Με την πρώτη ματιά…

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
«Με την πρώτη ματιά σ’ ερωτεύτηκα…».
«Με την πρώτη ματιά κατάλαβα ποιος είσαι…»
Με την πρώτη ματιά…
Τι συμβαίνει άραγε και οι άνθρωποι με την πρώτη συνάντηση, την πρώτη ματιά, συμπαθούν ή αντιπαθούν κάποιους; Είναι αποτέλεσμα της «αύρας» ή του πεπρωμένου όπως λένε ορισμένοι που ασχολούνται με τις  «απόκρυφες» επιστήμες και την παραψυχολογία; Είναι αποτέλεσμα εικόνων, που έχουν δημιουργηθεί στο ασυνείδητο σε μικρή ηλικία και επανέρχονται μετά από κάποιο ερέθισμα, δημιουργώντας προδιάθεση στο άτομο; Είναι η διαίσθηση ορισμένων που επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα;
Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι πράγματι συμβαίνει. Αυτό όμως που αξίζει να εξετασθεί είναι, αν πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας έρμαιο των συναισθημάτων αντί να εξετάζουμε προσεκτικά τις διαθέσεις των άλλων.
«Με την πρώτη ματιά σ’ ερωτεύτηκα…»
Πόσοι άνθρωποι δεν έχουν πει αυτές τις λέξεις κι αρχίζουν το κυνήγι του ονείρου, του ιδανικού! Κάποιοι λίγοι, φτάνουν στην ικανοποίηση των επιθυμιών τους ενώ οι πολλοί απογοητεύονται είτε γιατί το πρόσωπο που ερωτεύτηκαν τους απέρριψε, είτε γιατί μετά από ένα σύντομο ή μακροχρόνιο δεσμό, διαπίστωσαν πως αυτό, το μεγάλο ιδανικό, αυτό το υπέροχο άτομο που είχαν στη σκέψη τους, στην καρδιά τους, είναι πρόσωπο που δεν αξίζει να χάσουν άλλο χρόνο μαζί του ή κάτι από τον εαυτό τους. Άτομα κενά αισθημάτων, που στόχο είχαν την εκμετάλλευσή τους, την ικανοποίηση των ενστίκτων τους, την εκτόνωση των παθών τους.
«Με την πρώτη ματιά σ’ ερωτεύτηκα…»
Η φανταχτερή εμφάνιση, η άνεση στους τρόπους, η προκλητική συμπεριφορά, είναι ορισμένα από τα στοιχεία εκείνα που τραβούν την προσοχή. Κι αν η φαντασία μας πολλές φορές σχηματίζει τέτοιες εικόνες για τον τέλειο σύντροφο, είναι φυσικό, όταν βρεθούμε μπροστά σ’ ένα άτομο που συγκεντρώνει τα προσόντα που θα θέλαμε να είχε το ταίρι μας, να πούμε: «Με την πρώτη ματιά σ’ ερωτεύτηκα…»
Όμως, ποτέ δεν έχουμε ονειρευτεί ένα άτομο που να γνωρίζει πραγματικά ν’ αγαπά, να σέβεται, να εκτιμά, να θέλει τον άνθρωπο κι όχι την σάρκα ή τα πλούτη. Θεωρούμε αυτονόητο ότι το ίνδαλμά μας θα έχει κι αυτές τις αρετές αλλά δεν εξετάζουμε αν τις έχει  πριν πούμε το ναι σε μία σχέση. Και παραδινόμαστε στις επιθυμίες του.
Δεν φροντίζουμε να προφυλάξουμε το σώμα και την καρδιά μας, με αποτέλεσμα, όταν κοιτάζουμε τις στάχτες και τα συντρίμμια που άφησε πίσω του ο ωραίος κατακτητής, ν’ αναρωτιόμαστε τι άραγε έφταιξε.
«Με την πρώτη ματιά σ’ ερωτεύτηκα…»
Είναι φυσιολογικό να μας έλκει κάποιος περισσότερο από τους άλλους, μα λογικό είναι, πριν πούμε το ναι, πριν του δώσουμε τον εαυτό μας, να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αν αξίζει μια τόσο μεγάλη και σπουδαία προσφορά. Προσεκτικά να διαφυλάξουμε την καθαρότητα του σώματός μας όπως με την ίδια φροντίδα, την ίδια μέριμνα που επιδεικνύουμε για την όποια υλική περιουσία μας. Γιατί είναι παράλογο για τα χρυσαφικά και τα χρήματα να παίρνει ο άνθρωπος χίλιες δυό προφυλάξεις, να αγωνιά αν θα τα χάσει ή του τα κλέψουν και για την ψυχή του και το σώμα του, τα πολυτιμότερα πράγματα που έχει, να μην δείχνει ανάλογο ενδιαφέρον.
Νοιαζόμαστε για την καθαρότητα του σώματος από τους ρύπους και τα μικρόβια, δεν νοιαζόμαστε όμως για την καθαρότητα του σώματος και της ψυχής από τις επιδρομές κατακτητών, σεξουαλικά πεινασμένων ανθρώπων.
Πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες για να προφυλάξουμε την ψυχή και το σώμα αλλά και να αναζητάμε τον άνθρωπο που θ’ αγαπήσουμε και θα μας αγαπήσει, τον άνθρωπο που θα γίνει ο σύντροφός μας στην υπόλοιπη ζωή μας κι όχι το μέσον της ικανοποίησης των ενστίκτων και των παθών μας.
Εκτός όμως από το ερωτικό σκίρτημα, μπορεί να προκαλέσει μια ματιά και την αποστροφή για κάποιον άνθρωπο.
«Με την πρώτη ματιά κατάλαβα ποιος είναι…» λέμε ορισμένες φορές όταν κάποιος που μπήκε πρόσφατα στο οικογενειακό ή φιλικό μας περιβάλλον, κάνει κάτι άσχημο. Κι αυτή η προδιάθεση, αυτή η καχυποψία, γίνεται ορισμένες φορές εμπόδιο για τις σχέσεις των ανθρώπων. Κι όταν επιβεβαιώνεται αυτή η καχυποψία, τότε θριαμβολογούμε, πανηγυρίζουμε που δικαιωθήκαμε, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το κακό που προκλήθηκε. Αν όμως γι’ αυτόν, που με την πρώτη ματιά αντιπαθήσαμε, δεν υπάρχει κάτι που να δικαιολογεί την αποστροφή μας, αναζητούμε σε κάθε πράξη του το μεμπτό, κακολογούμε κάθε ενέργειά του. Πολλές φορές, αυτή η καχυποψία, φθάνει σε ακραίες καταστάσεις, γίνεται μανία καταδίωξης.
Αυτή η ματιά που ξεσηκώνει, που διεγείρει, που κάνει τον άνθρωπο επιφυλακτικό χρειάζεται χαλινό. Εμείς να την οδηγούμε κι όχι να μας παρασύρει ανεξέλεγκτα σε αποφάσεις.
Αξίζει να εξετάζουμε καλά τους άλλους κι όχι να παρασυρόμαστε από την πρώτη εκτίμηση σε ενέργειες που αργότερα μπορεί να μετανιώσουμε.
Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τον εσωτερικό κόσμο του άλλου κι ας μην στεκόμαστε στην εξωτερική του μορφή που είναι μόνο μια εικόνα, μια εικόνα που χρόνο με το χρόνο φθείρεται, γερνάει… Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις