Η Δύση βρίσκεται επί του παρόντος στη μέση της τέταρτης κρίσης της τα τελευταία 15 χρόνια. Την οικονομική κρίση του 2007-2008 ακολούθησε η ευρωπαϊκή κρίση χρέους και σχεδόν δεν είχε καταφέρει ο κόσμος να αντιμετωπίσει την πανδημία, όταν μια ενεργειακή κρίση φάνηκε στον ορίζοντα.
Γιούλια Μπόκοβα, RT
Και σύμφωνα με αξιωματούχους της ΕΕ, οι αναταραχές μπορεί να συνεχιστούν. Όπως σημειώνει η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η τρέχουσα ενεργειακή κρίση του μπλοκ κινδυνεύει να μετατραπεί σε οικονομική και κοινωνική κρίση.
Κάθε κρίση είναι μοναδική. Κανένα συμβάν δεν επαναλαμβάνεται. Ωστόσο, έχουν όλα κάτι κοινό. Δηλαδή, το κόστος πολλαπλασιάζεται κάθε φορά.
Ποιο θα είναι λοιπόν το κόστος της τρέχουσας κρίσης;
Τι σημαίνει κρίση;
Το 1999, ως απάντηση σε μια κατάρρευση ακινήτων, η Τράπεζα της Ιαπωνίας έκανε αυτό που τότε θεωρούνταν το ριζικό βήμα της μείωσης των επιτοκίων στο μηδέν. Δύο χρόνια αργότερα, μετά από μια εσφαλμένη προσπάθεια ώθησης των επιτοκίων υψηλότερα, ένα άλλο ασυνήθιστο εργαλείο πολιτικής ξεδιπλώθηκε: η ποσοτική χαλάρωση (QE) -η μεγάλης κλίμακας αγορά ομολόγων από την κεντρική τράπεζα.
Αυτά που κάποτε θεωρούνταν εξωτικά μέτρα που χρησιμοποιούσε μόνο η Ιαπωνία, έγιναν κυρίαρχα κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2008 και από τότε έχουν ενσωματωθεί βαθιά στα εργαλεία των κεντρικών τραπεζιτών.
Μειώνοντας τα επιτόκια, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επιδιώκουν να επηρεάσουν τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια που χρεώνουν οι τράπεζες η μία στην άλλη για δάνεια μίας ημέρας, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση της ροής πιστώσεων.
Οι αγορές περιουσιακών στοιχείων, εν τω μεταξύ, αυξάνουν το χρηματικό ποσό που κυκλοφορεί στην οικονομία και συμβάλλουν επίσης στην καταστολή των μακροπρόθεσμων επιτοκίων.
Τέτοια μέτρα έχουν αναμενόμενα τονώσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς μεγάλο μέρος της «πλημμύρας» ρευστότητας έχει χρησιμοποιηθεί για να αυξήσει τις τιμές των τίτλων. Ωστόσο, σε αυτό που κοινώς αποκαλείται πραγματικός τομέας, τα πράγματα έχουν χειροτερέψει.
Το κλείσιμο των τρυπών στον προϋπολογισμό μέσω της συσσώρευσης χρέους και η αντίστοιχη απεριόριστη αύξηση της προσφοράς χρήματος, έθεσαν αναμενόμενα τα θεμέλια για μελλοντικές αυξήσεις τιμών. Πριν από εξήντα χρόνια, ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Μίλτον Φρίντμαν, ο ιδρυτής του μονεταρισμού, είπε περίφημα ότι «ο πληθωρισμός είναι πάντα και παντού ένα νομισματικό φαινόμενο».
Υποστήριξε πειστικά ότι οι τιμές αυξάνονται όταν η προσφορά χρήματος αυξάνεται ταχύτερα από την παραγωγή.
Ωστόσο, οι νομισματικοί παράγοντες δεν ήταν η μοναδική αιτία της εκτόνωσης του πληθωριστικού σπιράλ στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν τη διακοπή των αλυσίδων εφοδιασμού λόγω των περιορισμών του Covid-19 και την αύξηση των τιμών στην αγορά ενέργειας.
Το τελευταίο αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στη σημαντική υποεπένδυση στον ενεργειακό τομέα, όπου οι επενδύσεις κεφαλαίου βρίσκονται επί του παρόντος σε χαμηλό 15ετίας. Σύμφωνα με τον Igor Sechin, επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας ενέργειας Rosneft, αυτό οφείλεται στο ζωηρό ενδιαφέρον της Δύσης να απομακρυνθεί από τα ορυκτά καύσιμα.
