Στην Ελλάδα, αν και έχουν περάσει 80 ολόκληρα χρόνια από το τέλος της κατοχής, το ζήτημα της συνεργασίας με τον κατακτητή εξακολουθεί να αποτελεί θέμα-ταμπού, αναφέρει μεταξύ άλλων ο ιστορικός-ερευνητής και συγγραφέας Μενέλαος Χαραλαμπίδης μιλώντας στον 98,4.
Ο ιστορικός- ερευνητής και συγγραφέας Μενέλαος Χαραλαμπίδης μιλάει στον 98.4 με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του “Οι δωσίλογοι – Ένοπλη, πολιτική και οικονομική συνεργασία στα χρόνια της Κατοχής” σήμερα στις 19:30 στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, αύριο την ίδια ώρα στο Ρέθυμνο και την Παρασκευή στην Έκθεση Βιβλίου στα Χανιά.
Όπως σημειώνει, η συνεργασία με τον κατακτητή χαρακτήρισε την καθημερινότητα σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη. Πολιτικοί, στρατιωτικοί, επιχειρηματίες, δήμαρχοι, δικαστές, ιερείς, δημοσιογράφοι, συνεργάστηκαν στενά με τις αρχές κατοχής, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Η αρχικά διαφαινόμενη νίκη της Γερμανίας στον πόλεμο, ο αντικομμουνισμός, η απόκτηση γρήγορου και εύκολου πλούτου, η ιδεολογική ταύτιση με την εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία και τη φασιστική Ιταλία, η ανάγκη επιβίωσης, ήταν μερικοί από αυτούς.
Στην Ελλάδα, αν και έχουν περάσει 80 ολόκληρα χρόνια από το τέλος της κατοχής, το ζήτημα της συνεργασίας με τον κατακτητή εξακολουθεί να αποτελεί θέμα-ταμπού. Αυτό είναι αποτέλεσμα της πολιτικής λήθης που ακολούθησαν όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις, στην προσπάθειά τους να διαχειριστούν τις πολιτικές συνέπειες του πρωτόγνωρου, σε ένταση και έκταση, συλλογικού τραύματος που προκάλεσε στην ελληνική κοινωνία η συνεργασία. Η συνεργασία με τον κατακτητή υπήρξε η αφετηρία του νέου διχασμού, ο οποίος, με τη συμβολή και άλλων παραγόντων, οδήγησε στις εμφύλιες συγκρούσεις της κατοχής, των Δεκεμβριανών και τελικά στον εμφύλιο πόλεμο της δεκαετίας του 1940.
Στο βιβλίο, όπως επισημαίνεται, από επίσημο αρχειακό υλικό του Ελληνικού Κράτους, περιγράφεται με λεπτομέρειες η πολιτική, οικονομική και ένοπλη συνεργασία με τον κατακτητή, όπως εκδηλώθηκε, ιδίως στον νομό Αττικής. Μέσα από τη μελέτη αρχείων που για πρώτη φορά δημοσιοποιούνται, περιγράφεται η δράση αυτών που συνεργάστηκαν, εξετάζονται οι λόγοι και οι μηχανισμοί ανάπτυξης του φαινομένου της συνεργασίας καθώς και οι πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που ευνόησαν την εμφάνισή τους.
Οι πολιτικές που ακολούθησαν οι τρεις ελληνικές κατοχικές κυβερνήσεις, ο ρόλος εμπόρων, βιομηχάνων, πολιτικών μηχανικών και άλλων στις οικονομικές συναλλαγές με τους κατακτητές, η δράση της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, των Ταγμάτων Ασφαλείας, των Ελλήνων πρακτόρων των Es-Es και άλλων, που συγκρότησαν το ένοπλο σκέλος της συνεργασίας, και η δικαστική τους αντιμετώπιση μετά το τέλος της κατοχής, βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της μελέτης.
Αυτο που συνεβη σε ολον τον δυτικο κοσμο , δηλαδη η οπως οπως συγκαλυψη κατω απο το χαλακι, ολων των συστατικων στοιχειων, που εν τελει , οδηγησαν τον κοσμο του ΄30 στο ναζιστικο φρενοκομειο , απλα συνεβη και εδω , μονο που , ως απο ιδρυσεως κρατους κρυπτογερμανοπροτεκτορατο που ειμαστε, αυτο εγινε εντελως απροκαλυπτα , αφηνοντας πισω μια εικονα απολυτης αδικιας, που μεχρι σημερα μας στοιχειωνει. Δεν υπαρχει στον τοπο πραγματικα μητε ενα τζακι πολιτικο, που να μην εχει κρυμμενους σκελετους στην ντουλαπα του απο κεινη την μαυρη περιοδομ οπως και μητε μια μεγαλοαστικη φαμιλια, που να μην εγλυψε τις μποτες των κατακτητων, αφου η οποια αστικη ταξη υπηρξε, ηταν μια ζωη προσκειμενη στα γερμανικα κελευσματα απο καιρο Μαριας Θηρεσιας και εντευθεν. Ετσι, αφου η καθαρση δεν εγινε ποτε στον τοπο , τουλαχιστον ουτε μεσα στα πλαισια μιας καλης εννουμενης αστκης δικαιοσυνης και ενος ευνομομενου κρατους , ευνοητο ειναι οτι στη συνεχεια κυριαρχησε και ακομη κυριαρχει η Υβρις, σε καθε δυνατο επιπεδο. Οσα συνανταμε σημερα μπροστα μας, ολα ωφειλονται σε αυτο και μονο το γεγονος. Οτι αυτη η αλυσιδα του χαμαιτυπιου , πουχει κατακατσει στο σβερκο μας απλα , δεν εσπασε και δεν προκειται να σπασει , πο-τε.