Σήμερα το μεσημέρι έλαβα ένα e-mail με τίτλο “Ποιος είναι αυτός που φιλάει τη Τζούλια;” και ένα link προς το άρθρο που απαντούσε στο ζωτικό αυτό ερώτημα.

“Ποιος είναι αυτός ο μαλάκας που νομίζει ότι με νοιάζει;”, σκέφτηκα. Ο αποστολέας ήταν κάποιο splog, από αυτά που δημιουργήθηκαν στον απόηχο της απρόσμενης αναγνωστικής επιτυχίας του Τρωκτικού.

Εδώ θα κάνω μία μικρή παρένθεση για να εξηγήσω τι είναι το splog. Η λέξη προέρχεται από το spam + blog, και χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει blogs που δημιουργήθηκαν με σκοπό να προωθήσουν άλλα φιλικά sites ή/και να βγάλουν χρήματα από διαφημίσεις. Οι διαχειριστές τους “ψαρεύουν” διευθύνσεις e-mail από άλλα sites, blogs ή από chain mails και τις “βομβαρδίζουν” με παραπομπές σε άρθρα του splog προσπαθώντας να ανεβάσουν την επισκεψιμότητά του, πράγμα απαραίτητο για να πετύχουν το σκοπό τους.

Η ενόχληση μέσω e-mails από το συγκεκριμένο splog ξεκίνησε πριν αρκετούς μήνες. Στα μηνύματα υπήρχε η υποσημείωση «Αυτό το e-mail δεν μπορεί να θεωρηθεί spam εφόσον αναγράφονται τα στοιχεία του αποστολέα και δίνεται η δυνατότητα διαγραφής από την λίστα παραληπτών. Αυτό το μήνυμα πληροί τις προϋποθέσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί διαφημιστικών μηνυμάτων (Directiva 2002/31/CE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Relative as A5-270/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).». Όντας καλοπροαίρετος, αποφάσισα να παραβλέψω το γεγονός ότι ουδέποτε είχα εγγραφεί σε οποιαδήποτε λίστα παραληπτών του συγκεκριμένου ιστολογίου και απλά να διαγραφώ.

Αμ δε! Σε όλα τα μηνύματα, τα μόνο link ήταν αυτά προς τα άρθρα. Κανένα link και καμία διευκρίνιση για το πώς μπορεί κανείς να διαγραφεί από τη λίστα παραληπτών. Μπήκα στη σελίδα και έψαξα κι εκεί για κάποιο κουμπί εγγραφής/διαγραφής από το newsletter, αλλά τίποτα. Τελικά έστειλα ένα σχετικά ευγενικό e-mail ζητώντας να με διαγράψουν από τη λίστα παραληπτών ή να μου υποδείξουν πώς μπορώ να διαγραφώ μόνος μου. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση, αλλά για αρκετό καιρό δεν είχα λάβει κανένα email από αυτούς οπότε υπέθεσα ότι με είχαν διαγράψει.

Μέχρι σήμερα το μεσημέρι.

Αποφασισμένος να βρω μια λύση στο θέμα, έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα, πέρα από τον ορισμό του splog.

Στους όρους χρήσης της πλατφόρμας Blogger (σε αυτή στεγάζεται το συγκεκριμένο splog) αναφέρεται η υποχρέωση των χρηστών να ακολουθούν τους κανόνες περιεχομένου (content policy), ένας από τους οποίους είναι ο εξής:

Spam: To spam στο Blogger έχει διάφορες μορφές, και όλες τους μπορούν να οδηγήσουν στη διαγραφή του λοαριασμού ή του blog σας. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν τη δημιουργία blogs με σκοπό να οδηγήσουν χρήστες στο site σας ή να βελτιώσουν τη θέση του στα αποτελέσματα αναζήτησης, καθώς και το σχολιασμό σε άλλα blogs με μόνο σκοπό την προώθηση του δικού σας site ή προϊόντος.

Ωραία όλα αυτά, αλλά απ’ ότι φαίνεται τα spam e-mails δεν περιλαμβάνονται στη λίστα των ποινικά κολάσιμων πράξεων της Google. Συζητήσεις επί του θέματος σε διάφορα blogs, επιβεβαιώνουν ότι η Google δεν ασχολείται με τέτοιου είδους καταγγελίες.

Το επόμενο πράγμα που έψαξα ήταν η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα spam, που αναφερόταν στα μηνύματα που λάμβανα. Το μόνο που βρήκα ήταν κάποια PDF σε διάφορες γλώσσες, τα οποία αναφέρονταν σε… κλιματιστικά! Μπορείτε να πληκτρολογήσετε κι εσείς στο Google “Directiva 2002/31/CE” εάν θέλετε, για να το επιβεβαιώσετε.

Αρχικά φαντάστηκα ότι απλά δεν έδωσα αρκετά συγκεκριμένες λέξεις κλειδιά, και ξαναπροσπάθησα συμπεριλαμβάνοντας τις λέξεις spam, email, blog με διάφορους συνδυασμούς. Μετά από λίγη ώρα αναζήτησης, η απορία μου λύθηκε: η Directiva 2002/31/CE αφορά ΟΝΤΩΣ σε κλιματιστικά! Για την ακρίβεια, είναι η “οδηγία 2002/31/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Μαρτίου 2002 […] για την ένδειξη της κατανάλωσης ενέργειας των οικιακών κλιματιστικών”!

Ο blogger Δεξί Εξτρέμ σε ένα κείμενο που έγραψε για το ίδιο θέμα, αναφέρεται σε μία οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο: την “οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2000 για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά” (βρίσκεται εδώ). Επειδή η κωδική ονομασία είναι περίπου η ίδια, υπέθεσε ότι οι spammers (ο Μιχάλης Καρχιμάκης του ΠΑΣΟΚ, στην δικιά του περίπτωση) αναφέρονται σε αυτή τη διάταξη και απλώς κάνουν λάθος στο τελευταίο ψηφίο της ημερομηνίας.

Όντως, σε αυτή τη διάταξη αναφέρεται ότι «οι φορείς παροχής υπηρεσιών που αναλαμβάνουν δραστηριότητες μη ζητηθείσας εμπορικής επικοινωνίας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου οφείλουν να τηρούν και να συμβουλεύονται τακτικά μητρώα “επιλογών”, όπου μπορούν να εγγράφονται τα φυσικά πρόσωπα που επιλέγουν να μη λαμβάνουν τέτοιες εμπορικές επικοινωνίες». Προφανώς, από τη στιγμή που δεν παρέχουν δυνατότητα διαγραφής τα splogs δεν πληρούν τις προϋποθέσεις αυτές και έτσι είναι παράνομα.

Θέλοντας να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου, ξανακοίταξα τη διατύπωση της παραπάνω πρότασης και σκέφτηκα ότι τα spam emails από ηλίθια sites μπορεί να είναι ενοχλητικά, αλλά δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν “εμπορικές επικοινωνίες” από οποιοδήποτε δικαστήριο. Έτσι συνέχισα την αναζήτηση, ψάχνοντας δύο άλλους νόμους (2472/97 και 2774/99) που αναφέρονταν στις εξαιρέσεις του πρώτου. Ο ένας αναφερόταν σε περιπτώσεις επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, ενώ ο άλλος σε θέματα τηλεπικοινωνιών. Τζίφος.

Τελικά, είμαστε απροστάτευτοι απέναντι στους ενοχλητικούς spammers; Νομικά μάλλον ναι. Είναι το τίμημα που πληρώνουμε για την απεριόριστη ελευθερία και ανωνυμία που παρέχουν πλατφόρμες όπως το Blogger, και δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό.

Πρακτικά, αρκεί η προσθήκη της διεύθυνσης e-mail του αποστολέα σε μαύρη λίστα (σχεδόν όλα τα προγράμματα διαχείρισης ηλεκτρονικής αλληλογραφίας έχουν κάποια τέτοια λειτουργία), μιας και συνήθως τα splogs στέλνουν τα μηνύματά τους πάντα από την ίδια διεύθυνση.

Βέβαια, μένει το αίσθημα του ανικανοποίητου, μιας και ο spammer μπορεί να συνεχίσει ατιμώρητος το έργο του, αλλά τι να γίνει. Εδώ άλλα και άλλα μένουν ατιμώρητα, μερικά spam emails θα μας πειράξουν;
——————————

Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις