• Υπ’ όψιν του Αμερικανού Πρέσβη κ.Τζέφρι Πάιατ
του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη*
Ήδη άτομα, κοινωνίες και κράτη πέρασαν (περάσαμε) στο νέο έτος 2018. Ειδικώς δε για την ελληνική πραγματικότητα, στο 2018 «μεταβιβάζονται» όλα όσα κληροδότησε για τα πολιτικά πράγματα το 2017, μεταξύ των οποίων και τα εθνικά ζητήματα. Ένα όμως εξ αυτών, και ήδη από τις αρχές του 2018, φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει ιδιαιτέρως λόγω της πράγματι «επικαιροποίησης του». Αφορά στο «Σκοπιανό».
• τα ιστορικά δεδομένα
Το «Σκοπιανό» όμως δεν το κληροδότησε αμιγώς το 2017, ούτε καν το κληροδότησαν τα έτη 1990-1991, οπότε και προέκυψε (και πάλι λόγω των τότε εξελίξεων), το «λεγόμενο ζήτημα της Μακεδονίας».
Ορθότερα, η ιστορική αφετηρία του «σύγχρονου Σκοπιανού-Μακεδονικού» είναι τα έτη 1943-1944 και αφορά κληρονομιά του στρατάρχη Τίτο, της 3ης Κομμουνιστικής Διεθνούς και του Ιωσήφ Στάλιν, που επεδίωκε την υλοποίηση του ανέκαθεν υφιστάμενου γεωπολιτικού δόγματος της Ρωσίας (από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης) που αφορούσε στην έξοδο της Ρωσίας (και τότε ΕΣΣΔ) στη Μεσόγειο.
Η όλη δε πολιτική εστίαζε στο τότε δίπολο: ελεύθερος κόσμος από τη μία και κομμουνιστικό μπλοκ από την άλλη.
Κατ’ ουσίαν, το προαναφερόμενο ζήτημα («Σκοπιανό-Μακεδονικό»), έχει …«στοιχειώσει» κυρίως από το έτη 1943-1944, όπως προαναφέρεται. Ιστορικώς δε η περιοχή των Σκοπίων ως γεωγραφικό περίγραμμα έχει μετονομασθεί από Νότια Σερβία σε Βαρντάσκα Μπανόβινα (Vardar Banovina), και στη συνέχεια σε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» και εν τέλει σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αφορούσε μετονομασίες στο πλαίσιο εξυπηρέτησης των διακηρύξεων της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Και τούτο γιατί η Κομμουνιστική Διεθνής καλλιεργούσε την ιδέα ενός χωριστού και διακριτού κράτους στο οποίο θα υπαγόταν ως λαός το …«Μακεδονικό Έθνος»(!) που θα «επανένωνε όλα τα τμήματα της Μακεδονίας που διασπάστηκαν το 1912 και 1913 από τους Βαλκάνιους Ιμπεριαλιστές».
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος δημιούργησε νέες καταστάσεις, οπότε η Γιουγκοσλαβία πέρασε στην κατοχή των δυνάμεων του Άξονα την περίοδο 1941–1945. Η περιοχή δε του Βαρδάρη διαιρέθηκε ανάμεσα στην Βουλγαρία και την Ιταλοκρατούμενη Αλβανία. Οι καταστάσεις όμως που δημιούργησαν οι κατοχικές δυνάμεις, ώθησαν κυρίως από το 1943 και μετά, σημαντική μερίδα Σλαβομακεδόνων να στηρίξουν εμπράκτως «την Κομμουνιστική Αντίσταση των Παρτιζάνων», να στηρίξουν δηλαδή το Κίνημα που είχε δημιουργηθεί υπό τον Κροάτη Στρατάρχη Τίτο. Έτσι, «ο Εθνικός Απελευθερωτικός Πόλεμος» κατέληξε στο να υποχωρήσουν τα γερμανικά στρατεύματα και να ηττηθούν.
• τα τέσσερα ονόματα με πέμπτο εκείνο της ΠΓΔΜ -FYROM
Ας επανέλθουμε όμως στο έτος 1944. Και τούτο γιατί τότε το «Αντιφασιστικό Συμβούλιο» για την «εθνική απελευθέρωση της Μακεδονίας», διακήρυξε τη δημιουργία της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», που υπαγόταν στη δημιουργηθείσα τότε «Λαϊκή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας». Ωστόσο, το 1963 με τη μετονομασία της Ομοσπονδίας αυτής σε «Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας», η τότε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» μετονομάσθηκε και πάλι (για τέταρτη φορά!) σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και αποτέλεσε ομόσπονδο κρατίδιο αυτής. Έτσι η περιοχή των Σκοπίων-Βαρδάρη ιστορικώς-συνολικώς γνώρισε τις παρακάτω ονομασίες: α) της Νότιας Σερβίας, β) της Βαρντάσκα Μπανόβινα, γ) της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», δ) της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και ε) ως προσωρινό όνομα με βάση την απόφαση 817/1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εκείνο της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» (ΠΓΔΜ-FYROM). Υπ’ όψιν δε ότι η ΠΓΔΜ αποδέχθηκε επισήμως ότι η προσωρινή αυτή ονομασία αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Υπ’ όψιν επίσης ότι το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας ανήκει στην Ελλάδα. Ψευδεπίγραφες εκδοχές και υιοθέτηση των σκοπιμοτήτων δεν είναι αποδεκτές, όπως δεν είναι και ανεκτές.
