Η Αστάρτη ήταν σημαντική θεά των Φοινίκων, που λατρεύτηκε στην Τύρο και στη Σιδώνα, απ’ όπου την πήραν οι Κυθήριοι και οι Κύπριοι. Ήταν θεά της γονιμότητας, του έρωτα και της γυναικείας χάρης.
Για την Αστάρτη οι πληροφορίες προέρχονται από τη Βίβλο. Οι Έλληνες την ταύτιζαν με τη ουράνια θεά Αφροδίτη, καθώς και με την Ήρα και τη Σελήνη.
Σε κάθε σημιτικό λαό είχε και διαφορετικό όνομα: Ασταρώθ, Αθάρ, Ιστάρ, Ινίνα, Βααλίς κ.ά. Πίστευαν ότι είναι κόρη της Σελήνης και αδερφή του Ήλιου και της θεάς του Άδη, της Ερεσκιγκάλ.
Επίσης, με το όνομα Ασταρώθ είναι γνωστή μια πόλη στην περιοχή της Βασάν, η οποία γενικά ταυτίζεται σήμερα με το Τελ Αστάρα περίπου 32 χλμ. ανατολικά της Θάλασσας της Γαλιλαίας, στη σημερινή Συρία.