Το Ταγκό συνεχίζεται

Του Ηλία Καραβόλια , 31/7
Στις χρηματαγορές συντηρείται ανέκαθεν ένα φαινόμενο που αποπροσανατολίζει τους πολλούς και ‘κατευθύνει” τους λίγους: η αβεβαιότητα. Αυτό το εγγενές συστημικό χαρακτηριστικό, δεν δημιουργείται αυτόματα και ανεξέλεγκτα. Φτιάχνεται,κατασκευάζεται και συντηρείται απο τους ισχυρούς κατόχους ρευστότητας , απο τους έχοντες δυνατότητα μόχλευσης θέσεων με δανεισμό.
Αυτή η περιγραφή είναι απαραίτητη ώστε να κατανοήσουμε τί συμβαίνει στην Ευρωζώνη. Γιατί ‘καθυστερούν’ τις αποφάσεις οι ηγεσίες, πώς η Γερμανία διαιωνίζει μια κατάσταση ‘
ατελέσφορης λιτότητας’ και ‘ανεπαρκούς παρέμβασης’ .Πώς και γιατί συντηρείται ένα μόνιμο κλίμα αρνητικής ψυχολογίας και φημολογίας αποπομπής απο το ευρώ, για τις χώρες του Νότου . Γιατί δεν προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις στις οικονομίες κάθε χώρας, διότι παρά το γεγονός ότι παρουσιάζεται επιτακτική η προώθηση τους, είναι εμφανές πλέον ότι σκοπίμως καθυστερούν απο τις εθνικές κυβερνήσεις, αφού ακολουθείται ένας ‘κεντρικός’ σχεδιασμός, σε επίπεδο ευρωπαικού διευθυντηρίου, παρατεινόμενης στασιμότητας σε πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές. Στασιμότητα που δεν αφορά όμως μέτρα εσωτερικής υποτίμησης των οικονομιών και εξόντωσης των χαμηλών τάξεων στις κοινωνίες
Ας δούμε λοιπόν τί γράφτηκε προχθές στους Financial Times : από τον Ιανουάριο μέχρι τα τέλη Μαΐου του 2012 , οι γερμανικές τράπεζες μείωσαν τον καθαρό δανεισμό προς την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία κατά 55 δισ. ευρώ στο σύνολο των 241 δισ. ευρώ, σύμφωνα με μελέτη της Morgan Stanley, με βάση στοιχεία της Bundesbank. Γιά τις γαλλικές τράπεζες η Morgan Stanley υπολογίζει πως ο καθαρός διακρατικός δανεισμός προς την υπόλοιπη ευρωζώνη έχει μειωθεί στο μισό από τον Απρίλιο του 2010 , όταν και ήταν 489 δισ. ευρώ στα τέλη Μαΐου.
Τα νούμερα λένε πάντα την αλήθεια στις περιόδους αστάθειας και ανισορροπίας των αγορών χρήματος : ο χρόνος δουλεύει υπερ αυτών που κατέχουν το μεγαλύτερο ρίσκο και με μεθοδικό τρόπο ‘χτίζουν’ χωματερές και κάδους ανακύκλωσης για τα τοξικά μέρη του χαρτοφυλακίου τους. Γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, οι πλέον εκτεθειμένες στους ‘απείθαρχους’ της Μεσογείου, φορτώνουν την ΕΚΤ με τα ομόλογα των λαών του Νότου και ταυτόχρονα απαιτούν , μέσω των κυβερνήσεων τους, να αφαιμάξουν αυτούς τους λαούς, να καρπωθούν μέρος του ΑΕΠ της Μεσογείου. Πώς θα γίνει αυτό; Μα, ας μην γελιόμαστε: δεν μας δανείζει στην ουσία ο γερμανός και ο γάλλος φορολογούμενος, αλλά το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα, οι τράπεζες σε Γερμανία, Γαλλία. Γιατί όταν θα έλθει η στιγμή να ”στηρίξουν”, δήθεν, τους προυπολογισμούς των κρατών αυτών, αγοράζοντας εθνικά τους ομόλογα, τότε θα παίξουν το γνωστό παιχνίδι, θα χορέψουν το ταγκό που και οι ελληνικές τράπεζες έμαθαν στις κυβερνήσεις μας : θα βάζουν τα ομόλογα στην ΕΚΤ ως εγγύηση, θα δανείζονται με επιτόκια χαμηλότερα του 1% και θα χρεώνουν σε Γερμανούς και Γάλλους καταναλωτές, δανειολήπτες και επιχειρηματίες ,πολλαπλάσιο κόστος σε πιστώσεις και χορηγήσεις.
Αυτό το περίφημο ταγκό τραπεζών -κυβερνήσεων το μάθαμε πολύ καλά πλέον. Μένει να δούμε πόσο θα αντέξουμε, ως κοινωνίες, να χορεύουμε στους ρυθμούς τους… Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις