Σε λίγο ένα αφιέρωμα στην πραγματική εορτάζουσα της ημέρας.
Aπό την Φένια Σακκά
.
Από την παραμονή της Πρωτομαγιάς ο κόσμος ξεχύνεται στις εξοχές και στα προάστια, όπου υπάρχουν λουλούδια, το ίδιο κάνει και ανήμερα,για να συναντήσει την ανθισμένη άνοιξη και να την φέρει στην πόλη. Η Πρωτομαγιά των λαϊκών παραδόσεων έχει επιδράσεις από τα Ανθεστήρια των Αρχαίων Ελλήνων, τωνΒυζαντινών, οι οποίες φθάνουν από τις γιορτές της Πρωτομαρτιάς ως τον Μάη. Το χαρακτηριστικό των στοιχείων αυτών είναι η ανθρώπινη χαρά για την Άνοιξη και την λατρεία της βλάστησης. Για αυτό, φτιάχνουμε τους “Μάηδες” με λουλούδια και κλαδιά που κόβονται από τους αγρούς και τα σπίτια, οι οποίοι θα τοποθετηθούν στις αυλές και τις πόρτες των σπιτιών, προκειμένου να μεταδώσουν στους ανθρώπους την δροσιά και την άνθησή τους. Έτσι από την παραμονή της Πρωτομαγιάς μαζεύουμε λουλούδια…
μέσα σε κανίστρια, όπως βιολέτες πολύχρωμες, τριαντάφυλλα, κρίνοι, γαρύφαλλα, αρμπαρόριζες, νερατζάνθια και αγιοκλήματα που μαζί με τις κίτρινες μαργαρίτες, τα στάχυα και τα σπάρτα του κάμπου θα φτιάξουμε το μεγάλο στεφάνι του Μάη. Αυτό θα βρεθεί κρμασμένο το ξημέρωμα, για να πάρει την νυχτερινή δροσιά πριν το ζεστάνει ο ήλιος…
Η νεοελληνική ερμηνεία του Μάη (Μαγιού) είναι πολύ κοντά στα μάγια και την μαγεία. Για αυτό τοποθετούμε για προφύλαξη στο στεφάνι του Μάη σκόρδο και κρεμμύδι και αγκάθι για το κακό μάτι.
Ο “Μάης” θα δεθεί με κόκκινη κορδέλα και θα “ακουμπάει” με ζεστασιά στο σπίτι, για να του φέρνει από την έξω ζωή μαγεία και δύναμη. Οι ευχές που ακούγονται κρεμόντας τον είναι: “Και του χρόνου”, “Καλό μας Μάη”, “Με το καλό να τον κάψουμε του Άι Γιαννιού”.