Η δολοφονία του Κωσταντίνου Κατσίφα, τρία χρόνια μετά, βαπτίζεται «αυτοκτονία» από τις αλβανικές αρχές, σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Δηλαδή, το εγγόνι του αντάρτη, δολοφονήθηκε από τα εγγόνια των συνεργατών του Μουσολίνι, χωρίς καμμία συνέπεια. Τόσο απλή είναι η σημειολογία.
Το αλβανικό κράτος, αντί να λογοδοτήσει, με χαρακτηριστική ευκολία, ετοιμάζεται να κλείσει την υπόθεση για να φυγαδεύσει τους «γκεσταπίτες» δολοφόνους του.
Δεν μπορεί λοιπόν να μην σε πιάνει θλίψη για την κρατική αδιαφορία της Ελλάδας, που επιτρέπει ένα έγκλημα σαν κι αυτό να μείνει ατιμώρητο.
Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Φανταστείτε ο Κώστας Κατσίφας να ήταν ισραηλινός.
Τι θα είχε γίνει;
Ανατρέξτε στον πόλεμο Ισραήλ – Λιβάνου το 2006. Όταν δύο ισραηλινοί στρατιώτες πιάστηκαν αιχμάλωτοι από την Χεζμπολάχ του Λιβάνου.
Οι ισραηλινοί κυριολεκτικά ισοπέδωσαν το Λίβανο. Κατα άλλους, ακόμα το ισοπεδώνουν.
Ενώ γνώριζαν ότι οι δύο ισραηλινοί στρατιώτες ήταν ήδη νεκροί, κίνησαν γη και ουρανό! Θυσίασαν 160 δικούς τους στρατιώτες, για να απελευθερώσουν δύο αιχμαλώτους, που ήδη ήταν νεκροί!
Είναι το ίδιο κράτος που χρηματοδοτούσε πολυδάπανες αποστολές στο εξωτερικό, προκειμένου να εντοπίσει, να απαγάγει και να δικάσει στο Ισραήλ, όποιον έχυσε αίμα Εβραίου, ακόμα και πριν από 70 χρόνια.
Όσοι θεωρούν ότι αυτά είναι «υπερβολές», ας δουν τους ρυθμούς ανάπτυξης του Ισραήλ, την οικονομία του Ισραήλ, την κοινωνική μέριμνα στο Ισραήλ, την ρευστότητα των επιχειρήσεων στο Ισραήλ, τα ποσοστά ανεργίας στο Ισραήλ, την στρατιωτική ισχύ του Ισραήλ.
Όποιος θεωρεί ότι αυτά τα στοιχεία είναι άσχετα με το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Κατσίφα και των ισραηλινών αιχμαλώτων, ας διαβάσει λίγο ιστορία.