Είναι κάποιες φορές που η Ιστορία έρχεται και σου χτυπά την πόρτα. Κι αν είσαι από εκείνους που ακόμη αγαπούν τα βιβλία, η Ιστορία δεν σε αφήνει ποτέ να ησυχάσεις…
Με αυτή την προδιάθεση, αποφασίσουμε να παρακολουθήσουμε ,στο γεύμα εργασίας που οργάνωσε η Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιώς, την ομιλία του δρ ‘Αγγελου Συρίγου βουλευτού της Α΄ Αθηνών, αναπληρωτού καθηγητού Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου και του δρ. Χρήστου Τεάζη, αναπληρωτού καθηγητού Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Άγκυρας με ειδίκευση στα εσωτερικά της Τουρκίας.
Θέμα: “Η Συνθήκη της Λωζάννης 100 χρόνια μετά”…
Αρχικά, μας εξέπληξε το γεγονός ότι οι Τούρκοι έχουν έναν Έλληνα (εκ Κορίνθου) καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της πρωτευούσης τους. Και όμως, συμβαίνει.
Οι ομιλίες και η συζήτηση ήταν λίαν ενδιαφέρουσες, ξεχωρίζω την φράση του Α. Συρίγου “Συνθήκες που καθορίζουν σύνορα δεν αλλάζουν”, παρά τα όσα κατά καιρούς ακούγονται ή τα λέει με τον δικό του τρόπο ο σημερινός ηγέτης των Τούρκων της γεωγραφικώς καθορισμένης περιοχής ως “Τουρκία”.
Στέκομαι επίσης στην άποψη του δρ. Τεάζη ότι “Η Τουρκία δεν μπορεί να απομακρυνθεί από την Δύση διότι η ίδια είναι δυτικό δημιούργημα”.
Ο Έλληνας καθηγητής στην Τουρκία, μας είπε ακόμη ότι ο Ερντογάν είναι εκείνος που “εξαμερικανίζει την Τουρκία μέσω του Ισλάμ”, μας θύμισε ότι δυο εκ των σημαντικότερων προσώπων που συνέβαλαν στην δημιουργία της σημερινής Τουρκίας ήσαν Εβραίοι και επίσης ότι ο περίφημος Μπεναρόγια (ο Εβραίος διανοούμενος που πρωτοστάτησε στην δημιουργία του ΣΕΚΕ, μετέπειτα ΚΚΕ) ήταν γραμματέας στην αντιπροσωπεία της Τουρκίας στις συζητήσεις της Λωζάννης!
Να θυμίσουμε ότι η υπογραφή της Συνθήκης έγινε στην Λωζάννη στις 24 Ιουλίου του 1923. Οι διαπραγματεύσεις στο ξενοδοχείο της περιοχής Beau – Rivage Palace και η τελετή πραγματοποιήθηκε στο Palau du Rimini.
Την Ελλάδα εκπροσώπησαν ο Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος και ο Δημήτριος Κακλαμάνος, πληρεξούσιος υπουργός εν Λονδίνω.
Η Συνθήκη της Λωζάννης αποτελείται από 143 άρθρα και κατήργησε την Συνθήκη των Σεβρών. Οι συζητήσεις άρχισαν στις 20 Οκτωβρίου 1922 και ολοκληρώθηκαν (με διακοπές λόγω διαφωνιών) στις 23 Απριλίου. Το τελικό κείμενο υπεγράφη στις 24 Ιουλίου μετά από 7,5 μήνες διαβουλεύσεων.
Με την συνθήκη, η Ανατολική Θράκη, η ΄Ιμβρος, η Τένεδος, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία, η περιοχή της Σμύρνης και της Διεθνοποιημένης Ζώνης των Στενών, η οποία όμως θα έμενε αποστρατιωτικοποιημένη και αντικείμενο νέας διεθνούς διάσκεψης, πέρασαν στην Τουρκία.
Η Τουρκία παρεχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών και της παρεχωρήθησαν πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτός της ζώνης των Στενών.
