Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Το ποιόν και το μέλλον ενός έθνους φαίνεται από το πως μεταχειρίζεται τα μνημεία που του άφησαν οι πρόγονοί του και εδώ το έθνος των Ελλήνων πλησιάζει το μηδέν, τρανταχτό παράδειγμα ο πρωτοελλαδικός και υστεροελλαδικός οικισμός στο Κοντοπήγαδο Αλίμου στο ύψος της Λεωφόρου Βουλιαγμένης 514, βρίσκεται στην θέση όπου στην αρχαιότητα τελείωνε ο Δήμος Ευώνυμου και έπειτα άρχιζε ο Δήμος Αλωπεκής.
Ανακαλύφθηκε το 1985 από την Β’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στο εναπομείναν τμήμα του οικισμού, γιατί βλέπετε οι σύγχρονοι νεοέλληνες φρόντισαν να τον καταστρέψουν κατά τις εργασίες της διαπλάτυνσης της Λεωφόρου Βουλιαγμένης το 1960 καθώς και με την διάνοιξη της γειτονικής οδού Γούναρη.
Αναπαράσταση οικίας στο Κοντοπήγαδο
Όπως προανέφερα αποκαλύφθηκε ότι το σημείο αυτό κατοικήθηκε ανάμεσα στα τέλη της Νεολιθικής εποχής και τις αρχές της εποχής του Χαλκού, λίγο πριν από το 3000 π.Χ. Πρόκειται για έναν αρχαιότατο οικισμό, που φαίνεται ότι άρχισε να ακμάζει από την Πρωτοελλαδική περίοδο 2700 π.Χ. στον οποίο μάλιστα γίνονταν και επεξεργασία λιναριού (σήμερα η εντυπωσιακή εγκατάσταση βρίσκεται αθέατη μέσα στο υπόγειο του ερειπωμένου κτίριο του σούπερ μάρκετ «Ατλάντικ»).
Πιθανολογείται ότι εδώ κατασκευάστηκαν τα πανιά για τα μυκηναϊκά πλοία, με τα οποία η Αθήνα είχε την δική της συμμετοχή στον Τρωικό πόλεμο το 1200 π.Χ.. επιπλέον το πλήθος των ευρημάτων της ανασκαφής, μας αποδεικνύει ότι ο οικισμός είχε εμπορική και εργαστηριακή δραστηριότητα: εργαστήρια επεξεργασίας οψιδιανού από την Μήλο για την κατασκευή λεπίδων με κοφτερές ακμές, που χρησίμευαν ως μαχαίρια, ξέστρες και ξυράφια, καθώς και μεταλλουργίας και κεραμικής.
Είναι σημαντικότατο να ενημερώσουμε ότι η ιστορική αλλά και αρχαιολογική αξία του οικισμού Κοντοπήγαδου είναι τεράστιας αξίας, όχι μόνο τοπικά αλλά το κυριότερο για όλη την Ελλάδα. Ο λόγος είναι ο εξής, την εποχή που αναπτύσσεται ο οικισμός το 2700 π.Χ., έρχονται οι πρώτοι Έλληνες στην Ελλαδική χερσόνησο και στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου, μαζί τους κουβαλάνε γνώσεις που βοηθούν να αναπτυχθούν με ταχύτατους ρυθμούς, η μνημειώδης αρχιτεκτονική, υψηλή τεχνογνωσία, ναυσιπλοΐα, μεταλλουργία, ύδρευση και αγγειοπλαστική.
Αυτές οι σημαντικές αρχαιότητες απομεινάρια εκείνης της μακρινής εποχής παραμένουν η μια κρυμμένη μέσα στο υπόγειο, γιατί δεν φρόντισε το κράτος να απαλλοτρίωση τον χώρο και στο ακριβώς διπλανό οικόπεδο βλέπουμε τμήματα του πρωτοελλαδικού οικισμού εγκαταλειμμένο, ξεχασμένο, έρμαιο του οποιοδήποτε, περιφρονημένο και διακοσμημένο με μπάζα και σκουπίδια του πολιτισμού! των νεοελλήνων, και μόνο μία πινακίδα στην εξωτερική πλευρά του, υπάρχει για να θυμίζει στους περαστικούς ότι κάποτε σε αυτό το σημείο υπήρχε μια πανάρχαια ελληνική πόλη, που έσφυζε από ζωντάνια και ανάπτυξη.
Αν αυτό αποτελεί τιμή για τον πολιτισμό μας, τότε να δώσουμε συχαρίκια και σε εμάς που το ανεχόμαστε, αλλά το κυριότερο και στο υπουργείο πολιτισμού που δεν κουνάει το δάχτυλο του να διόρθωση την κατάσταση και να αποδώσει αναβαθμισμένη αυτή την περιοχή στους πολίτες, ή στην χειρότερη να την προστατεύσει, που έχει καταντήσει βόθρος, αποδεικνύοντας ότι η σημερινή Ελλάδα αποτελεί περίπτωση φθίνοντος έθνους.