Οι απαντήσεις του Μάκη Βορίδη

Ένα πρώτο, σύντομο σχόλιο επί των αποδιδομένων σε εμένα κατηγοριών από το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά:

Α) Δύο από τις πράξεις που μου αποδίδονται φέρονται να έχουν τελεστεί το 2021 – δηλαδή σε χρονική περίοδο κατά την οποία δεν ήμουν Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Συνεπώς, κάθε περαιτέρω σχολιασμός περιττεύει. Πώς είναι δυνατόν να θεωρούμαι συνεργός σε απιστία ως Υπουργός, για πράξεις που φέρονται ότι τελέστηκαν από διαχειριστές κρατικής περιουσίας ενώ δεν κατείχα καν την υπουργική ιδιότητα;

Β) Μου αποδίδεται επίσης ως συνέργεια σε απιστία ότι υπέγραψα, συμφωνώντας στην πρόταση της τότε Διοίκησης του ΟΠΕΚΕΠΕ – που είχε διοριστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ – για την πρόταση κατανομής των βοσκοτόπων, σε εκτέλεση Υπουργικής Απόφασης επίσης του ΣΥΡΙΖΑ. Και σήμερα, κατηγορούμαι από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επί της ουσίας της κατηγορίας: η κατανομή έγινε βάσει Υπουργικής Απόφασης και είναι απολύτως νόμιμη. Περισσότερα επ’ αυτού θα ειπωθούν κατά την επικείμενη συζήτηση στη Βουλή. Αναρωτιέμαι ωστόσο: πώς γίνεται να τελώ συνέργεια σε απιστία συναινώντας στην εφαρμογή νόμιμης κανονιστικής υπουργικής αποφάσεως;

Γ) Τέλος, κατηγορούμαι διότι ζήτησα την παραίτηση του κ. Βάρρα. Αν πλέον θεωρείται κακούργημα το να ζητάς την παραίτηση ενός υφισταμένου σου, τότε η κατηγορία αυτή χρειάζεται αρκετή μυθιστορηματική φαντασία για να εξηγηθεί.

Εν κατακλείδι, το “έγκλημα” μου είναι ότι συμφώνησα με την υπηρεσιακή εισήγηση του ΟΠΕΚΕΠΕ για την εφαρμογή μιας Υπουργικής Απόφασης, αυτή της τεχνικής λύσης, και ότι ζήτησα την παραίτηση του προέδρου του οργανισμού. Αυτά είναι τα “αδικήματα” που μου αποδίδονται.

Θα επανέλθω με όλα τα απαραίτητα νομικά και πολιτικά επιχειρήματα, τη στιγμή που πρέπει. Πάντως, είναι φανερό πως οι αιτιάσεις αυτές δικαιώνουν πλήρως τη θέση της Νέας Δημοκρατίας περί παντελούς ανυπαρξίας ποινικών ευθυνών.