Η “νέα πραγματικότητα” οδηγεί σε «εξάρτηση» των ΗΠΑ από την Τουρκία (τουρκική ανάλυση)

Η φύση και η μορφή των σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας αλλάζουν, γράφει Τούρκος πολιτικός αναλυτής Μπερκάν Τουτάρ

 Προηγουμένως, ήμασταν μια χώρα που εξαρτιόταν από τις ΗΠΑ. Στην ιεραρχική κλίμακα συμμαχιών, οι ΗΠΑ ήταν ο ισχυρότερος παράγοντας.

Με την πάροδο του χρόνου, η ισορροπία μετατοπίστηκε. Τώρα, η βαρύτερη πλευρά στην ισορροπία των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών είναι η Τουρκία. 

Ένας λόγος για τον οποίο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δεν μπορεί να επαινέσει αρκετά τον Πρόεδρό μας Ερντογάν είναι αυτός ο ρεαλπολιτικός ντετερμινισμός που πηγάζει από την άνοδο της Τουρκίας στους περιφερειακούς και παγκόσμιους χάρτες ισχύος. 

Πράγματι, στη νέα πολυπολική αρχιτεκτονική παγκόσμιας ισχύος, το ατομικό βάρος της χώρας μας είναι μεγαλύτερο από το συλλογικό βάρος της ευρωπαϊκής ηπείρου στο σύνολό της. Το ίδιο ισχύει και στη Μέση Ανατολή.

Παράγοντας η Τουρκία στη Μέση Ανατολή και Καύκασο

Στην ιεραρχία ισχύος της περιοχής, οι ΗΠΑ καθόριζαν τη στρατηγική τους σύμφωνα με το Ισραήλ και τις απαιτήσεις του εβραϊκού λόμπι.

Αυτή η ατυχής κατανόηση έχει πλέον αντιστραφεί.

Ο παράγοντας Τουρκία έχει γίνει το πιο αποφασιστικό στοιχείο στη Μέση Ανατολή σε όλες τις εξισώσεις, από τη Γάζα μέχρι τη Συρία, από τον Κόλπο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο . Κατά συνέπεια, το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του δεν μπορούν πλέον να ενεργούν όπως παλιά.

 Το ίδιο ισχύει και για τη Μαύρη Θάλασσα, τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία. Σε αυτές τις περιοχές όπου η Ρωσία ήταν κάποτε ο μοναδικός ηγεμόνας, η Τουρκία κατέχει σήμερα μια κομβική θέση. Η μόνη υποστήριξη που μπορούν να διατηρήσουν οι ΗΠΑ σε αυτές τις περιοχές, έχοντας επιτύχει μια νέα παγκόσμια συναίνεση μέσω της ειρηνευτικής διαδικασίας Ρωσίας-Ουκρανίας, είναι η Τουρκία.

Παντού υπάρχει η Τουρκία…

Επειδή η συμφωνία που επιτεύχθηκε με τη Ρωσία δεν παρέχει στις ΗΠΑ τις εγγυήσεις ή τον χώρο ελιγμών που επιθυμούν. Παρόλο που θέλουν να ενισχύσουν τις σχέσεις τους με νέα έργα όπως ο Υπερσιβηρικός Σιδηρόδρομος, τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ βασίζονται τελικά στην Τουρκία.

Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία βλέπουν την Τουρκία ως το κλειδί για τη μετατροπή των εντάσεων τους σε βιώσιμη ειρήνη.

 Ως εκ τούτου, και οι δύο παράγοντες προσπαθούν να εμβαθύνουν περαιτέρω τις στρατηγικές τους σχέσεις με την Τουρκία. Πράγματι, η ύπαρξη ενός ευρέος Συμφώνου Μη Επίθεσης ΝΑΤΟ-Ρωσίας , η ικανότητα των ΗΠΑ να διατηρήσουν την ισχύ τους στον Νότιο Καύκασο και την Κεντρική Ασία, το μέλλον των επενδύσεών τους σε ορυκτά σπάνιων γαιών στην Κεντρική Ασία , ακόμη και η υλοποίηση κοινών έργων που σχεδιάζονται με τη Ρωσία μετά την Ουκρανία , εξαρτώνται όλα από την Τουρκία.

 Μάλιστα, στις 8 Αυγούστου 2025 , σε μια τελετή στην οποία παρευρέθηκε ο Τραμπ, οι ηγέτες του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας συμφώνησαν για το καθεστώς του Διαδρόμου της Ζανγκεζούρ , παραχωρώντας στις ΗΠΑ αποκλειστικά δικαιώματα για την ανάπτυξή του για 99 χρόνια.

 Μετά τη συμφωνία, ο διάδρομος ονομάστηκε «Δρόμος Τραμπ προς Διεθνή Ειρήνη και Ευημερία» (TRIPP)

 Στη συνέχεια, στις 7 Νοεμβρίου 2025, ο Τραμπ φιλοξένησε τους ηγέτες του Καζακστάν, του Κιργιστάν, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν και του Ουζμπεκιστάν στον Λευκό Οίκο.

Η σύνοδος κορυφής C5+1 ήταν η πιο απτή απόδειξη του αυξανόμενου ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για την περιοχή . Δύο ημέρες νωρίτερα, ενόψει της αυξανόμενης περιφερειακής επιρροής της Κίνας και της Ρωσίας, οι «πλούσιες σε πόρους χώρες της Κεντρικής Ασίας» συναντήθηκαν επίσης στο Τόκιο.


Ως εκ τούτου, η αμερικανική κυβέρνηση ενεργεί πολύ προσεκτικά για να διασφαλίσει ότι τα κοινά της έργα για τα σπάνιες γαίες με την Τουρκία, τη Ρωσία και την Κεντρική Ασία δεν θα διαταραχθούν.

Η συνέχιση των κρίσεων στην Ουκρανία και τη Γάζα, καθώς και στη Συρία και σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής , θα ανέτρεπε όλα τα σχέδια των ΗΠΑ.

Γεωπολιτικός Ντετερμινισμός

Για αυτόν τον λόγο, οι ΗΠΑ εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την Τουρκία από κάθε άποψη.

 Επειδή η μεταφορά σπάνιων γαιών μέσω του Αφγανιστάν και του Ιράν δεν είναι εφικτή για λόγους ασφαλείας και πολιτικής. Επομένως, το μόνο σημείο στήριξης για την TRIPP είναι η διαδρομή που εκτείνεται από την Τουρκία προς την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και την Κεντρική Ασία. Κατά συνέπεια, αυτός ο γεωπολιτικός ντετερμινισμός επιταχύνει την άνοδο της Τουρκίας ως σημαντικής δύναμης όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο, αλλά και στην Ευρασία.

Εν ολίγοις, για να αντισταθμίσει τη Ρωσία ματαιώνοντας τα σχέδια περιορισμού της Κίνας και για να αποτρέψει τη διακοπή των ζωτικών της έργων, η εξάρτηση των ΗΠΑ από την Τουρκία, η οποία καθίσταται ηγεμονική στην Ευρασία και την περιοχή Ασίας- Ειρηνικού , έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της σε κάθε τομέα . Θα ήταν χρήσιμο να εξεταστεί και η νέα δυναμική των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ υπό αυτό το πρίσμα, καταλήγει ο Τούρκος πολιτικός αναλυτής.

—

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ  – Echedoros.blog