Η κυβέρνηση όχι μόνο ανοίγει διάπλατα τα πορτοπαράθυρα στη διαφθορά με τροπολογία που ψηφίστηκε νύχτα και εξευτελίζει το ίδιο το Κοινοβούλιο, αλλά παραδίδει στον λαό μαθήματα αδιαφάνειας και κοινωνικής αναλγησίας.
Η «δημοκρατία» έγραψε σχετικά, στο χθεσινό πρωτοσέλιδο θέμα της: «Επιτρέπεται στους συγγενείς των πολιτικών προσώπων να έχουν εταιρίες στην αλλοδαπή, ενώ ανάβει πράσινο φως για συμμετοχή τους και σε offshore.
Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα οι “άριστοι” του Μεγάρου Μαξίμου κατέθεσαν αισχρή, απολύτως “φωτογραφική” τροπολογία-σκάνδαλο, η οποία επιτρέπει στους συγγενείς των πολιτικών προσώπων να έχουν εταιρίες σε αλλοδαπές χώρες, αλλά και ανάβει εμμέσως -πλην όμως πολύ σαφώς- πράσινο φως ώστε να εμπλακούν και με εξωχώριες, νομιμοποιώντας απολύτως τη συμμετοχή τους σε αυτές!»
Οι δικαιολογίες που προβάλλει η κυβέρνηση είναι, ως συνήθως, και γελοίες και παιδαριώδεις και προκλητικές. Ολοι αντιλαμβάνονται ποιον και… ποια «φωτογραφίζει» η τροπολογία, και άπαντες λαμβάνουν το ακόλουθο μήνυμα: γίνε πολιτικός, βγάλε όσο «μαύρο» χρήμα μπορείς και το ίδιο το κράτος θα σε βοηθήσει να το ξεπλύνεις μέσω παρένθετων προσώπων.
Επίσης, με αφορμή το όψιμο ενδιαφέρον υπουργών, όπως ο κ. Φλωρίδης, για το δικαίωμα συγγενών πολιτικών στο… επιχειρείν, καλό είναι να σημειωθεί και το ακόλουθο: η πολιτική και έχει κόστος και πρέπει να έχει κόστος.
Υποτίθεται ότι εκείνοι που εκλέγονται φιλοδοξούν να υπηρετήσουν τον λαό και την πατρίδα, ακόμα κι αν πρόκειται αυτή η φιλοδοξία τους να τους ζημιώσει υλικά. Δεν είναι δυνατόν να θέλουν και την πίτα σωστή και χορτάτο το σκυλί. Δεν είναι σωστό να ζουν βασιλικά, λαμβάνοντας μισθούς πολλαπλάσιους των εργαζομένων, και να μην είναι σε θέση να θυσιάσουν για την Ελλάδα μια… μπίζνα της συζύγου τους στην αλλοδαπή.
Αν όντως θέλουν να πολιτευτούν και να μπουν στη μάχη για τη σωτηρία της πατρίδας, πρέπει να το συζητήσουν με τις οικογένειές τους και όλοι μαζί να κάνουν τα δέοντα. Αλλιώς, δεν χρειάζεται να θέσουν υποψηφιότητα. Υπάρχουν κι άλλοι που μπορούν και θέλουν να κάνουν σωστά την πολιτική δουλειά.
Και ποτέ να μη λησμονούμε το ρηθέν για τη γυναίκα του Καίσαρα, που δεν αρκεί να είναι τίμια, αλλά να φαίνεται κιόλας τίμια…