Ένα καθεστώς που βρίσκεται σε αποσύνθεση δεν βρίσκει άλλο μέσον άμυνας από τις διώξεις, τα εδώλια και την τρομοκρατία. Και μόνο αυτό αποδείχνει τη δραματική πολιτική και ηθική του κατάπτωση, τη σαθρότητά του και την καταθλιπτική αδυναμία του. Οι φασιστικές πρακτικές της λογοκρισίας, της φίμωσης τωνιδεών και των τρομοκρατικών διώξεων των «ενοχλητικών», αποτελούν απόρροια αυτής της απελπισμένης αδυναμίας των «νταβάδων» και των ποικίλων πραιτοριανών τους να «πείσουν» και να επιβάλλουν την εξουσία τους με «ομαλά» μέσα. Είναι τόσο σάπιοι που έχουν ανάγκη τους σιδερένιους κύκλους, σαν κι αυτούς που περιτυλίγουν ένα σάπιο βαρέλι για να μη διαλυθεί. Με τέτοιους σιδερένιους κύκλος προσπαθούν, εναγωνίως, σήμερα, να διατηρηθούν και να μη σκορπίσουν οι «νταβάδες» της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής, καθώς και οι πολύχρωμοι πραιτοριανοί τους: οι γενίτσαροι μεγαλοδημοσιογράφοι, τα οικότροφα ιερατεία των ιδεολογικών ροπαλοφόρων τους και οι ποικίλες δωσίλογες «εστίες» τους. Όλος, δηλαδή, αυτός ο επιδοτούμενος «ιστός της αράχνης» που είναι απλωμένος και διαπλεκόμενος σε όλο το πολιτικό, πνευματικό και δημοσιογραφικό φάσμα. Μέχρι σήμερα, λόγω της μεγάλης ήττας των αγωνιστικών κινημάτων και της κατακλυσμιαίας μετάλλαξης (το επακόλουθο της ήττας) των αριστερών δυνάμεων, η αποσύνθεση, οι ανομίες, οι αυθαιρεσίες των ποικίλων εξουσιαστών, καθώς και πνιγηρές αναθυμιάσεις της βρωμιάς τους, έμειναν στο απυρόβλητο. Είχαν καταφέρει όλοι αυτοί ποικίλοι εξουσιαστές και οι αρουραίοι τους να διατηρούν τη ΣΥΝΟΧΗ της ΣΥΝΕΝΟΧΗΣ, να εξαφανίζουν χωρίς τριβές κάθε «ενοχλητικό» και να στοκάρουν κάθε πόρο ελεύθερης φωνής. Σήμερα αυτή η «πλουραλιστική» δικτατορική μονοφωνία έχει κλονιστεί θανάσιμα. Η λαϊκή οργή έχει διογκωθεί, έχει βαθύνει και έχει πάρει μορφές εκρηκτικές. Αυτό συνδυάζεται με τη διαδικτυακή Επανάσταση. Με τη δυνατότητα δηλαδή η λαϊκή οργή να βρει φωνή και έκφραση. Η επιδημία των ιστοσελίδων, παρ’ όλες τις παιδικές της ασθένειες, αποτυπώνει ακριβώς την πιεστική ανάγκη της φιμωμένης έκφρασης, τη ζωογόνο πνοή της κριτικής, της αποκάλυψης και της αποκαθήλωσης των ψεμάτων και των ακαθαρσιών του κατεστημένου οικοδομήματος. Η φωνή των ιστολογίων, κραυγή και βοή του συμπιεσμένου και εξορισμένου κοινωνικού θυμού, κλόνισε συθέμελα το σαθρό οικοδόμημα της ψευτιάς και της βρωμιάς των ποικίλων εξουσιών. Κυρίως, όμως, ξεγύμνωσε τους αυτοκράτορες: Τους πανίσχυρους προπαγανδιστικούς «κρουνούς» του καθεστώτος (ΜΜΕ) και όλο το γαγγραινώδες «σύστημα» της διαπλοκής του, όλον αυτόν τον κόσμο της οικονομικής, δημοσιογραφικής και πνευματικής αυθάδειας και σαπίλας. Οι «νταβάδες» λοιπόν και ο κόσμος τους άρχισαν να προετοιμάζουν το έδαφος για τη φίμωση, τρομοκρατία και δίωξη των μπλογκ. Άρχισαν να απεργάζονται τους τρόπους και τις μεθόδους, τα «άλλοθι» και τα «ερείσματα» για μια ολομέτωπη και συνολική επίθεση.
Άρχισαν πρώτα με την τρομοκρατία και τις απειλές. Με περιφερειακές διώξεις, σαν και αυτή που έχει εγερθεί εναντίον του ΡΕΣΑΛΤΟ.
ΤΩΡΑ προχωρούν σε πιο μεγάλες επιχειρήσεις. Κτυπούν απευθείας το μεγαλύτερο ιστολόγιο, αυτό που τους κάνει, προς το παρόν, τη μεγαλύτερη ζημιά: το «ΤΡΩΚΤΚΟ».
Σίγουρα στο στόχαστρο είναι και το μεγάλο επίσης ιστολόγιο «ταχάλια», καθώς και άλλα.
Το κτύπημα του «Τρωκτικού» (δεν ξέρουμε ακόμα πια «βαποράκια» των «νταβάδων» χρησιμοποιήθηκαν γι’ αυτό το κτύπημα), είναι ένα ωμό φασιστικό κτύπημα πολυσήμαντο:
α). Επιχειρεί να φιμώσει το πιο «επικίνδυνο» για την κατεστημένη «δημοσιογραφία» ιστολόγιο.
β). Επιχειρεί να σπείρει τον τρόμο γενικά σε όλο το διαδίκτυο.
γ). Προλειαίνει το έδαφος για μια γενική επίθεση εναντίον και των πιο μικρών ιστολογίων. Αν πετύχουν να φιμώσουν το «Τρωκτικό», ο δρόμος ανοίγει για όλους μας. Έτσι πιστεύουν οι τεχνοκράτες της εξουσίας: Κτυπώντας το «μεγάλο ψάρι», τα «μικρά» θα το βάλλουν στα πόδια ή θα κτυπηθούν πιο εύκολα…
Η επίθεση στο «Τρωκτικό» είναι συνειδητά επιλεγμένη. Και είναι μια επίθεση που ανοίγει την αυλαία για μια ωμή και συστηματική δικτατορία εναντίον της έκφρασης και του Λόγου.
Ανοίγει το δρόμο για την επιβολή ενός καθεστώτος ολοκληρωτικής φίμωσης όλων των κραυγών και των ψιθύρων της κοινωνίας.
Θέλουν να επαναφέρουν το νεκροταφείο της σιωπής που είχαν επιβάλει τόσα χρόνια.
θέλουν να επαναφέρουν το ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ της ενημέρωσης και της διαχείρισης των ιδεών που ασκούσαν.
ΘΕΛΟΥΝ να καταστήσουν παράνομη κάθε διαφορετική φωνή και κυρίως τις λαϊκές φωνές…
ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΟΥΝ!!!
Η κοινωνία και η λαϊκή οργή θα τους πνίξει.
Μπορεί κάποιοι από μας να χαθούνε.
Αλλά το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Θα ξεπεταχθούν χιλιάδες…
Η λαϊκή ευρηματικότητα και η σοφία δεν «κλειδώνονται», ούτε είναι υπολογίσιμα «στοιχεία» από τους τεχνοκράτες της εξουσίας.
Κόβεις ένα κεφάλι και ξεπετάγονται εκατό.
Οι Ιδέες και η λαϊκή, οργισμένη έκφραση είναι Λερναία Ύδρα. Η ιστορία το έχει επαληθεύσει πολλές φορές.
Με τέτοια μέτρα δίωξης, τρομοκρατίας και φίμωσης σκάβουν οι ίδιοι το λάκκο τους. Ακριβέστερα επιταχύνουν το θάψιμό τους, γιατί ο λάκκος τους έχει σκαφτεί…
| 
