Υπάρχει στον Πύργο της Ηλείας, εν δυνάμει, ένα ήπιο ειρηνικό και ήπιο κίνημα πολιτιστικής, και όχι μόνον, προόδου για την τόνωση των αξιών της περιοχής.
Τελευταία είναι και η επίκαιρη τοποθέτηση των δημοτών, μελών της οργάνωσης αυτής του Πύργου, που ζητούν αξιοποίηση του χώρου όπου υπήρχε ένα «συγχωρεμένο», σήμερα, και δίπλα στην πόλη του Πύργου, στρατόπεδο.
Ένα στρατόπεδο που απλά, το εγκατέλειψαν χωρίς κανείς να μπεί στον κόπο μιας διαβούλευσης περαιτέρω αξιοποίησης αυτού επ ωφελεία πάντων. Απλά, και όχι σύνθετα, το παράτησαν και έφυγαν. Παρακμή.
Και όμως η πρόταση για αξιοποίηση αυτού με την δημιουργία τριτοβάθμιου σχολίου, ήδη τρέχει. Για δε τον λόγο ότι σε πανεπιστήμια που ήδη λειτουργούν υπάρχουν σχολές περιφερειακού γενικά φυτικού και όχι μόνον, ενδιαφέροντος, και περιβαλλοντικού τέτοιου, όπως π.χ. ακόμα και μελισσοκομία, γιατί όχι να μην δημιουργηθεί και στον χειμαζόμενο Πύργο, μια ανωτάτη Περιβάλλοντος Γεωργική Σχολή που θα καλύπτει όλο το φάσμα παραγωγής, συναφών τέτοιων, της εκπαίδευσης, και εξασφαλισμένου προσανατολισμού, επιστημόνων.
Έτσι θα επιτευχθεί μία ποιοτική αναβάθμιση των υπαίθριων πάντων, των τουριστικών περιλαμβανομένων.
Τουλάχιστον θα τεθεί μια πρώτη πέδηση της φυγής νέων προς τα εκεί που υπάρχει μέλλον, αφού η Ηλεία στο εγκαταλελειμένο κομμάτι της οφθαλμοφανώς παρακμάζει. Ασταμάτητα. Χωρίς να της πρέπει.