου. Είναι καταπληκτικό πώς ο μίτος της ατζέντας Επστάιν όσο ξετυλίγεται τόσο συνδέει πρώην πλανητάρχες, βασιλιάδες, πρίγκιπες, επιχειρηματίες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Και το ένα σκάνδαλο φέρνει το άλλο. Η παγκόσμια ελίτ κολυμπάει στον βούρκο. Σε αυτό τον βούρκο δεν θα μπορούσε να λείπει το… άρωμα Ελλάδας. Δυστυχώς, αυτοί κυβερνούν. Θα κυλιστούμε μαζί τους;