Ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο «ηγέτης» της Ευρώπης των γραφειοκρατών και των χαμένων αξιών, έκανε πάλι το θαύμα του: κάλεσε από το Παρίσι τον μεταβατικό ηγέτη της Συρίας, Αχμέντ Αλ-Σαράα — πρώην στέλεχος της Αλ Κάιντα — και όχι μόνο τον υποδέχθηκε σαν αρχηγό κράτους, αλλά ζήτησε επισήμως την άρση των κυρώσεων κατά της Συρίας.
Ο άνθρωπος που πριν λίγα χρόνια υποσχόταν «ασφάλεια», «σταθερότητα» και «μηδενική ανοχή στον εξτρεμισμό», σήμερα ζητάει από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ να άρουν τις κυρώσεις απέναντι σε ένα καθεστώς με νέα σφαγές αμάχων, θρησκευτικό διχασμό και φονταμενταλιστικά στοιχεία. Και όλα αυτά, την ώρα που ο ίδιος ο Αλ-Σαράα δεν μπορεί ούτε να ελέγξει τις ένοπλες ομάδες του, οι οποίες κατηγορούνται για εκατοντάδες νεκρούς τον Μάρτιο.
Να το θυμίσουμε λοιπόν στον «μεγάλο πρόεδρο» Μακρόν: Bataclan, 13 Νοεμβρίου 2015. 130 νεκροί. Σφαγές στο όνομα του Ισλάμ, στο κέντρο του Παρισιού. Και τώρα, μόλις 10 χρόνια μετά, η Γαλλία όχι μόνο ξεχνά, αλλά υποδέχεται ισλαμιστές ηγέτες με κόκκινα χαλιά, μιλά για “συμφιλίωση” και πιέζει για χρηματοδότηση ενός καθεστώτος που στηρίζεται σε πρώην τρομοκρατικά δίκτυα.
Η Γαλλία του Μακρόν έχει καταντήσει γελοιογραφία της ίδιας της της ιστορίας. Μια χώρα που ανέχθηκε τον ριζοσπαστισμό, που πνίγει κάθε φωνή αντίστασης στο εσωτερικό, και τώρα νομιμοποιεί, μέσω διεθνών σχέσεων, αυτούς που κάποτε έσπερναν τον τρόμο στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Σιωπά. Για άλλη μια φορά. Γιατί η “αλληλεγγύη” και τα “ανθρώπινα δικαιώματα” ισχύουν μόνο όταν συμφέρει τους ισχυρούς.