Ο Κόκκινος Δράκος προσκαλεί το Δυτικό Χρήμα

Του Ηλία Καραβόλια, 18/7
Από το 2008 μέχρι σήμερα, τραπεζικές χρεοκοπίες και τζογάρισμα με τα κρατικά χρέη, ανισορροπίες στην ζώνη του ευρώ, εντεινόμενες κοινωνικές ανισότητες και ολοένα πιο έντονη φτωχοποίηση σε ανεπτυγμένες κοινωνίες, συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα . Κάποια άλλα γεγονότα, ιδιαίτερης βαρύτητας, λαμβάνουν επίσης τόπο κατά καιρό, και σαφώς θα παίξουν τον δικό τους ρόλο για το μέλλον του καπιταλισμού: οι Rothchilds ενώνονται, κατά ένα μέρος, με τους Rockfellers, η Bank of England βοηθάει την Barclays και
άλλες τράπεζες του City να ανεβοκατεβάζουν το κόστος δανεισμού για εκατομμύρια κατοίκους στον πλανήτη, μέσω χειραγώγησης στο Libor,ενώ η HSBC, στις ΗΠΑ, αποδεικνύει ότι αυτό που πολύ νόμιζαν ότι ήταν ‘προνόμιο’ μόνο των Ελβετικών και των Κυπριακών τραπεζών, ισχύει μάλλον παντού : το ξέπλυμα μαύρου χρήματος ( ας μην γελιόμαστε: σχεδόν όλοι οι μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι στην γη κλείνουν τα μάτια ,μπροστά στους πακτωλούς του ζεστού χρήματος που ‘φυλάνε’ για τους ισχυρούς της γκρίζας παγκόσμιας οικονομίας ). Όμως το μεγάλο γεγονός αυτών των ημερών, που ενδέχεται να αποτελέσει κομβικό σημείο για το μεταβατικό στάδιο του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού , είναι η χαλάρωση των προϋποθέσεων δημόσιας εγγραφής ξένων επιχειρήσεων, στην κινεζική κεφαλαιαγορά ! Η Κίνα, για πρώτη φορά στην ιστορία της , ανοίγει τις πόρτες της σε μεγαλύτερες ροές κεφαλαίων, με επίσημες κινήσεις την κυβέρνηση του Πεκίνου. Σύμφωνα με πληροφορίες στο BBC και στο Bloomberg, θα μειωθούν οι απαιτήσεις του κινεζικού κράτους , τόσο για τα περιουσιακά στοιχεία ,όσο και για τον χρόνο λειτουργίας των ξένων επιχειρήσεων που επιθυμούν να επενδύσουν και να δραστηριοποιηθούν στην μεγάλη χώρα του φθηνού ανθρώπινου δυναμικού.
Οι πρώτες ‘θεωρητικές’ αναλύσεις δείχνουν ότι με αυτόν τον τρόπο, θα υπάρχει επέκταση της κινεζικής οικονομίας, σε μια στιγμή που παρατηρείται συρρίκνωση των δραστηριοτήτων της , και φυσικά με την κρίση χρέους στην ευρωζώνη να είναι η βόμβα στα θεμέλια της παγκόσμιας οικονομίας.
Ενώ λοιπόν ζούμε μια ξεκάθαρη παγκόσμια κρίση υπερ συσσώρευσης κεφαλαίου, μια εμφανή πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους για το κεφάλαιο που συγκεντρώθηκε στην κορυφή της χρηματοπιστωτικής πυραμίδας ελέγχου της ροής χρήματος εντός των κοινωνιών, οι πρώην κομμουνιστές της σημερινής κινέζικης κυβέρνησης, ‘προσκαλούν ‘ τα δυτικά κεφάλαια στην χώρα τους. Ως οι μεγαλύτεροι κάτοχοι του μεγαλύτερου χρέους στην γη( αμερικανικού δημοσίου), είχαν προειδοποιήσει τις αγορές προ διμήνου ότι αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από τα ευρωπαικά ομόλογα, παρά την τεράστια ρευστότητα στο Safe Investment Company( 600 δις $) και στο China Investment Corporation (450 δις $), τα δύο ισχυρά κρατικά πορτοφόλια τους( sovereign wealth funds) Τι κάνουν λοιπόν τώρα οι Κινέζοι; Επιτρέπουν στις διεθνείς επιχειρήσεις που διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία αξίας 5 εκατ. δολαρίων, αντί 5 δισ. δολαρίων που ισχύει σήμερα, και λειτουργούν τουλάχιστον 2 χρόνια, αντί για 5 χρόνια που ήταν παλαιότερα το όριο, να ανοίξουν δουλειές στην Κίνα ! Μάλιστα, μελετάται η απλοποίηση της διαδικασίας, ώστε να περιοριστεί η γραφειοκρατία. Η ΄φιλελευθεροποίηση’ και το άνοιγμα της αγοράς, συνοδεύεται-σύμφωνα με τα δημοσιεύματα- από την δυνατότητα σε ξένους επενδυτές, να κατέχουν μερίδιο έως 30% μιας εισηγμένης επιχείρησης. (σήμερα επιτρέπεται η κατοχή μεριδίου έως 20%)