Η ευθραυστότητα του περιβάλλοντος έγινε ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα κατά τη διάρκεια της πανδημίας και των περιορισμών που προέκυψαν. Οραματιζόμενοι τη «νέα κανονικότητα» ενός κόσμου μετά την πανδημία, πολλοί προέβλεψαν βιαστικά την επικείμενη παρακμή των εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου και μίλησαν εναντίον της χρηματοδότησης της γεωλογικής εξερεύνησης.
Ο ανεξάρτητος χρηματοοικονομικός αναλυτής Andrey Barkhota σημείωσε: «Η παρατεταμένη έλλειψη επενδύσεων στη γεωλογική εξερεύνηση και οι τρέχουσες παραγωγικές δυνατότητες των εταιρειών εξόρυξης μπορεί να προκαλέσουν μείωση της αύξησης των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, ακόμη και εξάντληση της βάσης των πόρων. Σε αυτή την περίπτωση, η παγκόσμια οικονομία κινδυνεύει να αντιμετωπίσει μια οξεία έλλειψη πετρελαίου και φυσικού αερίου».
Οι κυρώσεις – ουσιαστικά, εμπορικοί περιορισμοί – κατά της Ρωσίας, του μεγαλύτερου παίκτη στην αγορά φυσικών πόρων, έχουν επιδεινώσει πολύ αυτό το πρόβλημα. Το 2021, το μερίδιο της χώρας στο εμπόριο πετρελαίου αντιπροσώπευε περίπου το 10% της παγκόσμιας αγοράς, με τον άνθρακα και το φυσικό αέριο να ανέρχονται σε περίπου 18%.
Για ορισμένες περιοχές, τα στοιχεία ήταν πολύ υψηλότερα. Για παράδειγμα, η Ρωσία παρείχε το 45% της προμήθειας αερίου της ΕΕ. Ωστόσο, οι εξαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς το μπλοκ μειώθηκαν κατά περισσότερο από 40% από την αρχή του έτους και το μερίδιο της χώρας στην αγορά μειώθηκε στο 9%.
Ως αποτέλεσμα, η προσφορά αγαθών και ενέργειας μειώνεται ενώ οι τιμές συνεχίζουν να αυξάνονται. Στις μεγάλες δυτικές χώρες, ο πληθωρισμός έχει φτάσει σε επίπεδα που δεν έχουν προηγούμενο τις τελευταίες δεκαετίες. Στην Ευρωζώνη, η αύξηση των τιμών είτε έχει φτάσει είτε πλησιάζει σε διψήφια επίπεδα. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), οι ετήσιοι ρυθμοί πληθωρισμού τον Σεπτέμβριο έφτασαν σχεδόν το 11%. Εν τω μεταξύ, ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ βρίσκεται επίσης σε υψηλό 40 ετών, πλησιάζοντας το 8%.
Οι δημόσιες συζητήσεις για τον πληθωρισμό μοιάζουν συνήθως με το κλασικό αστείο του Ουίνστον Τσόρτσιλ για δύο οικονομολόγους που έχουν τρεις απόψεις. Ωστόσο, οι επίσημες στατιστικές παρέχουν μια σαφή εκτίμηση: η αύξηση του κόστους της ενέργειας είναι ο βασικός παράγοντας για την επιτάχυνση των τιμών. Στην Ευρωζώνη, η ετήσια αύξηση των τιμών της ενέργειας έχει ξεπεράσει το 40%, ενώ στις ΗΠΑ, η αύξηση είναι σχεδόν 18%.
Κάθε χρόνο, η παγκόσμια οικονομία καταναλώνει περίπου 600 exajoules (EJ) πρωτογενούς ενέργειας. Από το 2007, ο όγκος αυτός αυξήθηκε κατά 25%. Η αύξηση του πληθυσμού είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες για την αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας. Μέχρι το 2050, θα υπάρχουν άλλα 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στη γη. Ταυτόχρονα, η ποσότητα ενέργειας που απαιτείται για τη διασφάλιση της διαβίωσης 10 δισεκατομμυρίων ανθρώπων θα είναι 47% υψηλότερη από αυτή που ισχύει σήμερα.
Τα ορυκτά καύσιμα παραμένουν οι πρωταρχικοί πόροι για την παραγωγή ενέργειας. Το παγκόσμιο ενεργειακό ισοζύγιο αποτελείται από 31% πετρέλαιο, 27% άνθρακα και 25% αέριο. Άλλα είδη καυσίμων (πυρηνική και υδροηλεκτρική ενέργεια, καθώς και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) αντιπροσωπεύουν λιγότερο από 20%. Ωστόσο, η παραγωγή ενέργειας που βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα είναι η κύρια πηγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Στην πρόβλεψη πώς θα διαμορφωθούν οι ενεργειακοί πόροι και το ενεργειακό ισοζύγιο, οι διεθνείς οργανισμοί, οι εταιρείες ενέργειας και οι αναλυτικοί οργανισμοί βασίζονται στην υπόθεση ότι ο κόσμος προσπαθεί για ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050.
