Για πρώτη φορά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η πυρηνική απειλή κάνει τόσο αισθητή την παρουσία της στον δημόσιο λόγο, σε βαθμό που να αλλάζει τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς και τους σχεδιασμούς των σημαντικότερων παικτών του πυρηνικού «παιχνιδιού». Η Βόρεια Κορέα πυκνώνει τις δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων και ο πόλεμος δηλώσεων του ηγέτη της χώρας, Κιμ Γιονγκ Ουν, με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, προκαλεί διεθνή ανησυχία.
Όταν δύο τόσο απρόβλεπτοι ηγέτες δεν διστάζουν να αντιπαρατεθούν δημοσίως για το ποιος έχει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο και σε ποιον είναι ευκολότερο να πατήσει το … κουμπί, ο πλανήτης μένει να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την κάθε κίνησή τους. Όταν, μάλιστα, τα καταγεγραμμένα στην ιστορία πυρηνικά ατυχήματα έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές, οι συνέπειες των οποίων είναι αισθητές δεκαετίες μετά, δύσκολα μπορεί κανείς να μην θορυβηθεί από τον όλεθρο που δύναται να προκαλέσει η εσκεμμένη πυρηνική επίθεση.
Οι τρεις μεγαλύτερες πυρηνικές καταστροφές που έχουν καταγραφεί έως τώρα μαρτυρούν το πόσο επικίνδυνο είναι να παίζει κανείς με τη «φωτιά» των πυρηνικών οπλοστασίων.
Το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ
Στις 26 Απριλίου 1986 σημειώθηκε το πυρηνικό ατύχημα στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Ένωσης (στα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας). Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή που έχει καταγραφεί στη σύγχρονη ιστορία. Το ατύχημα κατετάγη στον μέγιστο βαθμό προβλεπόμενου ατυχήματος της Διεθνούς Κλίμακας Πυρηνικών Γεγονότων (επίπεδο 7). Για δέκα ημέρες, τα φλεγόμενα πυρηνικά καύσιμα απελευθέρωναν στην ατμόσφαιρα ραδιενεργά στοιχεία, τα οποία σε ποσότητα αντιστοιχούσαν σε διακόσιες βόμβες όπως αυτής της Χιροσίμα. Η ραδιενεργός σκόνη έφτασε από την Ευρώπη μέχρι τον Βόρειο Πόλο.
https://youtu.be/7VBGoXs7czQ
Δύο εργαζόμενοι του πυρηνικού σταθμού έχασαν τη ζωή τους μέσα σε 24 ώρες, ενώ σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό, 30 άτομα (ως επί το πλείστον πυροσβέστες) πέθαναν σε διάστημα τριών μηνών από τη ραδιενέργεια και τα εγκαύματα που υπέστησαν. Ακολούθως, 237 άτομα που συμμετείχαν στις εργασίες καθαρισμού διαγνώστηκαν με το οξύ σύνδρομο ακτινοβοολίας (ARS), ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα επιβεβαιώθηκαν άλλες 134 επιπτώσεις, εκ των οποίων οι 28 οδήγησαν σε θάνατο.
Δεκαεννέα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους την περίοδο 1987-2004, με τους θανάτους τους να σχετίζονται με το πυρηνικό ατύχημα, με το οποίο συνδέθηκε και ένα μεγάλο ποσοστό περιστατικών καρκίνου του θυρεοειδούς σε παιδιά. Η Greenpeace ανεβάζει τον αριθμό των θανάτων που συνδέονται με το δυστύχημα στους 90.000.
Μεγάλες περιοχές της Λευκορωσίας, της Ουκρανίας και της Ρωσίας μολύνθηκαν σε διάφορους βαθμούς. Το δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ έπληξε ανεπανόρθωτα τη χλωρίδα και την πανίδα των γύρω περιοχών και είχε σοβαρότατες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Περισσότεροι από 350.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν για πάντα τα σπίτια τους, συμπεριλαμβανομένων και των 45.000 της πόλης Pripyat, όπου βρισκόταν το πυρηνικό εργοστάσιο.
Τριαντά δύο χρόνια μετά, η Pripyat είναι μία πολή- φάντασμα, με τα σημάδια του πυρηνικού όλεθρου εμφανή σε όλα της την έκταση. Θα χρειαστεί να περάσουν 3.000 μέχρι να είναι ξανά ασφαλής η διαμονή ανθρώπων στην πόλη.
http://www.mcclatchydc.com/news/article72444672.html
Τον Φεβρουάριο του 2011, το Asociated Press μπήκε στα άδυτα του κατεστραμμένου αντιδραστήρα Νο.4 του Τσερνόμπιλ.
Αμέσως μετά την πυρηνική έκρηξη, πολλοί κάτοικοι της Pripyat βρήκαν καταφύγιο σε αυτή τη γέφυρα, η οποία αργότερα ονομάστηκε «Γέφυρα του Θανάτου», επειδή κανείς από εκείνους που έμειναν πάνω σε αυτή για να παρακολουθήσουν τις συνεχόμενες εκρήξεις και την πορεία της πυρκαγιάς δεν επέζησε.
Το ερειπωμένο σοβιετικό μνημείο στην πόλη Pripyat μένει σήμερα για να θυμίζει τις ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον που είχαν κάποτε οι κάτοικοι της πόλης.
