Πρόσφατα ευρήματα από το Πανεπιστήμιο του Λέιντεν, με επικεφαλής τον Αναπληρωτή Καθηγητή Willemijn Waal, υποδηλώνουν ότι το ελληνικό αλφάβητο μπορεί να προήλθε νωρίτερα από τον παραδοσιακά αποδεκτό 8ο αιώνα π.Χ. Μέσω της χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα πρώιμων επιγραφών σε κεραμικά, η έρευνα υποδεικνύει την πιθανή χρήση του αλφαβήτου ήδη από τον 9ο ή ακόμα και τον 10ο αιώνα π.Χ.
Αυτό αμφισβητεί την επικρατούσα αντίληψη για μια παρατεταμένη «Σκοτεινή Εποχή» στην Ελλάδα χωρίς γραφή και ανοίγει νέες προοπτικές στη μετάδοση της πρώιμης ελληνικής λογοτεχνίας, συμπεριλαμβανομένων των ομηρικών επών. Ο Waal προτείνει ότι η πρώιμη αλφαβητική γραφή μπορεί να εφαρμοζόταν σε φθαρτά υλικά όπως ο πάπυρος ή το ξύλο, τα οποία δεν έχουν διασωθεί στα αρχαιολογικά αρχεία.
Τέτοια ευρήματα όχι μόνο απαιτούν μια επανεκτίμηση της ιστορικής εξέλιξης του γραμματισμού στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και υπογραμμίζουν τον ρόλο της γραφής στην πολιτισμική συνέχεια και μνήμη πολύ νωρίτερα από ό,τι είχε υποτεθεί προηγουμένως.
Οταν τα “σηματα λυγρα”του Βελλερεφοντη συναντα την πινακιδα του Δισπηλιου” και οταν τα ανακτορα της Κνωσσου με αποχετευτικο αρδευτικο συστημα,που οι Ευρωπαιοι το ανακαλυψαν προσφατασυναντουν μια πολιπλοκα τακτοποιημενη εκστρατεια στο Ιλιο,τοτε το καλυτερο και τελειοτερο επος ολων των εποχων,περιμενε στο μυαλο καποιων να βρεθει στην Ευαγοριτιδα, μια πρωτολεια καθαρα εμπορικη γραμματοσειρα,μπας και παρει εμπρος ο πολιτισμος μας.Διοτι,μπορει να ειχαμε τυπογραφια (σφραγιδολιθοι), αλλα πού να μας κοψει εμας για αλφαβητο,οπως αυτο των βεδουινων,στην ερημο,αρμεγοντας κατσικια.