Από την Σοφία
Μια μικρή περιληψούλα του μεσοπροθέσμου αίσχους σε συνδιασμό με τους παρακάτω χάρτες κάνει και τον πιο βλάκα να καταλάβει γιατι ο ένας μας έβαλε στο ΔΝΤ κι άλλοι έκαναν τις πάπιες συνολικά.
Γιατί η ΕΕ χρηματοδοτεί τα ελληνικά κόμματα λες κι ήταν μανίκι της γούνας της…
Της γούνας της όχι… αλλά αυτών που την ελέγχουν και θέλουν να βάλουν στο χέρι έναν αμύθητο πλούτο με πενταροδεκάρες μίζας, ναι!!!
Τι εννοούν ως «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας;
http://cybergutenberg.wordpress.com/2012/02/02/%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CE%BC/
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012-2015», το οποίο ψηφίστηκε από κοινοβουλευτική πλειοψηφία (δηλαδή ΠΑ.ΣΟ.Κ και ΛΑ.Ο.Σ. ενώ η Ν.Δ. καταψήφισε επί της αρχής αλλά υποστήριξε άρθρα σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις) στις 30 Ιουνίου 2011, δηλαδή ένα 24ωρο μετά τα σκληρότατα επεισόδια στην πλατεία Συντάγματος, κατά τη διάρκεια της διήμερης γενικής απεργίας (28 – 29 Ιουνίου).
Ενώ οι διαδηλωτές προσπαθούσαν να πάρουν ανάσα μετά την μετατροπή του κέντρου της Αθήνας σε θάλαμο αερίων από τα χημικά, το προαναφερόμενο σχέδιο νόμου ψηφιζόταν και την 1η Ιουλίου δημοσιευόταν, κιόλας, στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
«Σας πουλάμε, εσείς πληρώνετε, εμείς εισπράττουμε»
«Το προϊόν αξιοποίησης (δηλ. η περιουσία του δημοσίου) χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας» ( Κεφ. Α Άρθρο 1 παράγραφος 2). Και αυτό, προς εμπέδωση προφανώς, επαναλαμβάνεται αρκετές φορές .
Η διάρκεια αυτού του ταμείου, και συνεπώς του ξεπουλήματος, αναφέρεται ότι είναι 6 έτη, όμως με απόφαση του υπουργού οικονομικών, όπως αναφέρεται, «η διάρκεια αυτή μπορεί να παρατείνεται εφ’ όσον ο σκοπός του ταμείου δεν έχει εκπληρωθεί». (Κεφ. Α Άρθρο 1 παρ. 6) Με λίγα λόγια η διάρκεια του ξεπουλήματος μπορεί να παρατείνεται επ’ αόριστον…
Και, επειδή άνθρωποι είμαστε και κάτι μπορεί να μας ξεφύγει, οι συντάκτες αυτού του απαράδεκτου νομοσχεδίου, προβλέπουν ότι με μία απόφαση της επιτροπής θα μπορεί να προστεθεί στο ξεπούλημα και ό,τι τυχόν παραλήφθηκε και το «θυμήθηκαν» εκ των υστέρων. ( Κεφ. Α΄Άρθρο 2 παρ, 5 )
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο:
1)το περιουσιακό στοιχείο ή δικαίωμα που μεταβιβάσθηκε στο ταμείο δεν μπορεί να επιστρέψει ποτέ στον προηγούμενο δικαιούχο, δηλ. στο ελληνικό δημόσιο
2)η υπάρχουσα διοίκηση της δημόσιας εταιρίας λειτουργεί πλέον ως εντολοδόχος του ταμείου χωρίς αμοιβή και εκτελεί οδηγίες που δίνονται εγγράφως σε αυτήν
3) Συνεχίζει να βαρύνεται με τις Δαπάνες!! (Κεφ. Α΄ Άρθρο 2 παρ 7 ). Δηλαδή, όλα τα έξοδα λειτουργίας π.χ. του Δημόσιου Οργανισμού (ΔΕΗ, ΟΣΕ κλπ) συνεχίζουν να βαρύνουν το Δημόσιο, ενώ όλα τα έσοδα πηγαίνουν απευθείας στην Τρόικα.
