Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται το θέμα της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, που εξακολουθούν να λαμβάνουν περίπου 650.000 συνταξιούχοι. Το πρόβλημα παραμένει άλυτο για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, καθώς η ύπαρξη της προσωπικής διαφοράς τους στερεί κάθε πραγματική αύξηση στη σύνταξή τους.
Αν δεν υπάρξει δραστική λύση στο πακέτο μέτρων που αναμένεται να ανακοινωθεί από τον Πρωθυπουργό στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) το φθινόπωρο, τότε η πλειονότητα των συνταξιούχων κινδυνεύει να παραμείνει χωρίς αύξηση και το 2026.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης εξετάζει τρεις βασικές εναλλακτικές, καθεμία εκ των οποίων έχει διαφορετικό δημοσιονομικό και κοινωνικό αποτύπωμα.
Τα τρία σενάρια στο τραπέζι:
Κατάργηση της προσωπικής διαφοράς με άμεση ενσωμάτωση στο ποσό της σύνταξης
Η πιο ριζοσπαστική πρόταση περιλαμβάνει την πλήρη κατάργηση του θεσμού της προσωπικής διαφοράς και την ενσωμάτωσή της στο τελικό καταβαλλόμενο ποσό της σύνταξης. Αυτό θα οδηγούσε σε άμεσο μηδενισμό της διαφοράς, δίνοντας τη δυνατότητα στους δικαιούχους να λαμβάνουν κανονικά τις μελλοντικές αυξήσεις. Αν και κοινωνικά δίκαιη και απλή, η λύση αυτή θεωρείται και η πιο κοστοβόρα για τον κρατικό προϋπολογισμό.
«Γενναίο κούρεμα» της προσωπικής διαφοράς κατά 50%
Η δεύτερη επιλογή προβλέπει μια σταδιακή προσέγγιση, με μείωση της προσωπικής διαφοράς στο μισό. Με τον τρόπο αυτό, εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι θα πετύχουν τον μηδενισμό της διαφοράς και θα δουν αυξήσεις το 2026, όμως όχι το σύνολο των δικαιούχων. Η λύση αυτή επιχειρεί να εξισορροπήσει τις δημοσιονομικές αντοχές με την αποκατάσταση αδικιών, χωρίς ωστόσο να επιλύει συνολικά το ζήτημα.
Συμψηφισμός της προσωπικής διαφοράς με τις αυξήσεις του 2026
Το τρίτο σενάριο, που είναι και το πιο συντηρητικό, αφορά την απορρόφηση των αυξήσεων του 2026 από την προσωπική διαφορά, δηλαδή την σταδιακή μείωσή της μέσω συμψηφισμού. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι συνταξιούχοι δεν θα δουν καμία πραγματική αύξηση, καθώς οι ενδεχόμενες αυξήσεις θα αφαιρούνται από την προσωπική διαφορά, η οποία απαιτεί πολλαπλά έτη αυξήσεων για να μηδενιστεί πλήρως. Πρόκειται για ένα σχέδιο που διατηρεί το πρόβλημα αντί να το επιλύει και ήδη συγκεντρώνει έντονες επικρίσεις.
Το βάρος των αποφάσεων μεταφέρεται πλέον στη ΔΕΘ, όπου η κυβέρνηση αναμένεται να παρουσιάσει το συνολικό πακέτο μέτρων για συνταξιούχους και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Εκεί θα φανεί και ποιο από τα τρία σενάρια ή ποιος συνδυασμός τους θα προκριθεί, καθώς είναι φανερό πως το θέμα της προσωπικής διαφοράς έχει μετατραπεί σε καυτή πατάτα για το οικονομικό επιτελείο αλλά και σε πηγή απογοήτευσης για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους που περιμένουν -μάταια μέχρι τώρα- μια πραγματική αύξηση στο εισόδημά τους.
πεθαινουν συνταξιουχοι με 35 ετη ασφαλισης χωρις να δουν αυξηση απο τοτε που πηραν τη συνταξη. Προχθες πεθανε η αδελφη μου απο καρκινο. ειχε 35 ετη συνεχους εργασιας και δεν πηρε αυξηση απο το 2011 που συνταξιοδοτηθηκε . Με δυσκολια η οικογενεια της καλυπτε τα εξοδα της ασθενειας της,Αλλοι εχουν ελαχιστα ετη ασφαλισης χρωστουν στο δημοσιο και στις τραπεζες και απολαμβανουν τις παροχες τα επιδοματα και τις διευκολυνσεις απο τις κυβερνησεις σαν ευαλωτες ομαδες!
Είμαι συνταξιούχος του Δημοσίου (εκπαιδευτικός) από το 2016. Το τελευταίο μου μισθολογικό κλιμάκιο δόθηκε το 2010 (ΜΚ4) . Έκτοτε οι αυξήσεις σταμάτησαν και άρχισαν οι μειώσεις των μισθών. Βγήκα στη σύνταξη το 2016 με το ίδιο κλιμάκιο. Ουσιαστικά θα έπρεπε να είχα φτάσει στο καταληκτικό δηλαδή το 1. Η σύνταξη υπολογίστηκε στο ΜΚ4 ενώ είχα 37 χρόνια συντάξιμα. Σήμερα παραμενω στο ίδιο ποσο. Δηλ. από το 2010 έως σήμερα έχω υποστεί μόνο μειώσεις και φυσικά είναι άγνωστο αν και ποτε θα εξαλειφθεί η προσωπική διαφορά. Δεκαπέντε χρόνια μισθός και σύνταξη ροκανίζονται από τον πληθωρισμό. Η αναλγησία των κυβερνώντων δεν έχει όρια. Ευτυχώς που κάθε Χριστούγεννα παίρνω ως δώρο 100 ευρώ.