Σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία, το Κοσσυφοπέδιο πρέπει να βρει τη θέση του. Η θέση του Κοσσυφοπεδίου είναι εύθραυστη και η ασφάλεια και η σταθερότητά του συνδέονται με τη δυναμική των διεθνών εξελίξεων, οι οποίες σύμφωνα με τα αρχικά σημάδια μπορεί να μην είναι και τόσο ευνοϊκές για το Κοσσυφοπέδιο.
Η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών αλλάζει ριζικά, με τις υπάρχουσες συμμαχίες να καταρρέουν σαν να μην υπήρχαν ποτέ, γράφει σε ανάλυσή του ο Αρμπέν Κιρέζι.
Η εξωτερική πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ , ειδικά στον τομέα της ασφάλειας στην Ευρώπη, οδεύει προς μια επανατοποθέτηση που ταρακουνά την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Οι συνομιλίες που ξεκίνησαν με τη Ρωσία για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία και η σκληρή κριτική που έκανε ο Τραμπ στον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι αυτή την εβδομάδα δείχνουν ότι όλα όσα υπήρχαν πριν αναιρούνται.
Το δόγμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής για την υποστήριξη της Ουκρανίας στον αμυντικό της πόλεμο εναντίον της Ρωσίας «όσο χρειαστεί» ή μέχρι την τελική νίκη, δεν υπάρχει πλέον.
Αντίθετα, ο Τραμπ επέλεξε να συμμετάσχει σε απευθείας συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για τον τερματισμό του πολέμου, αναγνωρίζοντας τα γεγονότα που διαπιστώθηκαν επί τόπου.
Είπε μάλιστα στον Ζελένσκι ότι η χώρα του μπορεί να μην υπάρχει πλέον εάν δεν συμφωνήσει στον γρήγορο τερματισμό του πολέμου, κάτι που θα σήμαινε επίσης την απώλεια μέρους του ουκρανικού εδάφους.
Ο Τραμπ κατηγόρησε τον Ζελένσκι για τον πόλεμο στην Ουκρανία, λέγοντάς του ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να είχε τελειώσει ακόμη νωρίτερα αν δεν είχε «κάνει τρομερή δουλειά» στη χώρα του.
Με αυτόν τον τρόπο, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να τελειώσει με μια εύθραυστη ειρήνη, στην οποία η Ρωσία κερδίζει κατεχόμενα εδάφη, χωρίς πρόσθετες εγγυήσεις για την ασφάλεια αυτής της χώρας από τις ΗΠΑ , ενώ ο Πούτιν, από επιτιθέμενος, μετατρέπεται σε ειρηνοποιό.
Το μήνυμα που έστειλε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι. Βανς στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Φόρουμ Ασφάλειας του Μονάχου ήταν ότι οι ΗΠΑ δεν θα εγγυώνται πλέον την ασφάλεια της γηραιάς ηπείρου και ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να είναι αυτάρκεις στην άμυνα τους.
Η Ευρώπη σε αυτές τις νέες συνθήκες βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο από τη ρωσική επιθετικότητα, ειδικά στο ανατολικό τμήμα της και στη Βαλτική.
Μια νέα σχέση των ΗΠΑ με τη Ρωσία, στην οποία η τελευταία θεωρείται ως δύναμη με αναγνωρισμένη επιρροή στην Ευρώπη, καθιστά την ευρωπαϊκή ασφάλεια εύθραυστη και ασταθή.
Εν ολίγοις, ο Τραμπ λέει στους σημερινούς συμμάχους ότι δεν μπορούν να υπολογίζουν στις εγγυήσεις και την υποστήριξη των ΗΠΑ ως κύριου υπερασπιστή της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Οι ΗΠΑ είναι ο κύριος εγγυητής της ασφάλειας του Κοσσυφοπεδίου.
Μια πιθανή σερβική επίθεση στο Κοσσυφοπέδιο καθίσταται αδύνατη λόγω της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας και της πολιτικής υποστήριξης στο Κοσσυφοπέδιο.
Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο εξαρτάται πλήρως από τις ΗΠΑ.
Μια πιθανή αποχώρηση των ΗΠΑ από την KFOR θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση τη στρατιωτική παρουσία άλλων χωρών, αφήνοντας το Κοσσυφοπέδιο χωρίς την εγγύηση ότι η ασφάλειά του δεν θα διακυβευτεί από μια πιθανή επίθεση από τη Σερβία.