Αν υπάρχουν εμπράγματα δικαιώματα τρίτων (π.χ. ιδιωτών ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες) μπορεί να κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για λόγους μείζονος εθνικού συμφέροντος. Δηλαδή χάνουν και οι όποιοι ιδιώτες ή άλλοι επενδυτές τα δικαιώματά τους αναγκαστικά μέσω απαλλοτρίωσης! Το αποτέλεσμα της απαλλοτρίωσης πηγαίνει απευθείας στο Ταμείο ή στον αγοραστή… Και ο λογαριασμός στον ελληνικό λαό αφού η « δαπάνη της αποζημίωσης για την αναγκαστική απαλλοτρίωση βαρύνει το Δημόσιο», πληρώνει δηλ. ο ελληνικός λαός (Κεφ. Α΄ Αρθρο 2, παρ. 8) Και με άλλα λόγια, αναφέρεται και στις ακόλουθες παραγράφους για να μην υπάρξει κάποια παρανόηση, ότι ο ελληνικός λαός, δια του Δημοσίου, αναλαμβάνει με δικά του έξοδα αποζημιώσεις προς τρίτους (Κεφ. Α’, Άρθρο 2 παρ. 12)
Εάν, δε, υπάρχει ήδη μισθωτής, σε κάποιο από τα ακίνητα που έχουν μεταβιβασθεί στο ταμείο τον πετάνε άμεσα έξω, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης με πρόωρη λήξη της μίσθωσης.. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 2 παρ. 9)
Προς πώληση τα πάντα!
Στο Β κεφάλαιο υπό τον τίτλο « Περιουσία- Έσοδα-Διάθεση εσόδων» γίνεται σαφέστερο τι ακριβώς, και χωρίς ανταλλάγματα, μεταβιβάζεται στο ταμείο προς ξεπούλημα. Ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι έχει ληφθεί μέριμνα έτσι ώστε να μην «ξεφύγει» τίποτε από το ξεπούλημα.
Συγκεκριμένα μεταβιβάζονται στο ταμείο, χωρίς αντάλλαγμα: κινητές αξίες εταιρειών, περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, ακίνητα που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων.
Τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στο Ταμείο, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και το Δημόσιο απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Ως δημόσια ακίνητα, για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου, νοούνται τα ακίνητα που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή Ν.Π.Δ.Δ. (Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου) ή Ο.Τ.Α. (Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης) ή σε εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α..(Κεφ Β Άρθρο 10 παρ. 1) Με άλλα λόγια, στο ταμείο μεταβιβάζεται όλη η περιουσία του δημοσίου και των ΟΤΑ (Πχ τα δημαρχεία, οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, οι δημοτικές επιχειρήσεις κλπ) ακόμη και οι αιγιαλοί (Κεφ Β Άρθρο 14 παράγραφος 1).
Καταργείται δηλαδή και αυτό που ίσχυε ως δίκαιο από την εποχή του Ιουστινιανού, δηλαδή ότι οι ακτές είναι αποκλειστικά προς χρήση του λαού.
Επίσης, μεταβιβάζονται στο Ταμείο ο ορυκτός πλούτος της χώρας η εκμετάλλευση του οποίου ανήκει σε δημόσιους οργανισμούς (Κεφ Α άρθρο 2 παρ. 4 – β) ), αποθεματικά σε ρευστό που διαθέτουν κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα ο ΟΠΑΠ, (Κεφ Α΄ Άρθρο 2 παρ 4 –α) αλλά και όποια έσοδα έχουν οι δημόσιες επιχειρήσεις, πχ. ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, πριν από την πώλησή τους. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 2 παρ 5)
Έτσι, μπορούν αντί να τις πουλήσουν, αν τους συμφέρει να τις διατηρούν στην κατοχή τους εισπράττοντας τα έσοδα, δηλαδή τους λογαριασμούς που εμείς πληρώνουμε, και φυσικά ν’ αναπροσαρμόζουν όπως θέλουν την τιμολογιακή πολιτική των οργανισμών αυτών.
Επιπλέον, στο ταμείο μεταβιβάζονται ακόμη και οι επιχορηγήσεις που δίνει στους οργανισμούς το δημόσιο. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 2 παρ. 17)
Η Τρόϊκα μπορεί να τροποποιεί άμεσα τα καταστατικά λειτουργίας των οργανισμών που περιέχονται στην κυριότητα του ταμείου ( Κεφ. Α΄ Άρθρο 9 παρ. 1). Εκτός των άλλων, εφόσον οι διοικητές τους θα είναι πια «εντολοδόχοι» του Δ.Σ. του Ταμείου, θα μπορούν να δέχονται εντολές και να είναι υποχρεωμένοι να τις εφαρμόσουν ως προς πχ την αύξηση των τιμολογίων του ρεύματος και του νερού, των διοδίων, των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κλπ κατά το δοκούν, χωρίς τη συναίνεση της κυβέρνησης (Θυμηθείτε ότι όλα τα έσοδα θα πηγαίνουν πλέον στο ταμείο, δηλαδή στους δανειστές όχι στον αντίστοιχο οργανισμό ακόμα και πριν αυτός πωληθεί).
Από το «ξεπούλημα» εξαιρούνται, προς το παρόν, μόνον τα φυσικά μνημεία ( Π.χ. εθνικοί δρυμοί ) (Κεφ. Β Άρθρο 11 Α΄ παρ 2) Προσοχή! Δεν εξαιρείται όμως η αξιοποίηση αρχαιολογικών μνημείων και χώρων, φυσικών πάρκων κλπ. (Κεφ. Β Άρθρο 11 Α΄ παρ. 3) Δηλαδή μπορεί να μην πωληθεί η ίδια η Ακρόπολη, αλλά π.χ. το εισιτήριο για την είσοδο στην Ακρόπολη ή τα έσοδα από εκδηλώσεις στο Ηρώδειο μπορούν να πηγαίνουν κατευθείαν στους δανειστές μας, οι οποίοι βέβαια θα μπορούν και σε αυτόν τον τομέα να κανονίζουν και την αντίστοιχη τιμολογιακή πολιτική.
Ανάμεσα στις επιτρεπόμενες χρήσεις που μπορούν να έχουν ακίνητα του δημοσίου που πωλούνται από το Ταμείο και βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως (Κεφ. Β Άρθρο 11 Β ) είναι: και Θρησκευτικοί χώροι, πολιτιστικά κέντρα κλπ. Θα μπορεί π.χ. ένας αμφιβόλου προέλευσης ξένος ιδιωτικός ή κρατικός φορέας να αγοράσει γη του Δημοσίου και να ανεγείρει χωρίς καμία άλλη άδεια από το κράτος ένα θρησκευτικό χώρο (π.χ. Τζαμί, βουδιστικό μοναστήρι κλπ κλπ) ή να μετατρέψει προς αυτό τον σκοπό ένα ήδη υπάρχον κτίριο που ανήκει στο Δημόσιο.
μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, το οποίο αποκλειστικά εισηγείται την αξιοποίηση κάθε περιουσιακού στοιχείου, τοποθετούνται κατόπιν υποδείξεως των Παρατηρητών, είναι δηλαδή υπάλληλοι της Τρόικα. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 4 παρ 1) Θα πουλάμε δηλαδή ό,τι λέει η Τρόικα, σε όποιον υποδεικνύει η Τρόικα και σε όποια τιμή προτείνει η Τρόϊκα. Δηλαδή, θα μπορούσε η Τρόικα να εισηγηθεί την πώληση των ελληνικών λιμανιών σε τουρκικές εταιρείες (ιδιωτικές ή κρατικές), ή θα μπορούσε να προτείνει την πώληση του αεροδρομίου «Μακεδονία» σε εταιρείες συμφερόντων της ΠΓΔΜ.
Επειδή ένας αέρας «νομιμότητας» πάντα χρειάζεται, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι συμβάσεις αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου μπορεί να κυρώνονται με νόμο. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 3 παρ. 19) Το Ταμείο δηλαδή θα μπορεί να ζητά από την Βουλή να κυρώνει όλες τις πράξεις του με νόμο, ώστε τα πάντα να είναι σύμφωνα με την «δημοκρατική» τάξη και καμιά από αυτές τις άνομες πράξεις να μην είναι ανακλητές στο μέλλον!
