Η Αυγούστα Ευδοξία (377;–6.10.404), υπήρξε η σύζυγος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Αρκαδίου, ο οποίος βασίλεψε για 13 χρόνια (395–408).
Η Ευδοξία ήταν «…βάρβαρος γυνή και θρασυκάρδιος…», η οποία διακρινόταν από φιλοδοξία, φιλαρέσκεια, φιλοχρηματία και αυταρχικότητα, στοιχεία που τη βοήθησαν να επιβληθεί απόλυτα στο σύζυγό της. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ο τρόπος της ζωής της και η προσπάθειά της να επαναφέρει την αυτοκρατορική λατρεία προκάλεσαν την αυστηρή κριτική του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και ως επακόλουθο την εξορία του.
Ο Χρυσόστομος, για την ανέγερση ανδριάντα της επί πορφυρού κίονος έξω από το ναό της Του Θεού Σοφίας, απέναντι από το μέγαρο της Συγκλήτου, στηλίτευσε την Ευδοξία με την περίφημη ρήση: «…πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι…». Οργισμένη η Ευδοξία από τα λόγια του συγκάλεσε τοπική εκκλησιαστική Σύνοδο, η οποία καταδίκασε τον Πατριάρχη «…ως αναλαβόντα τον θρόνον αυτού ουχί δι’ αποφάσεως μείζονος Συνόδου αλλά διά διαταγής βασιλικής …» και τον εξόρισε στην Κουκουσό της Αρμενίας.
Η Eυδοξία είχε επτά εγκυμοσύνες, από τις οποίες επέζησαν 4 παιδιά, η Μαρίνα, η Πουλχερία, η Αρκαδία και ο Θεοδόσιος, οποίος ήταν και ο διάδοχος της δυναστείας.
Η επιπλοκή του έβδομου τοκετού της και η θανατηφόρα κατάληξή του στις 6 Οκτωβρίου 404 μ.Χ. αποτελεί ένα παράδειγμα αντιμετώπισης των επιπλεγμένων και δύσκολων μαιευτικών περιστατικών που αναφέρονται στη βυζαντινή βιβλιογραφία. Οι πληροφορίες για τον τοκετό και το θάνατο του κυήματος και της αυτοκράτειρας παρέχονται από διάφορους χρονικογράφους.
Πρωτογενή πηγή πληροφόρησης αποτέλεσαν τα συγγράμματα των ιστορικών και χρονικογράφων Γεώργιου Κενδρηνού, Ιωάννου Καλλίστου Ξανθόπουλου, Σωκράτη Σχολαστικού, Ιωάννη Ζωναρά και του ανώνυμου βιογράφου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ο οποίος είναι και ο μόνος που περιγράφει λεπτομερώς και διεξοδικά την κλινική εικόνα και την πορεία της αυτοκράτειρας.
Επίσης, πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση των ιατρικών συγγραμμάτων επιφανών βυζαντινών ιατρών, όπως του Γαληνού και του Ορειβασίου (4ος αιώνας μ.Χ.). Όλα τα συγγράμματα εντοπίστηκαν μέσω της ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων Thesaurus Linguae Graecae (TLG), καθώς και των έντυπων εκδόσεων Physici et medici Graeci minores, Corpus Medicorum Greacorum και της Ελληνικής Πατρολογίας.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο με τίτλο: Ο επιπλεγμένος τοκετός και ο θάνατος της αυτοκράτειρας Ευδοξίας (6.10.404 μ.Χ.) Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις