Η Μνήμη σώζει τους Μεγάλους και η Λήθη καταπίνει τους μικρούς!

Με την ψυχη μας κοντα στον μακαριστό Χριστόδουλο και την αναγκη που αισθανόμαστε να εκφρασουμε ποσο πολυτιμος θα ηταν σημερα μεγαλη, σαν ελαχιστο φορο τιμης στην μνημη του, θα σας θυμισω μια ιστορια.
Ηταν Σεπτεμβριος του 2004, ιδιες μερες που επεσε το Σινουκ στον Αθω. Ειχε παει ο Αρχιεπισκοπος στην Μονη Σαγιαδων να παραστει στα χιλιοχρονα της Μονης των Μετεωρων. Κι εκει μπροστα στον τοτε Προεδρο της Δημοκρατιας κυρ Στεφανοπουλο, τον επονομαζομενο και “εντιμο”, τολμησε να πει το απαραδεκτο:
“…όλη η κοινωνία πρέπει να προσανατολιστεί και πάλι προς τον Αυγερινό της σωτηρίας και να αποφασίσει να στηρίξει τους νέους μας που είναι αλήθεια ότι και πιστεύουν και εν πολλοίς πλειοδοτούν στην επιστροφή όλων στις πατρογονικές μας ρίζες, χωρίς αυτό να επηρεάζει την πορεία μας προς την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό….»
Το τί έγινε στον ΕκΣυγχρονισμένο κόσμο της εποχής δεν περιγράφεται ή μάλλον ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ και έρχεται στις μέρες μας να εξηγήσει πολλά και κυρίως το μίσος που έτρεφαν καλοπληρωμένες πέννες ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ που δημοσιοκαφρολογούσαν και δημοσιοκαφρολογούν.
“Ὁ Χριστόδουλος” λέει ο Σαράντος Καργάκος, ” χτυποῦσε διαρκῶς τήν καμπάνα τοῦ συναγερμοῦ, διότι «ἄκουε τήν βοήν τῶν πλησιαζόντων γεγονότων». Γι᾽ αὐτό εἶχε ἀπέναντί του ὅλους αὐτούς πού ἀπεργάστηκαν τήν σημερινή μας κατάντια. Δυστυχῶς, στήν Ἑλλάδα, ἀντί νά χτυπᾶμε αὐτούς πού βάζουν τήν φωτιά, χτυπᾶμε ἐκείνους πού βαρᾶνε τήν καμπάνα τοῦ συναγερμοῦ.
Δεκάδες οἱ φαρέτρες μέ τά δηλητηριασμένα βέλη πού στρέφονταν ἐναντίον του. Μέ τήν δῆθεν σάτιρα ἀπό τήν τηλοψία, ἀπό τό ραδιόφωνο, ἀπό τό πάλκο καί τόν τύπο, οἱ νάνοι ἀντίπαλοί του, τοῦ ἔκαναν τή ζωή του φαρμάκι.”
Σ’ ένα άρθρο του ΕΕΚατζη, σχωρεμένου πλεον Δημήτρη Ι. Κατσαγάνη, απ την μεριά της επαναστατικής αριστεράτζας, με τον τίτλο “μοιράζει φελόνια ο Αρχιεπίσκοπος”, διαβάζουμε πόσο κόστισε στους αργυραμοιβούς της αφελλήνισης των παιδιών μας, η επισήμανση της ανάγκης επιστροφής στις ρίζες του έθνους μας
“Η «ιερή» πρόταση του Χριστόδουλου εισέπραξε την καθαρή άρνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, λέγοντας στον κ.Χριστόδουλο «ότι δεν θα ήθελα να συμφωνήσω μαζί σας εις την επιστροφή στις ρίζες». Ο Στεφανόπουλος «χτύπησε» για τρίτη φορά τον Αρχιεπίσκοπο δημοσίως. Η πρώτη ήταν με τις ταυτότητες, η δεύτερη με το να δεχτεί σε ακρόαση τους Παλαιοημερολογίτες που αριθμούν αρκετές χιλιάδες στη χώρα. Οι αστικές εφημερίδες της «αντιπολιτεύσεως» στηλίτευσαν τον Χριστόδουλο σε δημοσιογραφικό επίπεδο, αλλά μόνο ο Στεφανόπουλος ήταν απολύτως καταδικαστικός, εκφράζοντας μια μερίδα της αστικής τάξης και ευχαριστώντας παράλληλα μεγάλη μερίδα των πολιτών αυτής της χώρας.” Ο “γενναίος”, αγενής, κατηφής και μίζερος, κυρ Πρόεδρος- ο άνθρωπος που την μέρα που έπεσε ο Ηλιάκης έγραψε άρθρο-που αλλού;- στην Καθημερινή, «Στη Χάγη, για λύσεις στο Αιγαίο. Αρθρο-παρέμβαση του Κωστή Στεφανόπουλου», «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100014_28/05/2006_185616 ), πρόσβαλε τον Αρχιεπίσκοπο, λες και δεν θα πληρωνόταν τον “μιστό” του, αν μπροστά του ο προκαθήμενος της Ελληνικής Εκκλησιας, μέσα στον δικό του χώρο, εξέφραζε την άποψη ότι τα παιδιά μας ξεγυμνωμένα από κάθε ηθική φροντίδα, χρειαζόταν την αναβάπτιση του “ανήκειν”.
Χολή, μίσος επίθεση…
“..Κανείς δέν ἤπιε τόσο φαρμάκι ὅσο ὁ Χριστόδουλος. Γιατί εἶχε Παπαφλέσσειο ἀνάστημα καί ὕψωνε φωνή ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος. Κουβαλοῦσε μέσα του τήν παράδοση τοῦ1821. Μέ τόν λόγο του ξαναζωντάνευε τ᾽ ἀρματολίκι, τούς καιρούς τῆς… παλληκαριᾶς καί τῆς λεβεντιᾶς..
Τόν ἔφαγε ἡ χαμέρπεια καί ἡ κακομοιριά. Ἡ χυδαία κακολογία καί μικρολογία.” σημειώνει ο Καργάκος!
Απ τα Νέα, τα εκσυχρονιστικά μετεριζια δηλαδή, το παρακάτω κομμάτι…Με ύμνους για τον χαμένο στην απόλυτη λήθη και αδιαφορία σήμερα, κυρ ΒουλγοροκτονοΚτόνο τον Πατρινό!(ως γνωστόν ο εκ Πατρών τέως Πρόεδρος ζήτησε να μη αναφέρεται ο Βασίλειος ο Β’ ως Βουλγαροκτόνος για να μην προσβάλονται οι φίλοι του κυρ Μουρουτη του Αδελφου!) Ντεζαβού επερχομένου και προετοιμασμένου μέλλοντος! Με ειρωνία, αιχμές και δόρατα για τον Αρχιεπίσκοπο που τόλμησε να τα βάλει με ΡιζοΚλάστες και Ριζοσπάστες!