Θα έρθει όμως η σειρά του Κοσσυφοπεδίου σε αυτή τη ριζική αλλαγή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική; Θα επηρεαστεί και το Κόσοβο από αυτή την αλλαγή;
Αυτό μπορεί, σε κάποιο βαθμό, να εξαρτάται από το ίδιο το Κοσσυφοπέδιο.
Σε αυτόν τον υπολογισμό υπολογίζει και το Βελιγράδι, ελπίδα του οποίου είναι η απόσυρση της εγγύησης των ΗΠΑ από το Κοσσυφοπέδιο. Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, δήλωσε ότι η Σερβία θα «φέρει πίσω την Μπάνισκα», κατά τη διάρκεια έκθεσης τουρισμού στο Βελιγράδι.
Ήταν μια άμεση απειλή για το Κοσσυφοπέδιο. Η ειρήνη και η ασφάλεια στην περιοχή είναι δυνατές μόνο με ισχυρή στρατιωτική και πολιτική παρουσία των ΗΠΑ, πρώτα και κύρια στο Κοσσυφοπέδιο.
Η τελική αποχώρηση των ΗΠΑ θα ήταν μια ώθηση σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο στην περιοχή, τα πρώτα θύματα του οποίου θα ήταν το Κοσσυφοπέδιο και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Ενθαρρυμένη από την αμερικανική επανατοποθέτηση, η Ρωσία θα μπορούσε επίσης να μπει σε αυτόν τον πόλεμο, στο πλευρό της Σερβίας. Ένα μοναχικό Κοσσυφοπέδιο θα ήταν ανίσχυρο να αντέξει μια σερβική επίθεση.
Ως εκ τούτου, είναι ευθύνη των πολιτικών παραγόντων να δράσουν σε αυτήν την περίοδο για να αποφευχθεί η πρόκληση οποιασδήποτε αντίδρασης από τις ΗΠΑ, η οποία δεν είναι πλέον η ίδια όπως ήταν τις τελευταίες δεκαετίες.
Η εγγύησή της για το Κοσσυφοπέδιο δεν θεωρείται δεδομένη και θα μπορούσε να αλλάξει.
Η δημιουργία ενός αντιπολιτευόμενου μπλοκ και ο σχηματισμός κυβέρνησης συνασπισμού, αποτελούμενη από κόμματα της αντιπολίτευσης, είναι ο μόνος τρόπος για το Κοσσυφοπέδιο να αποφύγει μια αρνητική αλλαγή στην αμερικανική πολιτική στο Κοσσυφοπέδιο.
Επομένως, αυτά τα κόμματα θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές και τους πολιτικούς υπολογισμούς τους και να συμφωνήσουν για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης που θα είναι πιο αποδεκτή από την κυβέρνηση του Προέδρου Τραμπ και με την οποία αυτή η κυβέρνηση θα συνεργαστεί για την αναζήτηση μιας τελικής λύσης μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας, ελαχιστοποιώντας τις ενδεχόμενες ζημιές που θα μπορούσε να υποστεί το Κοσσυφοπέδιο από μια τέτοια συμφωνία.
Αντίθετα, μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του LVV, με επικεφαλής τον ηγέτη του, Αλμπίν Κούρτι, θα οδηγούσε σε πάγωμα των σχέσεων με τις ΗΠΑ και θα μπορούσε να οδηγήσει σε απόσυρση των ΗΠΑ από το Κοσσυφοπέδιο και κατά συνέπεια σε σερβική επίθεση στο Κοσσυφοπέδιο.
Είναι καιρός να σκεφτούμε με πολιτειακό τρόπο και να βάλουμε τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας πάνω από τα συμφέροντα της εξουσίας.
Η αντιπολίτευση έχει κρατική και ιστορική ευθύνη να συσπειρωθεί και να αναλάβει το τιμόνι, γιατί διαφορετικά το Κοσσυφοπέδιο θα αντιμετωπίσει υπαρξιακή κρίση.
Οι γρήγορες αλλαγές στην αμερικανική πολιτική θα μπορούσαν επίσης να επηρεάσουν το Κοσσυφοπέδιο, ειδικά εάν μια πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια συνεχίσει να καθοδηγεί το Κοσσυφοπέδιο.
Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας το Κοσσυφοπέδιο να επιδιορθώσει τις διαλυμένες σχέσεις του με τις ΗΠΑ και να αποκτήσει πρόσβαση στα γραφεία της κυβέρνησης του Προέδρου Τραμπ.
Διαφορετικά, θα μπορούσαμε να είμαστε το επόμενο θύμα των μεγάλων γεωστρατηγικών αλλαγών που συντελούνται στην Ευρώπη
Koha
—