Tα Μεγάλα «ΟΧΙ» πρέπει να λέγονται στην ώρα τους

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο το όχι — το σωστό — εις όλην την ζωή του.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1901)

Έχουν δίκιο αυτοί που υποστηρίζουν πως η ιστορία της Πατρίδας μας γράφεται από μεγάλα ΟΧΙ αλλά σημασία έχει και το χρονικό σημείο που ειπώθηκαν αυτά τα ΟΧΙ. Αν υποθέσουμε πως η χώρα μας έχει εμπλακεί σε μια πολεμική διαδικασία από το 2009 καλώς ή κακώς επιλέξαμε τότε συμμάχους. Υιοθετήσαμε τότε εκπροσωπούμενοι από μια νόμιμα εκλεγμένη και με νωπή λαϊκή εντολή κυβέρνηση τη λύση του ΝΑΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ με τους όρους που μας το έδωσαν σαν σανίδα σωτηρίας. Επικυρώσαμε στη συνέχεια την επιλογή αυτή με την επιλογή των Μνημονιακών Υποψηφίων Δημάρχων και Περιφερειαρχών στις εκλογές του 2010 που είχε τεθεί το δίλλημα Μνημόνιο ή ΟΧΙ.

Επιλέξαμε στρατόπεδο και συμμάχους σαν λαός με δημοκρατικές διαδικασίες. Κι ενώ ο πόλεμος αυτός βρίσκεται σε εξέλιξη πόσο εύκολο είναι να αλλάξουμε στρατόπεδο για να πάμε στο αντίπαλο στρατόπεδο που δεν υπάρχει;

Ποιες χώρες θα συμπαραστέκονταν στην Ελλάδα αν λέγαμε ΟΧΙ προχθές; Ποια λύση θα μας πρότειναν;

Φαντάζεστε τον Μεταξά να έλεγε ΝΑΙ στους Ιταλούς το 1940; Να είχαν καταλάβει τη χώρα, να διόριζαν μια νόμιμη κυβέρνηση με την έγκριση του ελληνικού λαού και κατόπιν η κυβέρνηση αυτή ενώ οι Γερμανοί ανενόχλητοι έκαναν προέλαση στη Ρωσία αφού δεν τους είχε πιάσει Χειμώνας να αποφάσιζαν να πουν ΟΧΙ στους Εθνικοσοσιαλιστές  εκείνη τη χρονική στιγμή και ΝΑΙ στους Συμμάχους της ΑΝΤΑΝΤ.

Ποιος θα πλήρωνε την αλλαγή στάση της κυβέρνησης αυτής εν μέσω πολέμου; Ακόμα κι αν το ΟΧΙ ήταν σωστό ηθικά θα ήταν η σωστή πολιτική απόφαση εκείνη τη στιγμή;

Παραφράζοντας λοιπόν τους στίχους του Καβάφη όταν έρχεται η Ημέρα να πεις το Μεγάλο ΝΑΙ  ή το Μεγάλο ΟΧΙ πρέπει να το πεις την Πρώτη Ημέρα. Φανερώνεται αμέσως όποιος το ‘χει έτοιμο μέσα του το Ναι και το είχε προετοιμάσει με λεπτομέρεια για να το πει. Ο αρνηθείς κι αν μετανιώνει οφείλει να πορευτεί (έστω προσωρινά) στο ΝΑΙ για να έχει την ελπίδα να το αλλάξει ή να το τροποποιήσει την κατάλληλη στιγμή.