Κάτα την συνάντηση του με τον Κύπριο ομόλογο του, ο ΠτΔ Προκόπης Παυλόπουλος «ανακοίνωσε» στην Τουρκία ότι δεσμεύεται από το Δίκαιο της Θάλασσας και οι αιτιάσεις μη υπογραφής καταρρίπτονται από το διεθνές δίκαιο. Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να αναγνωρίσει την Ελληνική ΑΟΖ!
Έχει αποδειχθεί τα τελευταία δύο χρόνια ότι οι παρεμβάσεις του Προκόπη Παυλόπουλου για τα εθνικά αλλά και τα ευρωπαϊκά θέματα, γίνονται σε εύλογο χρονικό διάστημα αντικείμενα υλοποίησης. Από το Ευρωπαϊκό Νόμισματικό ταμείο έως την θωράκιση τη συνθήκη της Λωζάνης, την ακύρωση του σχεδίου Ανάν με ατράνταχτα νομικά επιχειρήματα καθώς και την ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού δικαίου στις ελληνικές εθνικές διεκδικήσεις, όλες αυτές οι εξελίξεις ξεκίνησαν από τις παρεμβάσεις του κορυφαίου αυτού ευρωπαίου ακαδημαϊκού. Ο οποίος έχει θέσει τις αρετές του στην υπηρεσία του Έθνους κινούμενος απολύτως στα πλαίσια των θεσμικών του καθηκόντων. Ολόκληρος ο διάλογος:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, φίλε Νίκο σε καλωσορίζω για μιαν ακόμη φορά. Γνωρίζεις ότι είναι χαρά μας να σε έχουμε συχνότερα εδώ. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία αυτή η δεύτερη Ευρω-Αραβική Σύνοδος, γιατί δείχνει ποιά είναι η νοοτροπία μας, η νοοτροπία της Κύπρου και της Ελλάδας, της Ελλάδας και της Κύπρου: Θέλουμε να έχουμε τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τους γείτονές μας, τους πιο κοντινούς και τους πιο μακρινούς.
Όμως είναι μια ευκαιρία, ακριβώς και λόγω του θέματος που έχει και αυτή η Σύνοδος, να διευκρινίζουμε στους γείτονες ότι εμείς επιδιώκουμε την φιλία, την καλή γειτονία. Αλλά αυτό έχει όρους και προϋποθέσεις: Τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, για εμάς που είμαστε μέλη της Ε.Ε. και για εκείνους που θέλουν να γίνουν μέλη. Πράγμα που σημαίνει ότι το Κυπριακό πρέπει να λυθεί, αλλά με σεβασμό στις Αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου και της Ευρωπαϊκής Κυριαρχίας, που δεν ανέχεται, μεταξύ άλλων, στρατεύματα κατοχής και εγγυήσεις τρίτων.
Είναι επίσης ευκαιρία να τονίσουμε και κάτι άλλο σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας. Γιατί το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης είναι εξαιρετικά επίκαιρο σήμερα. Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη οριοθετείται με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας και απαιτείται σεβασμός του Δικαίου της Θάλασσας. Επειδή δε κάποιοι θεωρούν ότι δεν δεσμεύονται από Συνθήκες που δεν έχουν υπογράψει, οφείλω να υπενθυμίσω κάτι που είναι κοινός τόπος, αλλά καλό είναι να το υπενθυμίζουμε: Ότι το Δίκαιο της Θάλασσας διέπεται από την κωδικοποιητική Συνθήκη του Montego Bay που υπεγράφη το 1982. Και επειδή έχει επικυρωθεί από τόσο μεγάλο αριθμό Κρατών Μελών παράγει αυτό που λέμε στην νομική γλώσσα και κατά την νομολογία του Δικαστηρίου της Χάγης, γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, οι οποίοι είναι δεσμευτικοί και γι’ αυτούς που δεν έχουν επικυρώσει. Άρα, και στην θάλασσα υπάρχουν κανόνες, τους οποίους όλοι πρέπει να σεβόμαστε. Το Διεθνές Δίκαιο δεν εφαρμόζεται ‘a la carte’, επιλεκτικά, για να χρησιμοποιήσω την ελληνική έκφραση.
Αυτά θέλουμε να διευκρινίσουμε και το τονίζω, είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τους γείτονες. Και νομίζω ότι όσο και εκείνοι δεσμεύονται από κανόνες που είναι αυτονόητοι, τόσο το καλύτερο και γι’ αυτούς και για την δική τους προοπτική και στην Ευρώπη και στην Διεθνή Κοινότητα. Καλωσόρισες και να σε βλέπουμε συχνότερα.
N. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ μου Προκόπη, οι εκάστοτε ευκαιρίες όταν δίνονται και ιδιαίτερα οι συναντήσεις μας δεν αποτελούν παρά μια επιβεβαίωση της στενότατης συνεργασίας μεταξύ μας, μεταξύ της κυβερνήσεως της Ελλάδος, αλλά και της συνεργασίας που έχουμε ακριβώς σε θέματα όπως τα περιφερειακά. Η παρουσιαζόμενη κρίση στην περιοχή και ο τρόπος συμβολής, έχουμε αναλάβει πρωτοβουλίες με την ελληνική κυβέρνηση. Δημιουργήσαμε τριμερείς σχέσεις και συνεχώς εμβαθύνουμε τις σχέσεις με τις γείτονες χώρες, είτε αυτή είναι η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ιορδανία, η Παλαιστίνη, ο Λίβανος, με στόχο ακριβώς να δούμε πώς αντιμετωπίζονται τα προβλήματα από τη μια της αστάθειας που παρατηρείται, αλλά από την άλλη και της συνεργασίας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να διαδραματίσουμε τον ρόλο που πρέπει και μέσα στην Ευρώπη και στη γειτονιά μας.
Πάρα πολύ ορθά έχεις θίξει και αναφέρει ότι η Κύπρος και η Ελλάδα μπορεί να είναι ο καταλύτης της σχέσης μεταξύ Ευρώπης και Αραβικών χωρών, γιατί είναι καλά γνωστό ότι υπάρχουν κάποιες διαφορετικές αντιλήψεις εις τη γειτονιά μας όσον αφορά κανόνες που αφορούν κατά κύριο λόγο τη Δημοκρατία. Είναι κάτι που εμείς το ζούμε, το βιώνουμε, είμαστε κοντά τους. Την ίδια ώρα αυτές οι συνεργασίες δεν στρέφονται εναντίον κανενός, αντίθετα όλοι είναι ευπρόσδεκτοι αρκεί να σέβονται την Ανεξαρτησία και την Εδαφική Ακεραιότητα όσων συμμετέχουν. Πιστεύω ότι αυτές οι συνέργειες και η Ευρω-Αραβική Σύνοδος σήμερα θα δώσουν την ευκαιρία ακόμα μεγαλύτερης δημιουργίας συνθηκών για συνεργασίες. Και είμαι βέβαιος ότι αυτό που έχεις προαναφέρει, μια λύση του Κυπριακού, θα αποτελούσε ένα πυλώνα, ένα μοντέλο ειρηνικής συμβίωσης μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, μια -αν θέλετε- κοιτίδα σταθερότητας, αλλά και του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει πιο συγκεκριμένα η Κύπρος λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης μεταξύ των χωρών της περιοχής.
Προσπαθήσαμε, είναι καλά γνωστό, να επιτύχουμε μια λύση που να διασφαλίζει ακριβώς αυτή την ανεξαρτησία. Να διασφαλίζει τη μη εξάρτηση της χώρας από τα συμφέροντα της όποιας τρίτης. Η εμμονή της Τουρκίας στις εγγυήσεις, στα επεμβατικά δικαιώματα, στη διατήρηση μονίμου στρατιωτικής δυνάμεως σε στρατιωτική βάση, επιτυγχάνει το αντίθετο. Υπάρχει ο κίνδυνος, όχι ο κίνδυνος, αλλά η βεβαιότητα, η επιρροή που ασκεί η Άγκυρα στην Τουρκοκυπριακή Κοινότητα να μετατρέψει ολόκληρη τη χώρα σε όχημα εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Τουρκίας.
Θα εμμείνουμε στο διάλογο, θα εμμείνουμε όμως και σ΄αυτές τις αρχές. Δεν μπορεί να υπάρξει λύση με τις αξιώσεις της Τουρκίας όπως καταγράφονται, κατ΄αντίθεση μάλιστα με τις παραμέτρους όπως τις έχει θέσει ο Γενικός Γραμματέας. Συνεπώς από τη μια προσηλωμένοι στην ανάγκη εξεύρεσης λύσης, ειρηνικής λύσης, αλλά την ίδια ώρα και σε βασικές αρχές που εδράζονται και στο Διεθνές Δίκαιο, όπως ορθά έχεις προείπει, είτε και εις το ευρωπαϊκό κεκτημένο όντας κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό που θέλω είναι να ευχαριστήσω για τη διαχρονική στήριξη, την ανιδιοτελή στήριξη, σε όλα τα Fora. Παρακολουθώ στενά τις δηλώσεις, τις παρεμβάσεις που πάντοτε προβαίνεις προκειμένου να προβάλεις την ανάγκη να υπάρξει κατανόηση του προβλήματος που κρατά ακόμα δυστυχώς το Κυπριακό χωρίς λύση. Και πάλι σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία και την ευκαιρία να ανταλλάξουμε και περαιτέρω απόψεις μακράν των φώτων της δημοσιότητας, με δεδομένη και την επίσκεψη του Προέδρου Ερντογάν στην Ελλάδα τις προσεχείς εβδομάδες.-