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς της Κίνας υποστήριξε ότι οι κινήσεις αυτές θα βοηθήσουν στην προσέλκυση κεφαλαίων από το εξωτερικό σε ορίζοντα χρόνου, έτσι ώστε «να ενδυναμωθεί η εμπιστοσύνη προς την εγχώρια οικονομία και τις επιχειρήσεις» καθώς και «να προωθηθεί η σταθερή ανάπτυξη και το άνοιγμα της κινεζικής κεφαλαιαγοράς στις ξένες αγορές». Ενώ λοιπόν μέχρι τώρα ανησυχούσαμε για το αν θα αρχίσουν να ξοδεύουν οι κινέζοι αποταμιευτές, που κάπως ενδυνάμωσαν την αγοραστική τους θέση τα τελευταία χρόνια, με την εκρηκτική ανάπτυξη στο ΑΕΠ τους, μάλλον θα αρχίσουμε να έχουμε πλέον άλλες ανησυχίες στο μέλλον.​ Θεωρώ ότι πρώτη και κυριότερη είναι η πιθανή σταδιακή απόσυρση ισχυρών παραγωγικών ομίλων από τα ευρωπαικά και αμερικανικά ‘εδάφη’ υψηλού κόστους και μειωμένης κερδοφορίας, λόγω ύφεσης κυρίως, στο απέραντο κοινωνικό εργοστάσιο των φθηνών κινέζικων χεριών. Μια τεράστια μάζα από χαμηλού κόστους ανθρώπινο δυναμικό, θα μπορεί πλέον να απασχοληθεί από το ΄δυτικό’ κεφάλαιο , πέραν των υφιστάμενων φθηνών δεξαμενών εργασίας σε Άπω Ανατολή και Αφρική . Μένει να παρατηρήσουμε τις ευρύτερες επιδράσεις σε όλα τα πεδία της διεθνούς οικονομίας , από το νομισματικό γήπεδο μέχρι τα χρηματιστηριακά δρώμενα, και από την εμπορευματική παραγωγή μέχρι τις υπηρεσίες σε κλάδους υψηλής τεχνογνωσίας, σύμφωνα με τους νέους συσχετισμούς δυνάμεων που θα προκύψουν. Το άνοιγμα της μεγάλης ‘κόκκινης πόρτας’ του εργοστασίου που λέγεται Κίνα, δεν νομίζω ότι θα αφήσει ασυγκίνητο το ‘ισχυρό’ αμερικανικό και ευρωπαικό κεφάλαιο. Με τους όποιους κινδύνους αυτό συνεπάγεται τόσο για το ίδιο, όσο και για τις δυτικές κοινωνίες. Η παγκόσμια οικονομία έχει μια ευκαιρία να εξέλθει από μια παρατεταμένη ύφεση, εάν η πρόσκληση των Κινέζων στα δολάρια, τα ευρώ, τα ρούβλια, τα αραβικά πετροδολάρια και τα λοιπά νομίσματα, συνοδευτεί από συντονισμένες εξισορροπητικές παρεμβάσεις στις ‘ευαίσθητες χορδές’ των ισοτιμιών του διεθνούς συναλλάγματος. Και όπως ανέφερε πρόσφατα ένας ευφυής συχνός συνομιλητής μου, ας μην ξεχνάμε κάθε πρωί που ξυπνάμε σε Ευρώπη και ΗΠΑ, που οφείλεται , κατά κύριο λόγο, η πηγή του κακού στην τσέπη μας: η Κίνα παράγει φθηνά αγαθά και υπηρεσίες ,που τα πουλάει παντού, ενώ δεν επιτρέπει στο δυτικό χρήμα να αγοράσει το δικό της νόμισμα , και να παραχθούν φθηνά δυτικά προιόντα και υπηρεσίες, εκεί.(φυσικά εγώ του αναφέρω ότι υπάρχει και μια άλλη πηγή του κακού: η απληστία και η αλαζονεία των ‘δυτικών ‘ μεγαλοτραπεζιτών…) Η ιστορία θα δείξει αν στο στόμα του Κόκκινου Δράκου, το παρασιτικό τραπεζικό χρήμα αλλά και το υγιές παραγωγικό κεφάλαιο της Δύσης, θα παράγουν αναδιανεμητικό πλούτο για την ανθρωπότητα ή θα σπρώξουν περισσότερο στην ύφεση, τις χρεωμένες κοινωνίες σε ΗΠΑ και Ευρώπη, και ενδεχομένως την Κίνα, αφού θα βάλουν και εκεί το πόδι τους… Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις