Ο Απήγανος (Ruta halepensis) είναι ένας αειθαλής αρωματικός θάμνος. Φυτεύεται σε κήπους αλλά τον συναντάμε να φύεται και μόνο του στη φύση. Ανθοφορεί μέσα στο καλοκαίρι με πολλά κίτρινα λουλούδια. Χρειάζεται ηλιόλουστα σημεία, αρκετό νερό αλλά και εδάφη που στραγγίζονται καλά.
Διάφορες χρήσεις
Φωτογραφία: tokoukouli
Το φυτό θεωρείται ότι απωθεί τα έντομα αλλά και τις γάτες. Χρησιμοποιούνταν στην πρακτική ιατρική ως εκτρωτικό και εμμηναγωγό. Επίσης για στομαχόπονο αλλά και βήχα. Χάρη στη βαριά μυρωδιά του τοποθετούνταν στις ντουλάπες των ρούχων ως σκοροκτόνο.
Ο απήγανος στην αρχαιότητα
Στην αρχαία Ελλάδα ανάμεσα στα φάρμακα ξεχωριστή θέση είχαν τα δηλητήρια και τα αντίδοτα. Ένα από τα πιο γνωστά αντίδοτα ήταν και ο απήγανος, που το χρησιμοποιούσαν για το δάγκωμα των φιδιών αλλά και κατά άλλων δηλητηριάσεων (Διοσκουρίδης). Οι Ιπποκράτειοι των χρησιμοποιούσαν και κατά της υστερίας ενώ ο Πλίνιος μας πληροφορεί ότι οι ζωγράφοι και οι γλύπτες έβαζαν απήγανο μέσα στο φαγητό τους για να διατηρούν γερά τα μάτια τους. Ο Αθήναιος λέει ότι οι καλεσμένοι του Κλέαρχου από την Ηράκλεια έτρωγαν προληπτικά απήγανο γιατί ήξεραν ότι ο τύραννος θα τους δηλητηριάσει.
Στις μέρες μας δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι ο απήγανος, έξω από την πόρτα του σπιτιού απορροφά την γρουσουζιά και την κακή ενέργεια.
Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα αρωματικό και φαρμακευτικό φυτό που οι ιδιότητες του είχαν γίνει αντιληπτές από νωρίς.
Βιβλιογραφία
Η Ελληνική χλωρίδα στο μύθο, στην τέχνη, στη λογοτεχνία, 1993, Έλμουντ Μπάουμαν, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, σελ: 124 Φυτά της Ελλάδας, η έρευνα στη Λέσβο. Βοτανική –Χρήσεις –Τοξικότητα, Μάκης & Βαγγέλης Αξιώτης, Ενδελέχεια ISBN 978-960-7886-18-7, σελ: 278