Άνθρωπος – ορχήστρα. Σούπερμαν. Πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Από τα κουνούπια και την ελονοσία που «μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο» ως τη διαχείριση των απορριμμάτων ΘΕΟΣ. «Τζωρτζ Κλούνεϊ» κατά τη σύζυγό του (περί ορέξεως…). Ίσως δεν θα έπρεπε να του δίνουμε τόση σημασία.

Γιατί κάπως έτσι τον ανταμείβουμε. Ανταμείβουμε πιο συγκεκριμένα την υπερδιέγερσή του. Την κινητικότητά του που θυμίζει περισσότερο θηλαστικά σε οίστρο παρά υπεύθυνο πολιτικό. Ορθό. Για το λόγο αυτό, το σημείωμα τούτο είναι σύντομο. Όσο αναλογεί άλλωστε και στο «έργο» του προέδρου της ΚΕΔΕ, του ΙΣΑ, δημάρχου Αμαρουσίου, Γ. Πατούλη.

Ένα «έργο» που αρχίζει και τελειώνει στον ΓΠ.
Τα υπόλοιπα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Ελονοσία, ψεκασμοί, πρόσφυγες, βρεφονηπιακοί σταθμοί, Δήμοι, σκουπίδια, όλα, αποτελούν απλά την αφορμή για την αυτοπροβολή του.

Για την αυτοπροβολή του απαιτεί άλλωστε την παραίτηση του Μπασκόζου, την απομάκρυνση του Πολάκη και καταγγέλλει τη Δούρου.

Ο καθείς και τα όπλα του.

Γιατί έχει φιλοδοξίες ο άνθρωπος. Πέρα από το ταπεινό Μαρούσι. Πέρα από την ΚΕΔΕ. Πέρα από τον Ιατρικό Σύλλογο. Οι βλέψεις του πηγαίνουν μακριά και ψηλά. Υπουργεία, μεγαλεία. Μεγάλες βλέψεις σας λέω. Μόνο ένα δεν έχει σκεφθεί ο μέγας Ζωρζ: τη γελοιότητα. Ξεχνά ότι οι πολιτικοί (και η πολιτική) δεν κρίνονται από την ποσότητα, τον αριθμό των Δελτίων Τύπου, των ανακοινώσεων, των φωτογραφιών (με δημάρχους, μετά της συζύγου και τέκνου, κ.α.).
Αλλά από την ποιότητα των επιχειρημάτων, από τη στρατηγική τους, τη διορατικότητά τους.

Τίποτε από αυτά δεν διαθέτει ο μίστερ «τα κάνω όλα και συμφέρω». Το ξέρει; Δεν το ξέρει; Ελάχιστη σημασία έχει. Το γνωρίζουμε όλοι εμείς. Και αυτό αρκεί για να τον κατατάξει στη γνωστή κατηγορία.
Την Asxetous kai geloious.

Την κατηγορία που πάντως προσφέρει άφθονο γέλιο. Γιαυτό είναι η κατηγορία των γελωτοποιών. Έτσι περνάμε ευχάριστα κάποια λεπτά κοιτάζοντας τις φωτό του και τους «τιτάνιους» αγώνες του. Ό,τι πρέπει για τη θερινή ραστώνη!
Άντε καλό φθινόπωρο!