Αστυνομικός τρόμος στη Χιμάρα μετά τη σύλληψη Μπελέρη, με δηλώσεις και μαρτυρίες κατοίκων να αποτυπώνουν τον εκφοβισμό και την πίεση που ασκείται από τους παρακρατικούς του Ράμα, ο οποίος προσπαθαεί με νύχια και με δόντια, με κάθε μέσο, με κάθε τίμημα να κρατήσει τον δήμο μας τσιφλίκι του.
Η χειραγώγηση από τον Έντι Ράμα με τις κατηγορίες κατά του Μπελέρη είναι αισχρές. Μία συλληφθείς μάρτυρας από την Κρατική Αστυνομία, κάτοικος Χιμάρας, την οποία διέταξαν να αφήσει το σπίτι της τα μεσάνυχτα της Πέμπτης για να ανακριθεί και να ερωτηθεί εάν ο Μπελέρης έχει εξαγοράσει την ψήφο της, δηλώνει εξοργισμένη με την συμπεριφορά και την απαράδεκτη διαχείριση των αρχών. Η ίδια δεν είχε ιδέα για το τι γινόταν και ούτε είχε γνώση ότι το όνομα της βρίσκεται στην δημοφιλή λίστα με τα 13 άτομα η ψήφος των οποίων θα εξαγοραζόταν και αρνείται κατάφορα κάποια τέτοιου είδους δωροδοκία από τον Μπελέρη.
“Χθες το βράδυ, στις 2:30, ήρθαν στην πόρτα μου πέντε αστυνομικοί της Κρατικής Αστυνομίας και μου είπαν να ανοίξω την πόρτα. Κοιμόμουν. Ήμουν με τον γιο μου γιατί μένουμε μαζί. Είπαν ότι θα έρθετε μαζί μας στο αστυνομικό τμήμα για να σας κάνουμε κάποιες ερωτήσεις. Δεν μου είπαν περί τίνος πρόκειται. Με κατεβάζουν, με βάζουν στο βαν και με οδηγούν στην Αυλώνα. Στο αστυνομικό τμήμα ανακρίθηκα μαζί με τον γιο μου. Είναι 18 ετών. Τους είπα για τι είμαι εδώ και έκλαιγα από θυμό όχι από φόβο πως είχα κάνει κάτι.
Μου είπαν ότι είσαι εδώ για τις ψήφους. Αλλά γιατί είμαι εδώ για τις ψήφους, γιατί δεν κατάλαβα για τι ήμουν, για τι είχα πάει. Μου είπαν ότι υπάρχει λίστα με το όνομά σου ότι πήρες χρήματα από τον Φρέντη Μπελέρη για να πουλήσεις την ψήφο σου. Τον Φρεντη τον ήξερα μόνο κατά πρόσωπο, το είπα και στη μαρτυρία. Ως άτομο που ζει εδώ. Δεν ξέρω καθόλου τον Παντελή (Κοκαβέση). Μου έδειξαν και φωτογραφίες αν ξέρω τον Παντελή και αν είμαι σίγουρη ότι δεν τον ξέρω. Είμαι πολύ σίγουρη τους είπα. Για τον Φρέντη, με ρώτησαν αν μου πρόσφερε χρήματα. Ούτε ένα λεκ, τους είπα. Ούτε με ξέρει, ούτε με έχει πάρει κάποιος τηλέφωνο για μια δεκάρα. Εργάζομαι ως καθαρίστρια στο γυμνάσιο της Χιμάρας.
Δεν με ενδιαφέρει καν η πολιτική και δεν μου έχει πει και κανείς να ασχοληθώ. Κανείς δεν μου πρόσφερε ούτε μου έδωσε χρήματα. Με ρωτούν αν ξέρουμε με ποιον κατεβαίνει υποψήφιος ο Φρέντη. Ξέρω, του είπα γιατί ότι όλη η Αλβανία ξέρει. Νόμιζα ότι θα μου πεις ψέματα, είπε. Όχι, του είπα, γιατί να πω ψέματα; Μου είπαν να πω την αλήθεια γιατί αν δεν έλεγα την αλήθεια θα είχα τις μεγαλύτερες συνέπειες. Όχι, αλήθεια λέω, και να το επαληθεύσετε. Φέρτε τον Φρέντη, αν παραδεχτεί ότι μου έδωσε λεφτά, θα πάω εγώ από μόνη μου φυλακή.
Δεν μου έδωσε χρήματα. Γιατί να έρθουν να με πάρουν το βράδυ και να με πάνε στην Αυλώνα; Χωρίς να κάνω τίποτα, χωρίς κάποιο στοιχείο, χωρίς τίποτα; Γιατί να με πάρουν; Με πήραν και έφυγα χωρίς χρήματα, με άφησαν στην πόρτα του αστυνομικού τμήματος και δεν με έφερα πια εδώ (Χιμάρα). Ήρθα με το λεωφορείο με δανεικά. Εκεί (στο τμήμα) είχαν και άλλους χειρότερα από εμένα. Είχαν πάρει εμάς τους φτωχούς. Τους πιο αδύναμους. Δεν μου έδωσαν καμία εξήγηση. Απαντήστε μόνο στην ερώτηση που σας είπαμε, μου είπαν. Δεν φοβάμαι γιατί δεν έχω κάνει τίποτα. Μα γιατί με πήγαν άρον άρον εκεί, γιατί είμαι γυναίκα χωρίς κανέναν και δεν έχω προστασία.
Έρχονται 6 αστυνομικοί και με παίρνουν με ένα ορφανό παιδί. Μεγαλώνω δύο ορφανά παιδιά, είμαι με ενοίκιο, δουλεύω σε περισσότερες από μία δουλειές μέχρι το βράδυ για να τα βγάλω πέρα. Δεν έπρεπε να με τραβολογάνε μέσα στη νύχτα. Δεν είχα κάνει κάποιο έγκλημα, τίποτα.”