Ποιούς και τί περιλαμβάνει η συμφωνία PSI;
Από την αρχή ήταν κάπως ασαφές, ποιους και τί περιλάμβανε η συμφωνία του PSI, της εμπλοκής του ιδιωτικού τομέα στο κούρεμα του ελληνικού χρέους.
Ποιός θεωρείται ιδιώτης;
Με μια απλή λογική, με εξαίρεση τις κεντρικές τράπεζες των χωρών και την Ε.Κ.Τ. όλοι οι υπόλοιποι είναι “ιδιώτες”. Δηλαδή:
· ιδιωτικές τράπεζες
· ασφαλιστικα ταμεία
· απλοί ιδιώτες επενδυτές (φυσικά πρόσωπα) – εδώ συζητείται να τεθεί ένα όριο, άνω των 100.000 Ευρώ ανά άτομο να συμπεριλαμβάνεται στο κούρεμα.
Οι παραπάνω μπορεί να είναι είτε έλληνες και ελληνικά ιδρύματα, είτε ξένοι και ξένα ιδρύματα.
Το σύνολο δε του προς 50% κούρεμα χρέους υπό τη μορφή ελληνικών κρατικών ομολόγων υπολογίστηκε σε 205 δις Ευρώ (ονομαστική αξία), εξ ου και το υπερβολικά διατυμπανισθέν όφελος των 100 δις από τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Οι ομολογιούχοι προβλέπεται να λάβουν συνολικά 30 δις μετρητά και 70 δις νέα ομόλογα του EFSF αλλά με κάλυψη ελληνικής εθνικής περιουσίας…
Και μετα απο όλα αυτά, γνωρίσαμε τον ανέκφραστο κύριο Τσαρλς Νταλλάρα του IIF, ο οποίος ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις με το ελληνικό κράτος για τις λεπτομέρειες της συμφωνίας, όπως π.χ. το επιτόκιο των νέων ομολόγων.
Το στοίχημα τώρα, αφού πλέον έχει σφραγίσει η πρόταση ανταλλαγής, είναι να συμφωνήσουν “εθελοντικά” τα 2/3 ή 66,6% από τους ιδιώτες που διακατέχουν τα 205 δις κι ύστερα, το υπόλοιπο 1/3 ή 33,4% να τους “σακουλιάσουν” με τις λεγόμενες ρήτρες συλλογικής δράσης ή CACs.
Ετσι, υποτίθεται, δεν θα ενεργοποιηθούν τα CDS (που είναι ξένων συμφερόντων και όχι ελληνικών)…
Μετά από αυτή την αναγκαία ανακεφαλαίωση, ερωτούμε κάποια πολύ καίρια ερωτήματα που ακόμα δεν έχουν λάβει σαφή απάντηση:
1) Ποιά είναι η διάρθρωση των διακατεχόμενων ελληνικών ομολόγων στις παραπάνω υποκατηγορίες ιδιωτών, δηλαδή, πόσα ομόλογα έχουν οι ιδιωτικές τράπεζες, πόσα τα ασφαλιστικά ταμεία, πόσα οι απλοί επενδυτές (φυσικά πρόσωπα)
2) Πόσα έχουν έλληνες και ελληνικά ιδρύματα και πόσα ξένοι και ξένα ιδρύματα :
– τώρα, που ολοκληρώνεται η πρόταση ανταλλαγής
– το Μάιο του 2010 που ξέσπασε η ελληνική κρίση ή/και αμέσως μετά τις εκλογές
Θυμόμαστε εδώ, ότι οι ευρωπαίοι εταίροι μας ισχυριζονται, ότι τώρα πλέον είναι θωρακισμένοι απεναντι σε ενδεχόμενο ελληνικής χρεοκοπίας και δεν ανησυχούν. Πώς κι έτσι; μήπως επειδή ξεφόρτωσαν, φορτώνοντας τα ασφαλιστικά ταμεία μας και γι’ αυτό δεν ανησυχούν;
3) Πόσους από όλους αυτούς τελικά εκπροσωπεί ο απαιτητικός κ.Νταλλάρα (σε ποσοστό επί του συνόλου); και ποιούς; μόνο τους ξένους;
4) Τα συμφωνηθέντα, η πρόταση ανταλλαγής, θα είναι κοινή και ενιαία για όλους; και για τα 205 δις;
(ήδη ο ΠΠ έχει επιχειρηματολογήσει ότι δεν είναι και τόσο σίγουρο αυτό)
Και αφού καταγράψαμε κάποια απαραίτητα ποσοτικά-αριθμητικά ερωτήματα, που μια υπεύθυνη πολιτική εξουσία θα θεωρούσε αυτονόητο να πληροφορήσει με ακρίβεια το λαό, προχωράμε και σε κάποια ερωτήματα …κρίσεως.
5) Γιατί συνέπεσε ακριβώς τώρα και η νέα μείωση των συντάξεων κύριων και επικουρικών; Υπαγορεύθηκε από άλλες αιτίες ή ακριβώς κατέστη αναγκαία ΛΟΓΩ ΤΟΥ PSI;;;
– Το συγκεκριμένο θα ήταν κρίσιμο να τεκμηριωθεί και με μαθηματικό τρόπο: δηλ. γιατί να είναι 12% η μείωση και όχι π.χ. 8 ή 15%;
– μήπως η μείωση καθορίστηκε από το ποσοστό των ομολόγων που πλέον διακρατούν τα ταμεία;
– πότε τα απέκτησαν; ήταν ελεύθερη επιλογή τους ή τους τα φόρτωσαν;
6) Ποιές οι ευθύνες της Τράπεζας της Ελλάδος: α) στην αύξηση του ποσοστού των διαθεσίμων των ταμείων που υποχρεώνονταν αυτά να ανακαταθέτουν σε αυτήν και β) στην “επένδυση” των υποχρεωτικών διαθεσίμων των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων σε…σαπάκια ομόλογα που επρόκειτο να κουρευτούν και ειδικά από το Μάιο του 2010 ή και αμέσως μετεκλογικά το 2009;
7) Γιατί κρίθηκε αναγκαίο να απαλλαχθούν με νομοθετικό τρόπο οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων από τις ευθύνες τους; Μήπως π.χ. για να μην στραφούν οι ασφαλισμένοι ή σύλλογοι ασφαλισμένων εναντίον τους; (υπάρχουν ήδη καταγγελτικές ανακοινώσεις από οργανισμούς)
Κάποτε θα μάθουμε τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, αλλά δεν θα έχει καμμία αξία, αν τα μάθουμε μετά εορτής.
Είναι τελείως διαφορετικό να “πανηγυρίζεις” για τη μείωση του χρέους, ενώ στην πραγματικότητα πρέπει να θρηνείς για το γκρέμισμα του ασφαλιστικού μας συστήματος… Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις