Ο ναός της Ήρας Λικινίας ή ναός D, είναι ένας Ελληνικός ναός στην Κοιλάδα των ναών, που ήταν μέρος της αρχαίας πόλης του Ακράγαντα (μετέπειτα Αγκριτζέντο).
Κτίστηκε π. το 450 π.Χ. με τον ρυθμό όμως της αρχαϊκής περιόδου. Ανακαλύφθηκαν ίχνη από τη φωτιά, που ακολούθησε την κατάληψη του Ακράγαντα από τους Καρχηδονίους το 406 π.Χ.. Το 212 π.Χ. η Σικελία έγινε οριστικά Ρωμϊκή επαρχία και ο ναός ανακατασκευάστηκε. Η αρχική πήλινη στέγη αντικαταστάθηκε από μαρμάρινη, με μία πιο απότομα κεκλιμένη στέγη στην ανατολική μεριά. Ο ναός αρχικά αφιερώθηκε στην ελληνική θεά Ήρα (ρωμαϊκή Juno). Αν ήταν σε χρήση τον 4ο-5ο αι. μ.Χ., θα σχετίστηκε με την εξόντωση των εθνικών, όταν οι Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν πια χριστιανική.
Ο ναός D της Ήρς Λικινίας στην Κοιλάδα των ναών του Ακράγαντα.
Περιγραφή
Το οικοδόμημα είναι περίπτερος ναός, δωρικού ρυθμού, με 6 Χ 13 κίονες (εξάστυλος). Είναι δίδυμος με τον ναό της Ομονοίας, καθώς έχουν ίδιες διαστάσεις και μερικά αρχιτεκτονικά στοιχεία: η διάταξη είχε αποκρυσταλλωθεί σε ένα πρότυπο στην κυρίως Ελλάδα, που το μιμήθηκαν οι δύο ναοί. Οι διαστάσεις του δαπέδου του ναού είναι 38,15 μ. Χ 16,90 μ.
Οι κίονες της πρόσοψης έχουν ένταση: είναι λεπτότερες στην κορυφή και διογκώνονται στη μέση. Το περιστύλιο έχει 34 κίονες ύψους 6,44 μ., με τέσσερις σπονδύλους ο καθένας. Ερίδονται στην κρηπίδα, που έχει τέσσερις βαθμίδες. Το κτήριο είναι ανυψωμένο, καθώς βρίσκεται επάνω σε μία προεξοχή του εδάφους, η οποία είναι σε μεγάλο μέρος τεχνητή. Μπροστά από την ανατολική μεριά του ναού, υπάρχουν σημαντικά κατάλοιπα του βωμού.
Εσωτερικά έχει πρόναο εν παραστάσει, σηκό και οπισθόδομο εν παραστάσει. Ο πρόναος και ο οπισθόδομος έχουν δύο κίονες στην είσοδό τους. Μεταξύ του προνάου και του σηκού υπάρχουν δύο κλίμακες για την άνοδο στη στέγη, για λόγους επισκευής της ή θρησκευτικούς.
Η βόρεια κιονοστοιχία με τον θριγκό της (επιστύλια και ζωφόρος) έχει πλήρως διατηρηθεί. Από τους υπόλοιπους κίονες, εννέα δεν έχουν όλους τους σπονδύλους τους, ενώ τέσσερις κίονες λείπουν τελείως. Από τους τοίχους υπάρχουν μόνο τα θεμέλιά τους. Τον 18ο αιώνα έγινε αναστύλωση των κιόνων.
Πηγή: el.wikipedia