• πρόκειται για «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία»
Για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι ως προς το «Σκοπιανό», αλλά και για να μην δημιουργούνται λαθεμένες εντυπώσεις, θα πρέπει στην όλη αυτή διαδικασία να λαμβάνονται σοβαρώς υπ’ όψιν και να καταγράφονται τα παρακάτω:
Από άποψη γεωγραφίας ο όρος «Μακεδονία» περιλαμβάνει εδάφη τα οποία ανήκουν στη σημερινή επικράτεια συγκεκριμένων βαλκανικών χωρών. Ειδικότερα «το κύριο μέρος της γεωγραφικής Μακεδονίας» καταλαμβάνει τα όρια της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων εμπίπτει εντός της ελληνικής επικράτειας. Συγκεκριμένα η γεωγραφική αναφορά της Μακεδονίας αφορά 55% στην Ελλάδα, 35 % στην ΠΓΔΜ, 9 % στη Βουλγαρία και μόλις 1 % στην Αλβανία. Ειδικότερα με αναφορά στην γεωγραφία το κράτος των Σκοπίων είναι δεδομένο ότι αφορά Κεντρικό Βαλκανικό Κράτος το οποίο συνορεύει με το Κόσοβο στα βορειοδυτικά, τη Σερβία στα βόρεια, τη Βουλγαρία στα ανατολικά, την Ελλάδα στα νότια και την Αλβανία στα δυτικά. Ιδού γιατί ο όρος Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία ανταποκρίνεται απολύτως και στη γεωγραφική θέση του συγκεκριμένου κράτους.
• το λόγο πρέπει να έχει και ο κ.Τζέφρι Πάιατ
Ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα κ.Τζέφρι Πάιατ ο οποίος όταν δημοσίως υποστηρίζει πως η «Ελλάδα είναι μια ασφαλής χώρα» πράγματι το εννοεί, όπως εννοεί και ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν την Ελλάδα ως πυλώνα σταθερότητας στη περιοχή», καλείται ως εγκρατής διπλωμάτης και εκπρόσωπος της κύριας δύναμης του ελεύθερου κόσμου να υποδείξει με την επιβαλλόμενη παρέμβασή του, στην κυβέρνηση του, ότι οι ΗΠΑ δεν είναι δυνατόν «να στηρίζουν» τις θέσεις του Στρατάρχη Τίτο του Ιωσήφ Στάλιν και της 3ης Κομμουνιστικής Διεθνούς, που χάριν της εξόδου της Ρωσίας στη Μεσόγειο «κατασκεύασαν το τεχνητό έθνος των Μακεδόνων».
Υπ’ όψιν δε ότι το «τεχνητό αυτό ζήτημα» με όλα τα συνακόλουθά του (γεωγραφικά, γλωσσικά κλπ.) αντί να ενώνει, διχάζει(!), και μάλιστα διχάζει όλα τα Βαλκάνια.
Οι ΗΠΑ ως υπερδύναμη των όπλων, ως υπερδύναμη του νομίσματός τους αλλά και ως υπερδύναμη της ψηφιακής εποχής, έχουν τη δυνατότητα να υποδείξουν στα Σκόπια τα αυτονόητα, καθόσον η χώρα αυτή ουσιαστικώς, ως έχει προεκτεθεί, αφορά: «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία».
• επισημειώσεις:
1) Επειδή ήδη από τον Αύγουστο του 2017 ο γράφων υποστήριξε τον όρο της «Κεντρικής Βαλκανικής Δημοκρατίας» είχε και έχει την εκτίμηση ότι πρέπει να αφορά όρο erga omnes τόσο για το εσωτερικό της χώρας αυτής όσο και για τις διεθνείς σχέσεις της. Συνεπώς είναι απαράδεκτη οποιαδήποτε εκδοχή περί «καντονίων».
2) Επίσης, ως μέλος της «Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων», επισημαίνω ότι η «Αρχή της Δεδηλωμένης» αφορά στην πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου –ήτοι αφορά στην πλειοψηφία των αντιπροσώπων του Έθνους και όχι των Κομμάτων! Η «Αρχή δε της Δεδηλωμένης» συναρτάται ευθέως με τη λειτουργία του πολιτεύματος. Συνεπώς αφορά κρίσιμο ζήτημα που δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο «πολιτικών» ή «κομματικών» παιγνίων.
——————————————–
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC- EU). Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις
Copyright 2025 © ΟΛΥΜΠΙΑ
Made by minoanDesign