Ο Στράτος Μαυρίδης από το 1965 ξεκίνησε το έργο του, αλλά από το 2003 αφιερώθηκε ολοκληρωτικά.
Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο αλλά έβαλε στόχο ζωής να φτιάξει το μοναδικό στην Ελλάδα πάρκο πλακιδίων. Όλα ξεκίνησαν το 1965 όταν ο Στράτος Μαυρίδης αγόρασε ένα αγρόκτημα στην περιοχή του Μαρκοπούλου του Δήμου Ωρωπού περίπου 700 μέτρα από τον πανέμορφο και άγνωστο ακόμα και στους ντόπιους καταρράκτη «Μπέμπη».
(Στο YouTube είναι απειροελάχιστα τα video, σχεδον μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, που αναφέρονται σε αυτό το θέμα.)
Υδραυλικός στο επάγγελμα αφιέρωσε τη ζωή του στο μεροκάματο αλλά πάντα ήθελε να εξωραΐσει το ρέμα που περνούσε μπροστά από το σπίτι του και το οποίο ήταν γεμάτο καλαμιές αλλά και σκουπίδια που πετούσαν ακόμα και από μακρινές περιοχές.
Όταν ο Στράτος Μαυρίδης αποφάσισε να δώσει χαρακτήρα στο ρέμα που περνούσε στο δρόμο μπροστά από το σπίτι του δε φανταζόταν πως μετά από 22 χρόνια θα αναγκάζονταν να πουλήσει ένα διαμέρισμα που είχε για τα γεράματα του προκειμένου να αντιμετωπίσει τα έξοδα του εγχειρήματος του.
Εκατομμύρια πολύχρωμα πλακάκια τοποθετημένα με μεράκι και έμπνευση δημιουργούν ένα μοναδικό μωσαϊκό χρωμάτων που φτιάχνει τη διάθεση του επισκέπτη και δίνει χαρά στα παιδιά.
Από το 2003 ο Στράτος Μαυρίδης δουλεύει ασταμάτητα το πάρκο πλακιδίων όπου υπάρχουν διάφορες θεματικές γωνιές και μηνύματα για τους επισκέπτες προτρέποντας τους να αγαπούν και να φροντίζουν το περιβάλλον και τα ζώα.
Το μήκος του πάρκου είναι πάνω από 340 μέτρα.
Ο Στράτος Μαυρίδης από το 1965 ξεκίνησε το έργο του αλλά από το 2003 αφιερώθηκε ολοκληρωτικά και πούλησε και ένα διαμέρισμα για να αγοράσει πλακάκια
Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο αλλά έβαλε στόχο ζωής να φτιάξει το μοναδικό στην Ελλάδα πάρκο πλακιδίων. Όλα ξεκίνησαν το 1965 όταν ο Στράτος Μαυρίδης αγόρασε ένα αγρόκτημα στην περιοχή του Μαρκοπούλου του Δήμου Ωρωπού περίπου 700 μέτρα από τον πανέμορφο και άγνωστο ακόμα και στους ντόπιους καταρράκτη «Μπέμπη».
Υδραυλικός στο επάγγελμα αφιέρωσε τη ζωή του στο μεροκάματο αλλά πάντα ήθελα να εξωραΐσει το ρέμα που περνούσε μπροστά από το σπίτι του και το οποίο ήταν γεμάτο καλαμιές αλλά και σκουπίδια που πετούσαν ακόμα και από μακρινές περιοχές.
Όταν ο Στράτος Μαυρίδης αποφάσισε να δώσει χαρακτήρα στο ρέμα που περνούσε στο δρόμο μπροστά από το σπίτι του δε φανταζόταν πως μετά από 22 χρόνια θα αναγκάζονταν να πουλήσει ένα διαμέρισμα που είχε για τα γεράματα του προκειμένου να αντιμετωπίσει τα έξοδα του εγχειρήματος του.
Εκατομμύρια πολύχρωμα πλακάκια τοποθετημένα με μεράκι και έμπνευση δημιουργούν ένα μοναδικό μωσαϊκό χρωμάτων που φτιάχνει τη διάθεση του επισκέπτη και δίνει χαρά στα παιδιά. Από το 2003 ο Στράτος Μαυρίδης δουλεύει ασταμάτητα το πάρκο πλακιδίων όπου υπάρχουν διάφορες θεματικές γωνιές και μηνύματα για τους επισκέπτες προτρέποντας τους να αγαπούν και να φροντίζουν το περιβάλλον και τα ζώα.
