Η Ναυσικά των Φαιάκων, η πριγκίπισσα της Οδύσσειας, δεν ήταν απλώς μια όμορφη κόρη βασιλιά. Ήταν η γυναίκα που τόλμησε να αντιμετωπίσει έναν ναυαγό, ενώ οι υπόλοιπες ακόλουθες έτρεχαν φοβισμένες. Η γενναιότητα και η ανθρωπιά της αποτέλεσαν τον καταλύτη για την πορεία του Οδυσσέα προς την επιστροφή.
Το επεισόδιο της συνάντησής τους, που ξεκίνησε από ένα όνειρο που της έστειλε η θεά Αθηνά, θεωρείται μια από τις πιο ποιητικές στιγμές της αρχαίας λογοτεχνίας. Ενώ έπαιζαν με το τόπι, τα κορίτσια ξύπνησαν τον Οδυσσέα με μια κραυγή, αλλά μόνο η Ναυσικά έμεινε ακλόνητη μπροστά του, προσφέροντάς του ρούχα και τροφή. Η ιστορία της δεν τελειώνει με τον Όμηρο. Μια χαμένη τραγωδία του Σοφοκλή είχε τίτλο «Ναυσικάα», ενώ ο Ελλάνικος και ο Αριστοτέλης πρόσθεταν στον μύθο ότι παντρεύτηκε αργότερα τον Τηλέμαχο και απέκτησαν έναν γιο.
Το όνομα Ναυσικά ερμηνεύεται από ορισμένους με δύο βασικούς τρόπους:
1) Από το ναυς (πλοίο) και το ικειν (έρχομαι), που σημαίνει «αυτή που φέρνει τα πλοία» ή «αυτή που έρχεται με το πλοίο».
2) Από το ναυς (πλοίο) και το καίνυμαι (υμνούμαι), που σημαίνει «αυτή που υμνείται από τους ναυτικούς».