Πάνω από 110 χώρες έχουν θέσει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αυξάνοντας το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις προβλέπουν ότι το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών θα αντιπροσωπεύει μόνο το 35% της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας έως το 2050. Τα ορυκτά καύσιμα θα εξακολουθούν να καλύπτουν το υπόλοιπο 65%.
Η γεωπολιτική δεν φέρνει ανακούφιση
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το μέλλον των ενεργειακών πόρων θα καθοριστεί όχι μόνο από τις ανησυχίες για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και από τον αγώνα για τον έλεγχο μιας αγοράς αξίας άνω των 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Κρίνοντας από τα τρέχοντα γεωπολιτικά γεγονότα, αυτή η αγορά θα είναι κατακερματισμένη.
Σύμφωνα με τον Barkhota: «Τα φετινά δραματικά γεγονότα επιβεβαίωσαν την ευρέως αποδεκτή θέση ότι στις γεωπολιτικές συγκρούσεις, οι καθοριστικοί παράγοντες για τη μετέπειτα παγκόσμια τάξη πραγμάτων δεν είναι αρχικά προβλεπόμενα σενάρια, αλλά απρόβλεπτες συνέπειες».
Τέτοιες συνέπειες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τον αναδυόμενο κατακερματισμό της παγκόσμιας αγοράς υδρογονανθράκων και τον αυξανόμενο κίνδυνο ανισορροπίας που προκαλείται από βιαστικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Εκτός από τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν στους τομείς πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ρωσίας (απαγορεύσεις χρηματοδότησης και προμήθειας εξοπλισμού), από τις 5 Δεκεμβρίου αναμένεται να εφαρμοστεί απαγόρευση εισαγωγής πετρελαίου από τη Ρωσία δια θαλάσσης.
Και από τις 5 Φεβρουαρίου 2023, τα ίδια μέτρα υποτίθεται ότι θα ισχύουν για όλα τα προϊόντα πετρελαίου. Σύμφωνα με τη φον ντερ Λάιεν, μέχρι το τέλος του έτους τα τρέχοντα μέτρα θα οδηγήσουν σε μείωση των εισαγωγών πετρελαίου από τη Ρωσία στην ΕΕ κατά 90% – από 3,5 εκατομμύρια σε 0,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Εν τω μεταξύ, από τον Σεπτέμβριο του 2022, η Ρωσία αντιπροσώπευε το 21% των προμηθειών πετρελαίου στην ΕΕ.
Τον Μάρτιο του 2022, οι Ηνωμένες Πολιτείες απαγόρευσαν την εισαγωγή πετρελαίου, προϊόντων πετρελαίου, άνθρακα και LNG από τη Ρωσία. Η απόφαση ήταν ουσιαστικά ανώδυνη για τις ΗΠΑ, ως τον μεγαλύτερο παραγωγό πετρελαίου στον κόσμο.
Μετά τη δική της απαγόρευση των ρωσικών ενεργειακών πόρων, η Δύση άρχισε να δουλεύει δημιουργώντας παρόμοιους περιορισμούς για τον υπόλοιπο κόσμο. Δεδομένου ότι δεν μπορούσε να εμποδίσει άλλες χώρες να αγοράζουν ρωσικούς πόρους εξ ολοκλήρου, στράφηκε σε ανώτατο όριο τιμής. Μεταξύ άλλων, οι χώρες της G7 και η ΕΕ σκοπεύουν να απαγορεύσουν την ασφάλιση των δεξαμενόπλοιων που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο που πωλούνται πάνω από μια συγκεκριμένη τιμή, η οποία δεν έχει ακόμη καθοριστεί.
Παρά την πολιτική συμφωνία για την εισαγωγή του ανώτατου ορίου τιμών, οι συζητήσεις για τη σκοπιμότητά του συνεχίζονται. Η Ρωσία έχει επανειλημμένα τονίσει ότι θα αρνηθεί να προμηθεύσει ενέργεια σε τεχνητές τιμές. Τον Σεπτέμβριο, μια παρόμοια προσπάθεια της ΕΕ να επιβάλει ανώτατο όριο τιμής στο ρωσικό φυσικό αέριο αγωγών απέτυχε. Οι υπουργοί Ενέργειας του μπλοκ δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν για το όριο τιμής.
