👉 Ο Αύγουστος στον Έβρο, ήταν ο κατ’ εξοχήν μήνας των προετοιμασιών για τον Χειμώνα… Οι χρυσοχέρες και ακούραστες νοικοκυρές ανασκουμπωνόταν και στρωνόταν στην δουλειά. Ο Χειμώνας μπροστά τους μεγάλος και δύσκολος και τα στόματα πολλά για να ταϊσουν. Το τσουκάλι έπρεπε να μπαίνει κάθε μέρα στη φωτιά.
Ένα απλό και χορταστικό φαγητό που έλυνε τα χέρια της νοικοκυράς και τρωγόταν ευχάριστα από όλη την οικογένεια όλες τις ώρες της ημέρας, σαν πρωινό, σαν μεσημεριανό αλλά και σαν βραδινό, ήταν ο τραχανάς….
Ζεστός, με μπουκίτσες ξερού χωριάτικου ψωμιού και σπιτικού αγελαδινού, ή πρόβειου τυριού, ήταν το ιδανικό γεύμα. Στις γιορτινές ημέρες, τις Κυριακές, ή όταν υπήρχαν μουσαφιραίοι στο σπίτι, τον μαγείρευαν με κόκορα.
Αν και αρκετά κουραστικός ως προς την διαδικασία παρασκευής του (διαρκούσε αρκετές μέρες, καθότι ήθελε ζύμωμα και ξανά ζύμωμα και μάζεμα και κόψιμο και άπλωμα και τρίψιμο και στέγνωμα), εντούτοις δεν έλειπε από κανένα σπίτι.
Ο θρακιώτικος τραχανάς διαφέρει από τους άλλους. Είναι ΝΗΣΤΙΣΙΜΟΣ, γιατί δεν περιέχει γάλα και πάρα πολύ θρεπτικός γιατί φτιάχνεται με τα λαχανικά του καλοκαιριού, ντομάτες, κόκκινες πιπεριές, καρότα, κόκκινη κολοκύθα, που δίνουν αυτό το χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα και τη μοναδικά υπέροχη γεύση. Κι αν είστε και λίγο μερακλήδες, βάζετε και καυτερό πιπέρι…. 🥵 🥵 😋
Ο Θρακιώτικος κόκκινος τραχανάς, λένε πως έρχεται από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο και αποτελούσε οικονομική επιλογή του φτωχού πληθυσμού, προτού ανακαλυφθεί ότι πρόκειται για εξαιρετικά θρεπτική τροφή…. Σήμερα πάει για Π.Ο.Π.
Είναι εξαιρετικός ‼️