Αλλά τα Νέα είχαν κι άλλον αρθρογράφο και καθηγητή μάλιστα, τον κυρ Μάριο Μπέζγο (της Θεολογικής Θεσσαλονίκης, εκείνης ντέ που οργάνωσε λίγες μέρες πρίν το Συνέδριο για την “Εκκλησία και την Αριστερά”! Με τον Κορακι; ΚοΚοράκη; Κουρακι; δεν θυμάμαι πως το λένε τον μικρόψυχο βιολόγο, εισηγητή ενός θαυμάσιου μέλλοντος : Να πληρώνω αυτους που αγαπάω, αλλανα πάψω να πληρώνω αυτούς που σιχαίνομαι!)
“Λογχίζει” ο… αιχμηρός λόγος του κυρ Καθηγητή! Τα πλευρά του ερημου Χριστόδουλου!
“Η επιστροφή στις ρίζες είναι ένα σύνθημα προβληματικό, διότι λέει πολλά και εννοεί άλλα!Ακουγεται σαν πολιτισμικό πρόγραμμα αλλά υποκρύπτει συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση ολοκληρωτικού τύπου!” Το ανακάλυψε ο θεολογών τυπος! Τσακάλι ο άτιμος! και συνεχίζει την… επιταγή!
“...Δεν είναι η πρώτη φορά στην νεοελληνική ιστορία που ρίπτεται το σύνθημα “επιστροφή στις ρίζες”. Το αυταρχικό καθεστώς της 4ης Αυγουστου μίλησε για τον “τρίτο Ελληνικό πολιτισμό”, και το ολοκληρωτικό καθεστώς της 21 Απριλίου έκανε λόγο για τον “ελληνοχριστιανικό πολιτισμό”.Σε κάθε περίπτωση η πολιτική δικτατορία προλογίσθηκε από την πολιτιστική διακήρυξη “επιστροφή στις ρίζες”.
Και επειδή ο κυρ καθηγητής έτσι συμπέρανε, αυθεντία γαρ, το πόσο, φαίνεται σήμερα,
“Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, αντιμετωπίζεται με περισσή περίσκεψη κάθε παρόμοια συνθηματολογία σήμερα.”

Στο ιστορικό παρακάτω, βλέπουμε πως η μιζερη στάση του δεξιου (!) κυρ ΒουλγαροκτονοΚτόνου είχε πολλές εκφάνσεις και ότι δεν έχανε καμιά ευκαιρία να χτυπήσει τον Αρχιεπίσκοπο.

Η Ιστορία είναι μεγάλη μπαγάσω! Και επιφυλάσσει συνεχώς εκπληξεις για τους καλαμοκαβαλάρηδες, εντιμους και ανεντίμους, που θέλουν να της επιβάλουν, να της υπαγορεύσουν τις καταγραφές της!
Ποιος θυμαται και γιατί τον έναν και ποιοι και πόσοι με την ψυχή και την αγαπη όλη, τονΑΛΛΟΝ! τον ΜΕΓΑΛΟΝ!
“…Κι αν σήμερα ανταποκρίθηκα στό αἴτημα νά χαράξω τίς γραμμές αυτές, είναι γιατί σέ μιά πρόσφατη επίσκεψή μου στό Α ́ Νεκροταφείο των Αθηνών, είδα τάφους γυμνούς επιφανών, ενώ ο τάφος του Χριστόδουλου ήταν πνιγμένος ήταν πνιγμένος στα λουλούδια. Πήγα νά κόψω ένα γαρύφαλλο κι από κάτω, σ᾽ ἕνα χαρτάκι εἶδα γραμμένη τή φράση:
«Σ᾽ αποζητούμε Χριστόδουλε!…»”. Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις