Το έχουμε ξαναγράψει και θα το ξαναγράψουμε: οι γενικεύσεις είναι αντιπαθείς, αντί-επιστημονικές και άδικες. Προσπαθώντας να προλάβουμε τυχούσες αντιδράσεις, λοιπόν, επισημαίνουμε ότι το παρόν κείμενο έχει ως στόχο να ενώσει όλες τις βασανισμένες από τις πεθερές τους (θηλυκές) υπάρξεις.
Όχι, δεν είναι σε καμία περίπτωση όλες οι πεθερές αιμοβόροι κέρβεροι, που καραδοκούν για να υπογραμμίσουν με κακία τα ελαττώματά των συζύγων των γιων τους. Πολλές είναι οι γυναίκες που έχουν την τύχη να έχουν μια πεθερά σύμμαχο, βοηθό, δεύτερη μαμά. Άλλες, πάλι, αδικούνται και το σύμπαν στέλνει μια γυναίκα στη ζωή τους που μπορεί να έχει απίστευτα ενοχλητικές συμπεριφορές, όπως, για παράδειγμα…
Να σε συγκρίνει με προηγούμενη σχέση του γιου της (που ενέκρινε)
Από την πρώτη μέρα που η μαμά του σας γνώρισε, δεν της «γεμίσατε το μάτι». Της το γέμιζε πολύ περισσότερο η Μαρία, η μετά το σχολείο μακροχρόνια σχέση του άντρα σας, που και να μαγειρεύει μουσακά ήξερε, και πώς να σιδερώνει τα παντελόνια του Μάκη της με τσάκιση ήξερε και είχε και τρία στρέμματα ελιές στη Μάνη, που έκαναν λαδάκι ωραιότατο. Όχι σαν εσάς. Που σας πήρε μ’ ένα βρακί.
Να σε κατηγορεί ύπουλα ότι είσαι κακή μαμά
«Καλά, μ’ αυτό το τσίτι το ‘χεις το παιδί μες το κρύο;», θα πετάξει φαρμακερά σηκώνοντας το φρύδι (ενώ είναι Ιούνιος). Η γυναίκα που ο λαός ονομάζει «κακιά πεθερά», θα βρει τρόπο να μειώσει κάθε παιδαγωγική και μη επιλογή της νύφης της, επισημαίνοντας επί τη ευκαιρία πόσο καλή μάνα είναι η ίδια και πόσο όλα τα προλάβαινε («Όχι σαν τις σημερινές μαμάδες, που θέλουν τρεις νταντάδες και δυο παραδουλεύτρες για να τα βγάλουν πέρα.»).
…και, φυσικά, ανάξια του κελεπουριού που γέννησε
Αυτονόητα, το καμάρι της δεν είναι για τα μούτρα σας. Είναι νέος (Τι λέει; Έχετε την ίδια ηλικία!), είναι ωραίος (Σιγά τον Απόλλωνα –και φαλάκρα έχει κάνει και κοιλιά), έχει περιουσία (το τριάρι που μένετε και η μάνα του σας το «κοπανάει» αιωνίως) και καλή δουλειά (ενώ εσείς, ας πούμε, κάθεστε ολημερίς στο ανάκλιντρο).
 
Να έχει την απαίτηση να αποφασίσει εκείνη το όνομα του παιδιού
Λες και δεν έχει η σύζυγος του γιου της μανούλα και πατερούλη! «Α, το παιδί αν είναι αγόρι, θα πάρει τ΄όνομα τ’αντρός μου! Αλλιώς ούτε που θα με δείτε στη βάφτιση!». Και τότε ο καημένος ο άντρας της ίσως προσπαθήσει να ψελλίσει ότι εντάξει, δεν πειράζει, ας το βγάλουν όπως θέλουν τα παιδιά, «γερό να ‘ναι», ή κάτι αντίστοιχα συμβιβαστικό. Η απάντηση, πιθανότατα θα είναι του τύπου: «Σουτ, εσύ! Δεν ξέρεις!».
Να πιστεύει ότι ο γιος της, την προτιμάει από εσένα (και να το λέει!)
Δεν είναι ένας και δύο οι άντρες που καταπιέζονται από το ανούσιο και στη βάση του λάθος δίλημμα «Ποια προτιμάς/ Ποια θα πιστέψεις/ Με ποιανής το μέρος είσαι; Αυτή την ξένη ή τη μάνα που σε γέννησε;». Η πεθερά-τύραννος είναι κατά πάσα πιθανότητα και μάνα-τύραννος και αρνείται να πιστέψει ότι η καρδιά του γιου της (του καταδικού της γιου) έχει χώρο και για ακόμη μία γυναίκα.