Το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα
Το πιο πρόσφατο πυρηνικό ατύχημα, αυτό στη Φουκουσίμα τον Μάρτιο του 2011, είναι το δεύτερο πιο καταστροφικό στη σύγχρονη ιστορία και το μόνο που μπορεί να καταταγεί μαζί με το πυρηνικο ατύχημα στο Τσερνόμπιλ στο ύψιστο επίπεδο προβλεπόμενου ατυχήματος της Διεθνούς Κλίμακας Πυρηνικών Γεγονότων (επίπεδο 7). Επρόκειτο για μία σειρά καταστροφικών γεγονότων που περιελάμβαναν τεχνικές αστοχίες, πυρηνικές κατακρημνίσεις και απελευθερώσεις ραδιενεργών υλικών στο εργοστάσιο Φουκουσίμα, μετά τον σεισμό των 9,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στην πόλη Σεντάι και το τσουνάμι που ακολούθησε, το οποίο έφτασε στο μέγιστο ύψος του τα 40,5 μέτρα.
Όσες μέρες φλεγόταν ο σταθμός 1 της Φουκουσίμα, καταγράφηκε διαρροή μεγάλης ποσότητας ραδιενέργειας στο περιβάλλον, προκαλώντας μία από τις πιο σημαντικές οικολογικές καταστροφές που έχουν καταγραφεί ποτέ μέχρι σήμερα σε πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Ανυπολόγιστη είναι η ζημιά που προκλήθηκε κυρίως στο υδάτινο περιβάλλον, με την κατάσταση να παραμένει ασύμφορη για τους κατοίκους των γύρω περιοχών μέχρι και σήμερα. Πολλές είναι οι προσπάθειες που γίνονται προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της ποιότητας του υδροφόρου ορίζοντα. Η εταιρεία TEPCO, διαχειρίστρια εταιρεία του πυρηνικού σταθμού, προχώρησε στην κατασκευή δεξαμενών προσωρινής αποθήκευσης ραδιενεργού νερού με στόχο την αποθήκευση 67.500 μολυσμένου νερού. Παρόλα αυτά, η ανησυχία των εναπομείναντων κατοίκων παραμένει και επτά χρόνια μετά, πασχίζουν να ξαναβρούν τους κανονικούς ρυθμούς της ζωής τους.
Το πυρηνικό ατύχημα της Κιστίμ
Η καταστροφή στην πόλη Κιστίμ ( Kyshtym) στις 29 Σεπτεμβρίου 1957 και συγκεκριμένα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις Mayak, όπου λειτουργούσε η μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής πλουτωνίου στη Ρωσία, είναι η μοναδική στη σύγχρονη ιστορία που κατατάσσεται μία κατηγορία κάτω από τού ύψιστο επίπεδο προβλεπόμενου ατυχήματος της Διεθνούς Κλίμακας Πυρηνικών Γεγονότων, δηλαδή στο επίπεδο 6. Αποτελεί το τρίτο σοβαρότερο πυρηνικό ατύχημα που σημειώθηκε ποτέ, όμως παράλληλα αποτελεί και ένα πυρηνικό ατύχημα που για χρόνια περιβαλλόταν από πέπλο μυστηρίου, αφού η Σοβιετική Ένωση δεν ήθελε να γίνει γνωστό πως είχε δημιουργήσει μία τόσο εξελιγμένη μονάδα πλουτωνίου.
Το περιστατικό συνέβη στην Ozyorsk, στην ευρύτερη περιοχή Chelyabinsk, μια κλειστή πόλη που χτίστηκε γύρω από το εργοστάσιο Mayak, όπου ζούσαν τουλάχιστον 270.000 άνθρωποι. Καθώς μέχρι το 1994 η πόλη δεν υπήρχε στους χάρτες, η πυρηνική καταστροφή πήρε το όνομά της από την πλησιέστερη πόλη, την Κιστίμ.
https://youtu.be/0GNSer8T6TA
Η έκρηξη εκτιμάται ότι είχε δύναμη περίπου 70-100 τόνων TNT. Λίγα 24ωρα πριν, το σύστημα ψύξης σε μία από τις δεξαμενές, που περιείχαν περίπου 70-80 τόνους υγρών ραδιενεργών αποβλήτων, κατέρρευσε και δεν επισκευάστηκε. Η θερμοκρασία σε αυτή άρχισε να αυξάνεται, με αποτέλεσμα τη χημική έκρηξη των αποβλήτων, που αποτελούνταν κυρίως από νιτρικό αμμώνιο και οξικά άλατα.
Τουλάχιστον 22 χωριά, με συνολικό πληθυσμό 10.000 ανθρώπων, εκτέθηκαν σε ακτινοβολία από την καταστροφή. Μάλιστα, λόγω της μυστικότητας που περιέβαλε τις επιχειρήσεις στη Mayak, οι εν λόγω πληθυσμοί δεν ενημερώθηκαν για το ατύχημα και την ανάγκη εκκένωσης των χωριών παρά μόνο μία εβδομάδα αργότερα. Μελέτη που διεξήχθη από το Ινστιτούτο Βιοφυσικής του Υπουργείου Υγείας της ΕΣΣΔ διαπίστωσε πως 8.015 άτομα έχασαν τη ζωή τους 32 χρόνια μετά το ατύχημα, λόγω αιτιών που συνδέονται με την πυρηνική καταστροφή.
Πηγή πληροφοριών: Reuters, World-nuclear.org, Wikipedia,
Πηγή φωτο: Associated Press
Της Τζένης Κριθαρά
enikos.gr Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις