Πομπήιος – Απ' τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία στην Αυτοκρατορία

O Γναίος Πομπήιος ο Μέγας (Gnaeus Pompeius Magnus, 29 Σεπτεμβρίου 106 π.Χ. – 28 Σεπτεμβρίου 48 π.Χ.), γνωστός συνήθως ως Πομπήιος ή Μέγας Πομπήιος, ήταν στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης της ύστερης Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.

Καταγόταν από πλούσια ιταλική επαρχιακή οικογένεια και ο πατέρας του ήταν ο πρώτος που την ενέταξε στις τάξεις της ρωμαϊκής αριστοκρατίας. Η μεγάλη επιτυχία του Πομπήιου ως στρατηγός, ενώ ήταν πολύ νέος ακόμα, του επέτρεψε να γίνει γρήγορα ύπατος αν και δεν πληρούσε τις συνήθεις απαιτήσεις για τη θέση.
Εντυπωσιασμένος από τις νίκες του κατά τους εμφυλίους πολέμους, ο Σύλλας τον επονόμασε Magnus (Μεγάλο). Διετέλεσε τρεις φορές ύπατος και τέλεσε τρεις θριάμβους.
Τα μεγαλύτερα κατορθώματα του Πομπήιου ήταν οι νίκες του κατά των οπαδών του Μαρίου το 82-81, η επικράτησή του στην αναστατωμένη από τον Σερτώριο Ισπανία, η εξάλειψη της πειρατείας από τη Μεσόγειο σε εφαρμογή του Γαβινείου Νόμου και η νίκη στο Γ’ Μιθριδατικό Πόλεμο.
Στα μέσα της δεκαετίας του 60 π.Χ. ο Πομπήιος σχημάτισε με τον Μάρκο Λικίνιο Κράσσο και τον Ιούλιο Καίσαρα την Πρώτη Τριανδρία, μιαν ανεπίσημη πολιτικοστρατιωτική συμμαχία, και ο Πομπήιος παντρεύτηκε την κόρη του Καίσαρα Ιουλία. Μετά τον θάνατο της Ιουλίας και του Κράσσου Πομπήιος και Καίσαρ βρέθηκαν επί κεφαλής ο μεν πρώτος της συντηρητικής ο δε δεύτερος της λαϊκής παράταξης.
Ακολούθησε εμφύλιος πόλεμος και ο Πομπήιος νικήθηκε στη μάχη των Φαρσάλων και κατέφυγε στην Αίγυπτο. Εκεί δολοφονήθηκε κατ’ εντολήν του Πτολεμαίου ΙΓ’, ο οποίος πίστευε πως με αυτόν τον τρόπο θα γινόταν αρεστός στον Καίσαρα.
Η σταδιοδρομία και η πτώση του Πομπήιου ήταν καθοριστικοί παράγοντες του μετασχηματισμού της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας σε αυτοκρατορία.
wikipedia