Αναμφίβολα, η ανακοίνωση του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η Ρωσία θα σταματήσει εντελώς τις προμήθειες εάν δεν τηρηθούν οι τιμές των συμβολαίων έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό.
Σύμφωνα με την Anna Avakimyan, επικεφαλής αναλύτρια στην εταιρεία συμβούλων RegBlock: «Εάν η Ρωσία αρνηθεί να προμηθεύσει πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε χώρες που υποστηρίζουν το ανώτατο όριο τιμών, οι τιμές της ενέργειας θα εκτιναχθούν στα ύψη και η Ρωσική Ομοσπονδία θα συνεχίσει να πουλάει πόρους σε άλλες χώρες. Αυτό θα οδηγήσει στον κατακερματισμό της αγοράς υδρογονανθράκων. Στην πραγματικότητα, αυτό συμβαίνει ήδη: οι πιο πυκνοκατοικημένες χώρες στον κόσμο – η Κίνα και η Ινδία – λαμβάνουν πλέον πετρέλαιο, προϊόντα πετρελαίου, άνθρακα και φυσικό αέριο από τη Ρωσία με σημαντική έκπτωση». Πράγματι, οι εκπτώσεις στις εξαγωγές άνθρακα και πετρελαίου είναι 60% και 30% αντίστοιχα.
«Σε συνθήκες όπου η Ρωσία πουλάει αγαθά σε τιμή ήδη χαμηλότερη από την αγορά, θα έχει νόημα να εισαχθεί ένα «ανώτατο όριο» μόνο εάν το επίπεδό του είναι ακόμη χαμηλότερο. Προφανώς, για τη Ρωσία αυτό το μέτρο θα γίνει ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο για την είσοδο στην αγορά», πρόσθεσε η Avakimyan.
Εν τω μεταξύ, η Δυτική Ευρώπη βιώνει έλλειψη ενέργειας και αναγκάζεται είτε να επανεκκινήσει τα ανθρακωρυχεία, οδηγώντας σε μια «αναγέννηση του άνθρακα» που θα ήταν εντελώς αδιανόητη στο πλαίσιο της πράσινης ατζέντας, είτε να αγοράσει από τις χώρες του Περσικού Κόλπου σε υψηλές τιμές αγοράς.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο ΟΠΕΚ+ έχει αρνηθεί να ενεργήσει ενάντια στα συμφέροντά του και μειώνει την παραγωγή πετρελαίου, διατηρώντας τις τιμές σε υψηλά επίπεδα. Εν τω μεταξύ, το Κατάρ, με γνώμονα τις συμβατικές υποχρεώσεις με άλλες χώρες, δεν βιάζεται να αντικαταστήσει τη Ρωσία στην αγορά φυσικού αερίου της ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, η κριτική για το Κατάρ ως οικοδεσπότη του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2022, η οποία εντάθηκε μόλις λίγες ημέρες πριν από το γεγονός, φαίνεται ενδιαφέρουσα.
Οι πλήρεις εγκαταστάσεις αποθήκευσης φυσικού αερίου της Ευρώπης, μαζί με ένα ήπιο όψιμο φθινόπωρο, είχαν μια ηρεμιστική επίδραση στις αγορές, μετριάζοντας τη προωθητική εκστρατεία των τιμών. Ωστόσο, οι κίνδυνοι παραμένουν υψηλοί. Τα επίπεδα αποθήκευσης αερίου δεν ταιριάζουν με τα επίπεδα δυνητικής κατανάλωσης τη χειμερινή περίοδο.
Σύμφωνα με τον Πίτερ Σίγιαρτο, υπουργό Εξωτερικών και Εξωτερικών Οικονομικών Σχέσεων της Ουγγαρίας, τα τρέχοντα επίπεδα αποθήκευσης φυσικού αερίου στην ΕΕ καλύπτουν μόνο το 26% της κατανάλωσης. Ως αποτέλεσμα των περιοριστικών μέτρων, πολλοί Ευρωπαίοι μπορεί να περάσουν πολύ δύσκολα αυτόν τον χειμώνα – αν και σύμφωνα με το σχέδιο κυρώσεων, είναι η Ρωσία που υποτίθεται ότι θα υποφέρει. Η κατάσταση είναι αρκετά ειρωνική.