Στη βάση ενός εντυπωσιακού καραβιού αλλά και μιας πυραμίδας που φυσικά είναι όλα ντυμένα με πλακάκια υπάρχουν δύο ονόματα. «Λαμπρινή ήταν το όνομα της μητέρας μου και Βιργινία το όνομα της γυναίκας μου. Και οι δύο έχουν φύγει από τη ζωή και τους έχω αφιερώσει όλη αυτή τη δουλειά νύχτα μέρα».
Στο πάρκο μεταξύ άλλων υπάρχουν τρεις πανέμορφες πολύχρωμες γέφυρες, σκάλες, καθιστικά, μία λιμνούλα με ψαράκια, μία εντυπωσιακή κατασκευή που είναι ζωγραφισμένος ο παγκόσμιος χάρτης, ένας πανέμορφος εξωτερικός πίνακας ζωγραφικής, ένα όμορφο χειροποίητο ιγκλού, δεκάδες άλλες θεματικές γωνιές εμπνευσμένες από τον δημιουργό του πάρκου.
«Υπάρχει ζωγραφισμένος ο παγκόσμιος χάρτης σε πραγματική κλίμακα από έναν φίλο ζωγράφο εθελοντή. Την πυραμίδα την έφτιαξα εμπνευσμένος από την Αίγυπτο. Η πυραμίδα στο εσωτερικό της έχει χώμα, έχει ειδική κατασκευή με πλέγμα και τσιμέντο και πάνω εκεί έχουν τοποθετηθεί τα πλακάκια. Η κάθε βάση της πυραμίδας έχει διαφορετικό θέμα», λέει ο Στράτος Μαυρίδης.
Εκτός από τα εκατομμύρια πλακάκια εντυπωσιάζουν οι τηλεοράσεις παλιάς τεχνολογίας που έχουν τοποθετηθεί στα δέντρα, στις ελιές και στα πεύκα δημιουργώντας ένα σουρεαλιστικό σκηνικό. Παλιά βίντεο, παλιά ποδήλατα τα οποία έχουν βαφτεί πολύχρωμα, ένα παλιό σιδερένιο κρεβάτι και πήλινα αγάλματα περασμένων δεκαετιών όπως ο κλασσικός μπεκρής.
Όπως θυμάται ο Στράτος Μαυρίδης μετά το τέλος της δουλειάς του το μόνο που σκεφτόταν ήταν να πάει σε καταστήματα που πουλούσαν πλακάκια και να διαπραγματευτεί το απόθεμα τους: «Τα πλακάκια τα αγόραζα από διάφορα καταστήματα. Αυτά που τους ξέμεναν ή ήταν τελευταία κομμάτια. Πήγαινα σε αποθήκες, σε μεγάλους εμπόρους, σε όποιον είχε πλακάκια. Διαπραγματευόμουν για καλές τιμές και φυσικά τα κουβαλούσα λίγα λίγα. Μου είχε γίνει εμμονή η αγορά των πλακιδίων. Έχουν γίνει χιλιάδες χιλιόμετρα από την Αθήνα έως εδώ. Έχουν απαιτηθεί χιλιάδες ώρες δουλειάς για να καθαριστούν τα πλακάκια, να ταξινομηθούν και να τοποθετηθούν».
Τα χρόνια πέρασαν και πλέον πήρε την απόφαση να σταματήσει: «Τελείωσα όλα μου τα έργα. Δεν πάει περισσότερο. Έχω ήδη εξαντληθεί και σε δύναμη και οικονομικά. Η ηλικία μου προχωράει και τα έξοδα είναι πολλά. Έχω πουλήσει ένα διαμέρισμα για να αντιμετωπίσω τις ανάγκες του πάρκου. Δεν άντεχα στη σκέψη να μείνει στη μέση».
Όπως τονίζει η καθαριότητα και η συντήρηση είναι πλέον το βασικό του μέλημα: «Έρχονται καθημερινά εθελοντές. Μου προτείνουν να έρχονται να καθαρίζουν το πάρκο. Θέλουν μέχρι να γυαλίσουν τα πλακάκια. Τους ευχαριστώ όλους. Μπορεί να χρειαστούν όταν με εγκαταλείψουν οι δυνάμεις μου. Γενικά έχω τρέλα με την καθαριότητα. Τα πλακάκια τα γυαλίζω καθημερινά. Η καθαριότητα είναι βασικό κομμάτι της σκέψης μου για να ξεκινήσει όλη αυτή η προσπάθεια».