Το δίλημμα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Έλληνες, ανάμεσα στον πόνο της παραμονής στο ευρώ και το χάος της επιστροφής στη δραχμή, θα αναγνώριζε σήμερα ο Οδυσσέας , σχολιάζει εύστοχα ο αρθρογράφος του Reuters, Hugo Dixon.Ο ομηρικός ήρωας έπρεπε να περάσει από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Το να τις αποφύγει και τις δύο ήταν απίθανο. Ο Οδυσσέας διάλεξε τη Σκύλλα, της οποίας κάθε κεφάλι θα κατασπάρασσε από ένα μέλος του πληρώματος. Ο Οδυσσέας έκρινε ότι αυτή η επιλογή ήταν καλύτερη από το να εξαφανιστεί ολόκληρο το πλοίο στη Χάρυβδη.
Καθώς η Ελλάδα οδεύει προς την κρίσιμη εκλογική αναμέτρησης της 17ης Ιουνίου, καμία από τις επιλογές που αντιμετωπίζει δεν είναι ελκυστικές. Η οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά 15% από το 2008, η ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 22%, ενώ απαιτείται η λήψη επιπλέον μέτρων λιτότητας στο πλαίσιο του μνημονίου 2.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Dixon, μέρος της κατάστασης στην οποία περιήλθε η Ελλάδα, ήταν αναμενόμενη. Το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας έφτασε στο 15% του ΑΕΠ το 2008 και 2009 κι έπρεπε να μειωθεί. Ωστόσο οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις επιδείνωσαν το πρόβλημα αντί να το λύσουν.
Όταν ο Οδυσσέας έπρεπε να περάσει από το θαλάσσιο τέρας, προέτρεψε το πλήρωμά του να κωπηλατήσει όσο πιο γρήγορα μπορούσε, χωρίς να σταματήσει.
Στον αντίποδα, η συμπεριφορά των νεοελλήνων είναι διαφορετική. Η εμπιστοσύνη στη χώρα και τους πολιτικούς έχει χαθεί, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό.
Τα κεφάλαια φεύγουν από τη χώρα, οι επενδύσεις εξαφανίζονται, ενώ η φοροδιαφυγή μεγαλώνει.
Η κυβέρνηση δεν πληρώνει τα χρέη της, όπως και πολλές επιχειρήσεις. Ως αποτέλεσμα, η Σκύλλα κατασπαράζει τον ελληνικό λαό.
Υπάρχει ελπίδα;
Ωστόσο, παρά την κρισιμότητα της κατάστασης, υπάρχει ελπίδα. Το δημοσιονομικό έλλειμμα υποχώρησε και η οικονομία γίνεται πιο ανταγωνιστική, σημειώνει ο αρθρογράφος του Reuters.
Αυτό που χρειάζεται τώρα η χώρα, είναι μια ισχυρή κυβέρνηση, η οποία θα έρθει αντιμέτωπη με τρία σοβαρά ζητήματα. Την εφαρμογή του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, τις διαπραγματεύσεις με την ευρωζώνη και το ΔΝΤ και τέλος, τη διαπραγμάτευση ενός νέου «κουρέματος» του χρέους.
Αν σχηματιστεί μια τέτοια κυβέρνηση, η εμπιστοσύνη θα επιστρέψει και η συρρίκνωση της οικονομίας θα σταματήσει. Η εμπειρία στις χώρες της Βαλτικής (Λετονία, Εσθονία, Λιθουανία), δείχνει ότι τέτοιες μεταρρυθμίσεις μπορούν να δουλέψουν.
Μερίδα αναλυτών ωστόσο εκτιμά ότι η επιστροφή στη δραχμή θα είναι καλύτερη, με κυρίαρχο παράδειγμα την Ισλανδία., η οποία αποκατέστησε την ανταγωνιστικότητά της μέσω μιας μεγάλης υποτίμησης.
Ωστόσο κάτι αντίστοιχο δεν θα λειτουργήσει για την Ελλάδα, κυρίως για δύο λόγους. Η αναστάτωση που θα προκληθεί από την εισαγωγή ενός νέου νομίσματος θα είναι πολύ πιο σοβαρή από την υποτίμηση του ήδη υπάρχοντος νομίσματος.
Καταρχήν, οι τράπεζες θα ξεμείνουν από μετρητά προσωρινά, ενώ θα υπάρχουν πολλά νομικά ζητήματα σε εκκρεμότητα.
Δεύτερον, η Ελλάδα λαμβάνει μια τεράστια ποσότητα φθηνού δανεισμού ως μέρος του δεύτερου πακέτου διάσωσης. 130 δις. ευρώ, ή το 88% του ΑΕΠ. Αν η Αθήνα εγκαταλείψει το ευρώ, θα είναι τυχερή αν λάβει έστω ένα μέρος των μετρητών. Τότε η χώρα θα πρέπει να ισοσκελίσει άμεσα τον ισολογισμό της.
Η εναλλακτική θα είναι να τυπώσει δραχμές για να κλείσει τη μαύρη τρύπα στον προϋπολογισμό. Αλλά μια τέτοια νομισματική χρηματοδότηση θα οδηγήσει σε αλματώδη αύξηση του πληθωρισμού. Ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος τοποθέτησε τον πληθωρισμό στο 30-50% αν η Ελλάδα επιστρέψει στη δραχμή.
Την ίδια ώρα, η Ελλάδα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές. Εισάγει πετρέλαιο, φάρμακα, τρόφιμα. Αν ξαφνικά αναγκαστεί να μειώσει τις εισαγωγές, η βιομηχανία θα υποστεί τεράστιο πλήγμα. Ακόμη κι ο τουρισμός, η «βαριά» βιομηχανία της χώρας θα υποφέρει.
Άλλη μια συνέπεια, σύμφωνα με τον Dixon, θα είναι η επιδείνωση της κοινωνικής αναταραχής, οι επιθέσεις σε μετανάστες και μεγάλες γενικές απεργίες, ενώ θα είναι πολύ δύσκολο να σχηματιστεί μια λογική κυβέρνηση. Το πεδίο θα είναι ελεύθερο για λαϊκιστές και εξτρεμιστές. «Αυτός ο δρόμος οδηγεί στη Χάρυβδη», προειδοποιεί.
Για να αποφευχθεί αυτή η κατάσταση, οι ψηφοφόροι πρέπει να δώσουν την εντολή σε ένα ισχυρό ηγέτη. Δυστυχώς, ούτε ο Αντώνης Σαμαράς, ούτε ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας, συμπεραίνει ο αρθρογράφος του Reuters. Και κανείς δε δείχνει να έχει εξασφαλίσει τη νίκη.
«Αν κάποιο τρίτο κόμμα δεν καταφέρει ένα καλύτερο αποτέλεσμα, το πιθανότερο είναι η Ελλάδα να επιστρέψει στη δραχμή και οι Έλληνες να βυθιστούν στη δίνη», καταλήγει ο Dixon.
sofokleous10.gr