Να εμφανίζεται απρόσκλητη ανά πάσα στιγμή στο σπίτι σου
Μπορεί να θες να κόψεις βόλτες στο σπίτι φορώντας μόνο το άρωμά σου ή να σου ‘ρθει μια αιφνίδια όρεξη για ένα γρήγορο σεξάκι με τον καλό σου ή, εν πάση περιπτώσει, να ζεις στο σπίτι σου χωρίς να περιμένεις απρόσμενους εισβολείς. Αλλά όχι, η μοίρα σου έχει παίξει άσχημο παιχνίδι. Δεν θα απολαύσεις το καφεδάκι σου/ το σεξάκι σου/ το βιβλιαράκι σου απόψε. Θα κάνεις την οικοδέσποινα στον απαιτητικότερο επισκέπτη του κόσμου, που εμφανίστηκε απρόσκλητος: την πεθερά σου.
Και να συμπεριφέρεται σαν να είναι δικό της
Και αφού χτυπήσει το κουδούνι σε ανύποπτο χρόνο (αν δεν ανοίξει με τα κλειδιά της), θα αρχίσει η επιθεώρηση και η ανάκριση τρίτου βαθμού. Πού είναι τα παιδιά; Πάλι απ’ έξω θα φάτε; Η τριανταφυλλιά -σας το ‘χει πει χίλιες φορές- δεν θέλει τόσο πότισμα, την μαράνατε! Αν πρόκειται για σκληροπυρηνική περίπτωση πεθεράς, τότε ίσως αρχίσει να τακτοποιεί/ να μαγειρεύει/ να σιδερώνει και γενικώς να συμπεριφέρεται σαν… στο σπίτι της!
 
Να κριτικάρει τη μαγειρική σου
Παραλείπουμε ως αυτονόητο ότι πιστεύει πως μαγειρεύει εκατό φορές καλύτερα απ’ τον διασημότερο σεφ και χίλιες φορές καλύτερα από σας και στεκόμαστε στην τυπική «πεθερίστικη» κριτική για όποιο φαγητό τολμάτε να φτιάξετε. Ή είναι πολύ βαρύ κι ανθυγιεινό («Πάλι όλη νύχτα στην τουαλέτα θα την βγάλει ο Μάκης μου!») ή είναι πολύ ελαφρύ και υγιεινό («Τι το τσιγκουνεύεσαι το λάδι;») ή είναι πολύ, πολύ χαμηλότερης ποιότητας από το δικό της ( «Καλά, με έτοιμο φύλο θα την κάνεις την τυρόπιτα;»).
Να λέει ότι το παιδί είναι ίδιο… αυτή!
Είναι από τις εκνευριστικότερες συνήθειες των (εκνευριστικών) πεθερών: επισημαίνουν διαρκώς πόσο «φτυστό είναι το πουλάκι τους» μ’ εκείνες στην ηλικία του! Όχι με τον μπαμπά τους, όχι με ‘σας -με εκείνες! Και εσείς, θα πρέπει ή να τσακωθείτε ή να κάνετε πέτρα την καρδιά και ράμματα στο στόμα και να γνέψετε καταφατικά μουρμουρίζοντας «Ναι, ναι. Ίδιες, ίδιες!».
Να θεωρεί ότι χωρίς εκείνην, δεν μπορείς με τίποτα να τα βγάλεις πέρα
Λίγο για να νιώσει χρήσιμη, λίγο για να δείξει ότι η γυναίκα που διάλεξε για γυναίκα του ο γιος της είναι άχρηστη, η «κακιά πεθερά» που σέβεται τον εαυτό της, θα σπεύσει να αποδείξει πόσο απαραίτητη είναι για την εύρυθμη λειτουργία του σπιτιού σου. Φίλη και αναγνώστρια, μοιράστηκε τον πόνο της μαζί μας: Η πεθερά της λείπει σε διακοπές. Μιλώντας στο τηλέφωνο τη ρώτησε αδιάφορα «Και τι τρώτε τώρα που λείπω;» (ας πούμε ότι η φίλη και αναγνώστρια, δεν είναι ακριβώς Βέφα Αλεξιάδου), «Ε, καμιά φορά παραγγέλνουμε, καμιά φορά μαγειρεύω…». Η απάντηση ήταν άμεση κι αφοπλιστική: «Α, αηδίες δηλαδή!». Άβυσσος…