Η Ελλάς πλήρωσε, ελλείψει χρημάτων, σε εδάφη τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με επέκταση των τουρκικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης εκτός των ορίων της συμφωνίας. Ίμβρος και Τένεδος παρεχωρήθησαν στην Τουρκία υπό τον όρο ότι θα υπήρχαν ευνοϊκοί όροι για τους Έλληνες.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχασε την ιδιότητα του Εθνάρχου και το Πατριαρχείο ετέθη υπό ειδικό διεθνές νομικό καθεστώς. Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία παρητήθη από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλαιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία.
Συνεφωνήθη επίσης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών από τις δύο χώρες και η αποστρατικοποίηση κάποιων νησιών του Αιγαίου.
Αυτά ανήκουν στην Ιστορία. Εμείς θα ασχοληθούμε με όσα “ιστορικά” έγιναν στην Ναυτιλιακή Λέσχη, βασισμένα σε μια ιδέα του αντιπροέδρου της Β. Μαρινάκη, ο οποίος απουσίασε λόγω …κορωνοϊού, την οποία υλοποίησε ο πρόεδρος Γ. Αλεξανδράτος. Πάμε, λοιπόν.
Κατ’ αρχάς, ο διευθυντής της Ναυτιλιακής Λέσχης, Ευριπίδης Σαλαπασίδης, είχε την ιδέα να σερβιρισθεί στο γεύμα εργασίας, το μενού που τίμησαν πριν 100 χρόνια, οι συμμετέχοντες στις συζητήσεις της Συνθήκης της Λωζάνης.
Επικοινώνησε με το ξενοδοχείο της πόλεως και διεπίστωσε οτι στα αρχεία του υπήρχε το μενού και μάλιστα υπάρχει σε…κορνίζα στο πολυτελές ξενοδοχείο.
Το μενού, με σημερινή αξία, υπολογίζεται να κόστισε …750 ευρώ το άτομο!
Άλλες, φυσικά, οι τιμές σήμερα και…παραπλήσιο το γεύμα που απολαύσαμε στην Λέσχη. Η πολιτική και η γαστρονομία έχουν στενή σχέση, υποστηρίζουν οι ειδήμονες και ιδού το μενού του το γεύματος εργασίας, που παρεσκεύασε το προσωπικό της Ναυτιλιακής Λέσχης Πειραιώς, για τα 100 χρόνια της Συνθήκης της Λωζάννης:
Amuse bouche:
Καναπεδάκι με αυγά μαύρου χαβιαριού
Κονσομέ μοσχαρίσιας γλώσσας
Σαλάτα με endives, παλαιωμένο ξύδι, ξύσμα μαύρης τρούφας και τυρί stilton
Κοτόπουλο – ( πουλάδα 120 ημερών ) του Αρχιδούκα με καρδιές αγκινάρας και μυρωδικά
Παστάκι με ζαχαρωμένα μπισκότα και πατισερί Frou-Frou
Καφέ εσπρέσο ( Moka )
Κρασί Λευκό, Ερυθρό και Spumante!
Και το αυθεντικό μενού :
Μαύρο χαβιάρι Beluga σε τοστ
Κονσομέ χελώνας
Μενταγιόν αστακού ( συνταγή Newburg – με σάλτσα τομάτας ) και πιλάφι
Κοτόπουλο – ( πουλάδα 120 ημερών ) του Αρχιδούκα με καρδιές αγκινάρας και μυρωδικά
Φουαγρά ( Foie gras μπαλάκι ) με περίβλημα τρούφας μαύρης και σαλάτα με αντίδι ( endives ) και ξύδι παλαιωμένο
Επιδόρπιο ( σαν πάστα ) με ζαχαρωμένα μπισκότα και κρέμα πατισερί Frou-Frou ( κρέμα-σοκολάτα )
Καλάθια με φρέσκα φρούτα
Καφές εσπρέσο ( Moka )
Επίσης, έβρεξαν τα χείλη τους και με Γαλλική Σαμπάνια Pommery.
Κάπως έτσι γράφεται η Ιστορία, μεταξύ τυρού, αχλαδίου, αυγών οξυρύγχου και και οίνου της Καμπανίας. Και η ζωή συνεχίζεται…
Εστία της Κυριακής