Έξι μαγικές λέξεις αρχαίων Ελληνικών!

Σταματήστε επιτέλους με αυτήν τη μπουρδα. Δεν ισχύει αυτή η σαχλαμάρα. Είναι ανακρίβεια που έχει αποδειχθεί ψέμα εδώ και χρόνια.

Για κανε μας,ρε φιλε,μια επεξηγηση,για ποιά μπουρδα ζυζηταμε και τι πρεσβευεις γι’αυτο;

Το «ΕΙ» ανήκει στην Οριστική, και όχι στην Υποτακτική ή Ευκτική ή Προστακτική. Άρα, στα Νέα Ελληνικά αποδίδεται ως «είσαι» και όχι ως «να είσαι». Αντιστοίχως, η Υποτακτική, η Ευκτική και η Προστακτική φέρουν και σύμφωνο στο δεύτερο ενικό πρόσωπο. Άρα, αυτό που ισχυρίζεται το άρθρο, ότι δήθεν η φράση δεν φέρει σύμφωνο, με αυτή τη νομηματική και λεκτική δομή δεν μπορεί να ευσταθεί. Είτε υπήρχε η φράση ιστορικά είτε όχι, αυτό το οποίο είναι καταλυτικό είναι ότι η απουσία συμφώνων και η συγκεκριμένη απόδοση είναι συνθήκες αμοιβαίως αποκλειόμενες. Για όποιον αμφιβάλλει, ας ερωτηθεί και φιλόλογος.

Παράβαλε και το γνωστό στρατιωτικό «ΤΙΣ ΕΙ;» που σημαίνει «ποιος είσαι;» και όχι βέβαια «ποιος να είσαι;» (σκέψου να ρωτούσε ο φρουρός «μωρέ ποιος να είσαι, ποιος να είσαι;»)

Αφού η φράση υποτίθεται ότι είναι «όπως η αυγή», δηλαδή στην ονομαστική πτώση, τότε και η αντίστοιχη λέξη για την «αυγή» στα Αρχαία Ελληνικά θα αναμενόταν να είναι επίσης στην ονομαστική πτώση, η οποία είναι «ΗΩΣ». Στη φράση «σαν την αυγή» βέβαια, η λέξη είναι στην αιτιατική πτώση, κάτι που θα ταίριαζε με την «ΗΩ» των Αρχαίων Ελληνικών, αν η σύνταξη ήταν ταυτόσημη, κάτι που δεν νομίζω ότι ισχύει. Αν ήθελε κάποιος να πιέσει κι άλλο το θέμα, θα μπορούσε να ισχυριστεί πως συντάσσεται με αιτιατική η λέξη «ΟΙΑ» στα Αρχαία Ελληνικά, όμως δεν νομίζω ότι ισχύει ούτε αυτό. Άρα, πάλι υπάρχει το σύμφωνο.