Η Μαρία, μία από τις τόσες, μάνα των παιδιών που έχασε, και κυρίως ο τρόπος που το έχασε, το παιδί της ένεκα «καύσης των ελαίων λίπανσης που περιείχαν σιλικόνη», σύμφωνα με το κυβερνητικό γκεμπελικό αφήγημα στα Τέμπη, παρουσίασε μία εμπεριστατωμένη ανάλυση δύο σχετικών επί των, εξιχνίασης και προέλευσης καύσεων και εκρήξεων, οποία και έστειλε στους αρμόδιους των ανακρίσεων λειτουργούς.
Χωρίς να προλάβουν να την διαβάσουν οι κυβερνητικοί με ανακοινώσεις, που όλοι ακούσαμε, μετά μιας, ελαφράς μεν υπαρκτής δε επί της μελέτης, βλεδυγμίας την απέρριπταν, μόνο και μόνο επειδή η δια αναλύσεων της κατατεθείσης μελέτη εξαφανίζει τις ήδη κατατεθειμένες κρατικές / ημικρατικές δικές τους, χωρίς να είναι αρμόδιοι, αλλά και χωρίς να έχουν την υπομονή να κριθούν, από αυτούς που κρίνουν.
Κυβερνητική «οχλοκρατία» οποία κείται μακράν εκείνης της προσωπικής δέσμευσης Μητσοτάκη, τότε που ζητώντας και ταπεινά μάλιστα συγνώμη από την κ. Καρυστιανού υποσχέθηκε να εργαστεί για την απόδοση δικαιοσύνης επί του τραγικού και πολύνεκρου συμβάντος, εκεί στα Τέμπη, που προκλήθηκε και αμέσως εξελίχτηκε με αποκλειστική ευθύνη της δικής του κυβέρνησης και κανενός άλλου, οποία και μας εξέθεσε διεθνώς.
Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν πως μια εξουσία στηριγμένη πάνω στο άδικο στερείται διαρκείας. Θα το καταλάβουν όμως και όχι πολύ αργά, ελπίζεται.