Ποιος κερδίζει;
Οι υψηλές τιμές ενέργειας καθιστούν την πώληση LNG και πετρελαίου πολύ κερδοφόρα για τις αμερικανικές εταιρείες – η παραγωγή τους αυξήθηκε κατά 80% το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Αυτά είναι σπουδαία νέα τόσο για τα 10 εκατομμύρια Αμερικανούς που εργάζονται στον κλάδο, όσο και υποστηρικτικός παράγοντας για την οικονομία. Η παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου αντιπροσωπεύει περίπου το 8% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.
Μαζί με τις νορβηγικές εταιρείες που κατέχουν παραδοσιακά ισχυρές θέσεις στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου, οι ΗΠΑ έχουν γίνει επί του παρόντος ο κύριος προμηθευτής αερίου στην ΕΕ. Αυτές οι δύο χώρες αντιπροσωπεύουν συνολικά σχεδόν το 80% των προμηθειών.
Μόνο τους πρώτους 10 μήνες του 2022, οι ΗΠΑ εξήγαγαν 48 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα LNG στην ΕΕ, ποσό που είναι σχεδόν διπλάσιο από το σύνολο του 2021. Το 2023, ο όγκος των παραδόσεων σχεδιάζεται να αυξηθεί κατά άλλα 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Η αναπτυσσόμενη αγορά επιτρέπει στους παραγωγούς LNG των ΗΠΑ να μοιράζονται τα κέρδη με τους μετόχους τους μέσω γενναιόδωρων μερισμάτων και προγραμμάτων επαναγοράς.
Οι ευνοϊκές συνθήκες της αγοράς πετρελαίου έχουν επίσης θετικό αντίκτυπο στο εισόδημα των παραγωγών πετρελαίου των ΗΠΑ. Από τα τέλη Φεβρουαρίου, έχουν κερδίσει περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δολάρια σε καθαρά κέρδη.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι ασιατικές χώρες αποκτούν σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις οικονομίες τους. Φαίνεται ότι έχουν υιοθετήσει το απλό μυστικό που εξασφάλιζε την ευημερία της ΕΕ, ένα που αποκάλυψε πρόσφατα ο Ύπατος Εκπρόσωπός της για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Ζοζέπ Μπορέλ, ο οποίος σημείωσε ότι η ευημερία του μπλοκ «βασιζόταν στη φθηνή ενέργεια που προερχόταν από Ρωσία». Τώρα, η φθηνή ενέργεια ρέει μέσω άλλων οδών.
Οι αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι κυκλικές. Εκτός από γεωπολιτικούς παράγοντες, η δυναμική τους καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από μεγάλους μακροοικονομικούς κύκλους. Σήμερα, πολλά διεθνή χρηματοπιστωτικά και τραπεζικά ιδρύματα προειδοποιούν τον κόσμο για τους κινδύνους ύφεσης σε ορισμένες περιοχές.
Σε ορισμένες ανεπτυγμένες χώρες, η αύξηση του ΑΕΠ επιβραδύνθηκε απότομα ή ακόμη και μετακινήθηκε σε αρνητικό έδαφος το β’ τρίμηνο του 2022. Στη Γερμανία, η ανάπτυξη σχεδόν σταμάτησε. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 0,1% και στις ΗΠΑ ξεκίνησε μια τεχνική ύφεση: -0,6% μετά από πτώση 1,6% το 1ο τρίμηνο του 22ου. Την ίδια στιγμή, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) προβλέπουν επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης στο 3% τα επόμενα χρόνια.
Πράγματι, οι προηγούμενες λύσεις δεν είναι εφαρμόσιμες σήμερα. Με τους τρέχοντες κινδύνους πληθωρισμού, είναι δύσκολο να «πλημμυρίσουμε τις αγορές με χρήματα». Το τυπογραφείο έχει φθαρεί. Από αυτή την άποψη, η προειδοποίηση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για τους κινδύνους οικονομικών και κοινωνικών κρίσεων που ξεσπούν παράλληλα με την τρέχουσα ενεργειακή κρίση, έχει ιδιαίτερη σημασία.
Τα πρώτα βήματα για την επίλυση αυτών των προκλήσεων είναι απλά και σύνθετα:
διευθέτηση της γεωπολιτικής σύγκρουσης,
τερματισμός κυρώσεων και
εξομάλυνση των επιχειρηματικών επαφών.
Η παλιά οικονομική βαρυτική έλξη μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, την οποία ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι κάποτε συνέκρινε με το συμπληρωματικό δίδυμο χαβιαριού και βότκας, εξακολουθεί να υπάρχει. Ίσως είναι καιρός οι σημερινοί ηγέτες της ΕΕ να ακούσουν τις συμβουλές των προκατόχων τους. Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις