Περιμένοντας το…. τσιτσί.  

 Όπου νά ‘ναι, η (Ευρωπαϊκή)…. κορώνη θα φέρει το… τσιτσί. (δείτε Υ.Γ)
(Ορίστε η Απάντηση στο κλασικό ερώτημα: Τί περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι.
Τώρα ξέρουμε).
Προηγουμένως μια παρέκβαση:
Φοβερή Εικόνα (σε μεγέθυνση βέβαια) μιας…. απροσδιόριστης ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ.
Δεκάδες τα επιμέρους “μοτίβα”, όπως τα συνθέτει ο σημαντικός… “τεχνίτης” της εικόνας. 
  Περιέργως η… “φτώχεια” της Σχολικής Αίθουσας με την…. “ξυλόσομπα” στην μέση, γίνεται “ΜΝΗΜΗ”, αποκτώντας την μαγεία και την “λιτότητα” ένός από τα ΑΡΧΕΤΥΠΑ του ανθρώπινου Πολιτισμού.
.
 Η… αγιοσύνη της μάθησης, στην οποία πρωτοπόρησε ο (διασυρόμενος
ΚΑΙ… αυτοδιασυρόμενος) Ελληνισμός. Αυτό μας το…αναγνωρίζουν. Δεν έχουμε 
παράπονο.
.
Στο θέμα μας ξανά.
Περιμένοντας λοιπόν την Ευρωπαϊκή κουρούνα…! 
.
Μια ζωή στο περίμενε. Στο…. “ακαρτέρει”. “Αύριο” θα γίνει κάτι σημαντικό. … Αύριο.
Ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός…. “Αυριο”
.
Κάποιοι πιο στενοκέφαλοι, χαλούσανε κατά καιρούς την πιάτσα.
“τί σήμερα τί αύριο τί τώρα… Η πιο μεγάλη ώρα είναι… τ ώ ρ α”
.
Τώρα; Λάθος.
.
Όχι τώρα….”Αύριο”
.
Μας αρέσει η…. προσμονή. Μας εξιτάρει. Να περιμένουμε ότι
κάτι μεγάλο θα συμβεί. Είμαστε της…. προφητείας…. Τί να κάνουμε !
.
Ακόμη τούτη την Άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες… λέγανε οι….. πιο βιαστικοί
.
“Όχι. Το μεγάλο θα γίνει στην τρίτη γενιά από τώρα, και Ευτυχισμένος
όποιος θα ζήσει σ’ εκείνο το βασίλειο” προσδιόριζε άλλος τον χρόνο….
ΑΝΑΜΟΝΗΣ.
.
“Τάχα το θάμα κι έγινε;;;;”
Κάποια στιγμή θα… γίνει. Θα…. ευτυχήσουμε….!
.
Όπως και νά ‘χει άλλωστε, είναι στο DNA μας:
“Χάσουμε κερδίσουμε…. Εμείς θα το γλεντήσουμε” (αντιγραφή τίτλου
τηλεοπτικής εκπομπής)
.
Ζούμε ευτυχείς,και ΜΟΝΟ στο ρυθμό “έχω ένα μυστικό, κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη…”
Έχουμε ξανά ένα σκοπό στην ζωή μας.
Κοιμόμαστε ευτυχισμένοι. Κι όταν κοιμόμαστε, ονειρευόμαστε.
.
“Όταν γυρίσει το αφεντικό, θα….. μου βρει και μένα μια γυναίκα να παντρευτώ”
ονειρεύεται και….. περιμένει κι ο 50άρης Εύμαιος
Αλλά το αφεντικό, ο Οδυσσέας ο… αναμενόμενος, ονειρεύεται…. άλλα. Έχει τα δικά του.   
“Όταν γυρίσω… θα τους συγυρίσω”. 
Όντως γυρίζει, τους συγυρίζει και… ξαναφεύγει, αναζητώντας την… ουτοπία. Ξανά μανά.
.
Της αναμονής… από εποχής Ομήρου!
.
Πάλι με χρόνια με καιρούς…Τα όνειρα θα πάρουν……χρώμα!
Όνειρα γλυκά.
.
Προς το παρόν:
Όπου νά ‘ναι, η (Ευρωπαϊκή) κουρούνα θα φέρει το… τσιτσί.
.
(δίπλα, εικόνα εποχής Παπαδιαμάντη)
.
Υ.Γ το… τσιτσί: διήγημα…. προέλευσης (Απόσπασμα) :
… Η μητέρα έπλασε μικρές «κοκκώνες» (πασχαλινές κουλούρες), για τη Μόρφω,
για τον Ευαγγελινό, για τα βαφτιστήρια της.
.
Τότε ήταν που ο Ευαγγελινός έκλαιγε, γιατί ήθελε όλες τις… “κοκκώνες” δικές του!
.
Γελούσε η μητέρα, τον παρηγορούσε:
«Το Σάββατο το βράδυ θα έρθει η κουρούνα, να φέρει το τυρί και το κρέας (τσι, τσι!).
.
Χαρούμενο τότε το παιδάκι ψέλλιζε: «Θα ‘θει η κουούνα, να φέει το τσι τσι…»
Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (παιδική Πασχαλιά)
.
Χρυσόστομος Τσιρίδης.