Αν δουν ότι δεν πουλιέται ή δεν αξιοποιείται κάποιο περιουσιακό στοιχείο, τότε το διαλύουν, το «χρεωκοπούν» (Κεφ. Α΄ Άρθρο 5 παρ. 5). Κάτι θυμίζει από ΟΣΕ το συγκεκριμένο άρθρο…
Και ομόλογα εκδίδει το Ταμείο
Επίσης, το Ταμείο θα έχει το δικαίωμα ν’ αποφασίζει μόνο του την έκδοση ομολόγων ( να δανείζεται με άλλα λόγια) με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου! (Κεφ. Α΄ Άρθρο 5 παρ. 3) Δηλαδή, οι δανειστές δεν μας δανείζουν απλώς με τοκογλυφικά επιτόκια και δικές μας υποθήκες, αλλά θα δανείζονται και οι ίδιοι, δια του Ταμείου, με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, ή αλλιώς του ελληνικού λαού.. Μάλιστα, το Ταμείο μπορεί να δανείζεται από τρίτους με εγγυήσεις δικές μας(!!!) και με τα λεφτά αυτά να αγοράζει από την ελεύθερη αγορά ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου σε πολύ χαμηλές τιμές. Σε απλά ελληνικά, θα μπορεί να επαναγοράζει το Ταμείο, εκ μέρους των δανειστών μας, το χρέος μας αφού το ελαχιστοποιήσει στην ουσία με δανεικά δικά μας!!!! (Κεφ. Α΄ Άρθρο 5 παρ. 4)
Πραγματικά πολύ έξυπνη κίνηση!! Διότι αποτρέπει το ίδιο το ελληνικό κράτος από την προοπτική, εφόσον αυτή αποδεικνυόταν υλοποιήσιμη και χρήσιμη, να αγοράσει προς όφελος του μέρος από το χρέος του σε καλή τιμή ( κάτι που έκανε π.χ, η κυβέρνηση του Ισημερινού στο δικό της χρέος). Το Ταμείο μας στερεί και αυτήν την προοπτική.
Όλα τα παραπάνω θα γίνονται με άκρα μυστικότητα. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να τηρούν απόλυτη εχεμύθεια όσον αφορά τα δεδομένα των υπηρεσιών, εργασιών, στατιστικών στοιχείων ή άλλων δεδομένων που αφορούν τη δραστηριότητα του Ταμείου και να απέχουν από κάθε σκόπιμη ή ακούσια αποκάλυψή τους σε οποιονδήποτε τρίτο.(…) Οι υποχρεώσεις των μελών του Δ.Σ. του Ταμείου που προβλέπονται στην παρούσα παράγραφο (ρήτρα εμπιστευτικότητας) παραμένουν σε ισχύ για τρία (3) έτη μετά την αποχώρησή τους από το Ταμείο. (Κεφ. Α’, Άρθρο 3 παρ. 11 και 16) Δηλαδή να μην μαθαίνει τίποτα ο ελληνικός λαός για το τι κάνουν με την περιουσία του εκεί μέσα! Μόνον η ΕΚΤ, η Ε.Ε και το ΔΝΤ θα ξέρουν ενώ μετά από τρία χρόνια, αφού φύγουν, θα μπορούν να μας λένε τις λεπτομέρειες για το ξεπούλημα…
Τέλος το Ταμείο θα είναι το μόνο αφορολόγητο πράγμα στην Ελλάδα πλέον, αφού δεν πληρώνει κανένα φόρο στο δημόσιο, ούτε εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία, ούτε τίποτα! Έχει έσοδα και δεν πληρώνει φόρους! (Κεφ. Α’, Άρθρο 2 παρ. 11)
Ήδη, πέρασαν στο Ταμείο τα μεγάλα «φιλέτα» του Δημοσίου, δηλαδή οι συμμετοχές στις τράπεζες Εθνική, Alpha, Πειραιώς αλλά και στον ΟΠΑΠ, ΟΛΘ, ΟΛΠ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ , περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια.
Αναλυτικά δείτε μια πρώτη λίστα στο Φορολογικό Ινστιτούτο:
ht.p://www.forin.gr/articles/article/6308/sto-tameio-aksiopoihshs-idiwtikhs-periousias-tou-dhmosiou-megalo-meros-twn-periousiakwn-stoixeiwn-tou-dhmosiou
Αυτά για αρχή…
Με τις υγείες μας
Το πλήρες κείμενο του νόμου 3986, δηλαδή τα «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012-2015» βρίσκεται στη διεύθυνση:
ht.p://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/bcc26661-143b-4f2d-8916-0e0e66ba4c50/e-mesostra-pap.pdf
ΟΗΕ: “Η Ελλάδα κάθεται πάνω σε μια μοναδική πλάκα “χρυσού”, και όμως δεν ασχολούνται!” (Document Map)
inShare
Τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο και κανείς δεν πρέπει να απορεί γιατί προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποκτήσουν τον έλεγχο της χώρας οι ξένοι δανειστές με βοήθεια εκ των έσω.
Σε έκθεση του ΟΗΕ που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro η Ελλάδα εκτός από τους υδρογονάνθρακες φαίνεται ότι αποτελεί γενικά “Ελ Ντοράντο” σπάνιων στρατηγικών ορυκτών και αυτό ίσως είναι και μία από τις αιτίες της κακοδαιμονίας της:
Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αποκαλύπτει ότι “βάσει ερευνών και εξορύξεων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, η χώρα κάθεται επάνω σε μία πλάκα με δεκάδες εξαιρετικά σπάνια ορυκτά με εφαρμογή στην βαριά βιομηχανία, αεροναυπηγική κλπ. τα οποία τα διαθέτει και σε μεγάλες ποσότητες”.
Στην έκθεση αποκαλύπτεται η ύπαρξη χουντίτη (μοναδική παγκοσμίως η ύπαρξη του εν λόγω υλικού που χρησιμοποιείται για την κατάσβεση πυρκαγιών και ως αντιπυρικό υλικό στις οικοδομές), πρώτη στην προμήθεια βωξίτη, νικελίου, περλίτη και στην εξαγωγή ακατέργαστου μαγνησίου στην Ευρώπη και παράλληλα δεύτερη στην Ευρώπη και πέμπτη σε όλο τον κόσμο στην παραγωγή λιγνίτη.
“Αυτός είναι μόνο ένας από τους άσσους που κρύβει η Ελλάδα στο… μανίκι της και που μπορεί να είναι η λύση εξόδου από την οικονομική κρίση”, σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα που σοχλιάζει την έκθεση του ΟΗΕ. Ωστόσο επισημαίνει ότι ακριβώς αυτή η αφθονία σπάνιων ορικτών εχει δημιουργήσει μεγάλο διεθνή ανταγωνισμό για τον έλεγχο των κοιτασμάτων αυτών από ξένους διεθνείς παράγοντες.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΟΗΕ, ο τομέας των εξορύξεων στην Ελλάδα αποτελεί σημαντικό κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας καθώς αντιπροσωπεύει το 3% – 5% του ΑΕΠ, ενώ απασχολεί επισήμως 20.000 άτομα και ανεπισήμως 60.000 εργαζομένους. Ειδικότερα, ο λιγνίτης προμηθεύει 21 σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, ότι το 2009 η συνολική παραγωγή του ορυκτού πλούτου ήταν περίπου 63 εκατομμύρια τόνοι, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις υπολογίζεται ότι συνολικά οι πωλήσεις σε ορυκτά και μέταλλα ανέρχονται ετησίως στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Βέβαια, η παραγωγή το 2009 σημείωσε σημαντική πτώση, που αποδίδεται στην ύφεση. Τη στιγμή που η παραγωγή βωξίτη, για παράδειγμα, το 2008 ανήλθε στους 2,1 εκατομμύρια τόνους, το 2009 έπεσε στους 1,9.
Από την έκθεση του ΟΗΕ προκύπτει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σημαντικά αποθέματα σε ορυκτά, τα οποία η χώρα έχει πάψει να εκμεταλλεύεται ή δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με αυτά. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για τον πηλό, τον ασβεστόλιθο, το σχιστόλιθο, την καολίνη και το γύψο.
Στη «Figaro» αναφέρεται ότι οι προοπτικές στον τομέα των ορυκτών και των μετάλλων διαφαίνονται καλές. Επικαλούμενη Αμερικανούς αναλυτές, αναφέρει ότι η μεταλλευτική βιομηχανία θα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμή της κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2013, ενώ σύμφωνα με άλλη εκτίμηση η ελληνική βιομηχανία έχει ήδη αρχίσει να «ανεβαίνει» εξαιτίας της μεγάλης διεθνούς ζήτησης των ελληνικών μετάλλων και ορυκτών και εν όψει των αποκρατικοποιήσεων που επίκειτναι.
Αναφέρονται οι περιπτώσεις της ΛΑΡΚΟ που παρά το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός νικελίου στην Ευρώπη, η εταιρεία οδεύει προς κλείσιμο ενώ η απαίτηση των αεροναυπηγικών βιομηχανιών για το υλικό είναι τεράστια, όπως επίσης και η περίπτωση της ΔΕΗ που εκμεταλλεύεται τεράστια ορυχεία λιγνίτη και παρ’όλα αυτά είναι ζημιογόνος!
Πηγή Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις