Εoρτάζοντες την 28ην του μηνός Απριλίου – ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ

ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ, πού μαρτύρησαν στην Κύζικο ΘΕΟΓΝΙΣ, ΡΟΥΦΟΣ, ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ, ΘΕΟΣΤΙΧΟΣ, ΑΡΤΕΜΑΣ, ΜΑΓΝΟΣ, ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ (κατ’ άλλους ΘΕΟΔΟΤΟΣ), ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ και ΦΙΛΗΜΟΝΑΣ
ΔΙΗΓΗΣΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ πού έγινε στην Καρθαγένη της Αφρικής
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΜΝΩΝ ο θαυματουργός
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΥΞΙΒΙΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ Επίσκοπος Ρώσος (+ 1120)
[Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ μάρτυρας]
[Ο ΟΣΙΟΣ ΑΓΑΘΩΝ]
Αναλυτικά
Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πύλην ᾍδου μόνος
Λαβὼν ἀνῆλθε πολλὰ τῆς νίκης σκῦλα.
Βιογραφία
Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Κυρίου, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού· και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου. Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μια Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι σχεδόν ώρες από τη νέκρωση του ζωοδότη Λυτρωτή, έρχονται με νεκρώσιμα αρώματα στον τάφο. Και ενώ σκέπτονταν τη δυσκολία της αποκυλίσεως του λίθου από την είσοδο του τάφου γίνεται σεισμός φοβερός· και Άγγελος με αστραπηφόρα όψη και χιονόφωτη στολή, αφού αποκύλισε το λίθο και κάθισε πάνω σ’ αυτόν, έκανε τους φύλακες να τρομάξουν και τους έτρεψε σε φυγή. Οι γυναίκες, στο μεταξύ, αφού μπήκαν στον τάφο και δε βρήκαν το σώμα του Ιησού, βλέπουν δυο Αγγέλους λευκοφορεμένους, με αντρική μορφή, οι οποίοι αφού τους φανέρωσαν την ανάσταση του Σωτήρα, τις στέλνουν για να αναγγείλουν στους μαθητές την χαρούμενη είδηση. Σε μικρό χρονικό διάστημα φθάνουν στον τάφο ο Πέτρος με τον Ιωάννη, αφού έμαθαν τι έγινε από τη Μαρία τη Μαγδαληνή, όπως ήδη ειπώθηκε, αλλά μπαίνοντας μέσα βρίσκουν μόνο τα σάβανα. Γι’ αυτό ανέρχονται όλοι στη πόλη με χαρά, κήρυκες της ανάστασης του Χριστού, τον οποίον και είδαν πραγματικά ζωντανό πέντε φορές κατά τη σημερινή γιορτή.
Αυτή την χαρμόσυνο Ανάσταση γιορτάζοντας σήμερα ασπαζόμαστε μεταξύ μας τον εν Χριστώ ασπασμό, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη διακοπή της πρώτης έχθρας ανάμεσα σ’ εμάς και το Θεό και τη διαλλαγή του Θεού προς εμάς για άλλη μια φορά, διαλλαγή που έγινε φανερή με το πάθος του Σωτήρος. Και η εορτή ονομάζεται Πάσχα, έχοντας έτσι το ίδιο όνομα με το Πάσχα των Εβραίων, το οποίο, στη γλώσσα τους σημαίνει διάβαση• διότι ο παθών και αναστάς Ιησούς μας διεβίβασε από την κατάρα του Αδάμ και τη δουλεία του διαβόλου στην ελευθερία και μακαριότητα. Και αυτή η μέρα της εβδομάδος, κατά την οποία έγινε η Ανάσταση του Χριστού, η οποία είναι η πρώτη από τις υπόλοιπες μέρες, επειδή, αφιερώθηκε στην τιμή του Κυρίου ονομάστηκε από το όνομα Του Κυριακή, και σ’ αυτή μετατέθηκε από τους Αποστόλους η αργία και η ανάπαυση της εορτής του Σαββάτου του παλαιού νόμου.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. α’
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’
Εἰ καὶ ἐν τάφῳ κατῆλθες ἀθάνατε, ἀλλὰ τοῦ Ἅδου καθεῖλες τὴν δύναμιν· καὶ ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστὲ ὁ Θεός, γυναιξὶ Μυροφόροις φθεγξάμενος, Χαίρετε, καὶ τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν.
Ὁ Οἶκος
Τὸν πρὸ ἡλίου Ἥλιον, δύναντα ποτὲ ἐν τάφῳ, προέφθασαν πρὸς ὄρθρον, ἐκζητοῦσαι ὡς ἡμέραν, Μυροφόροι κόραι, καὶ πρὸς ἀλλήλας ἐβόων· Ὦ φίλαι, δεῦτε τοῖς ἀρώμασιν ὑπαλείψωμεν, Σῶμα ζωηφόρον καὶ τεθαμμένον· σάρκα ἀνιστῶσαν τὸν παραπεσόντα Ἀδὰμ κείμενον ἐν τῷ μνήματι· ἄγωμεν, σπεύσωμεν, ὥσπερ οἱ Μάγοι, καὶ προσκυνήσωμεν, καὶ προσκομίσωμεν τὰ μύρα ὡς δῶρα, τῷ μὴ ἐν σπαργάνοις, ἀλλ᾿ ἐν σινδόνι ἐνειλημένῳ· καὶ κλαύσωμεν, καὶ κράξωμεν· Ὦ Δέσποτα ἐξεγέρθητι, ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ, πού μαρτύρησαν στην Κύζικο ΘΕΟΓΝΙΣ, ΡΟΥΦΟΣ, ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ, ΘΕΟΣΤΙΧΟΣ, ΑΡΤΕΜΑΣ, ΜΑΓΝΟΣ, ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ (κατ’ άλλους ΘΕΟΔΟΤΟΣ), ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ και ΦΙΛΗΜΟΝΑΣ
ΟΙ Άγιοι αυτοί μάρτυρες του Χρίστου κατάγονταν από διάφορους τόπους. Συνελήφθησαν την εποχή των διωγμών στην Κύζικο. Ή στάση τους απέναντι στον άρχοντα πού τους άνέκρινε για την πίστη τους, ήταν καταπληκτική. Το θάρρος, ή ψυχραιμία και ή δυναμικότητα των απαντήσεων τους, καθώς και ο εξευτελισμός των ειδώλων με τα λόγια τους, καταντρόπιασαν τον άρχοντα, πού με μίσος τους έριξε στην πιο σκοτεινή φυλακή. Εκεί οι εννέα γιοι, χωρίς ψωμί και νερό, αλλά με συμπροσευχή και ύμνους προς το Θεό των πάντων, έπαιρναν θάρρος να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Όταν ο άρχοντας τους έβγαλε από τη φυλακή και τους ρώτησε αν επιμένουν να πιστεύουν στο Χριστό, αυτοί επανέλαβαν αυτά πού του είχαν πει και πρώτα. Τότε αμέσως διατάχθηκε να τους αποκεφαλίσουν. Έτσι, όλοι μαζί πρόσφεραν τους εαυτούς τους “θυσίαν δεκτήν, εύάρεστον τω Θεώ”1. Δηλαδή, θυσία πού δέχεται και ευχαριστείται σ’ αυτή ο Θεός.
1. Προς Φιλιππησίους, δ’ 1 8.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τη συμφωνία, έννεάριθμος, Μαρτύρων δήμος, εν Κυζίκω ιερώς ήνδραγάθησε· τον γαρ Ύπέρθεον Λόγον κηρύξαντες, υπέρ αυτού ως αμνοί σφαγιάζονται · όθεν άφεσιν, αιτούνται ημίν και έλεος, τοίς μέλπουσιν αυτών την θείαν άθλησιν.
ΔΙΗΓΗΣΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ πού έγινε στην Καρθαγένη της Αφρικής
Πρόκειται για στρατιωτικό (565) πού μοίχευσε με τη γυναίκα του κηπουρού του. Στη συνέχεια αρρώστησε βαριά και πέθανε. Μετά τρεις ήμερες όμως, άρχισε να φωνάζει από τον τάφο του “έλεήστε με”. Όποτε οι εκεί παρευρισκόμενοι άνοιξαν τον τάφο του και τον βρήκαν ζωντανό, αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει. Μετά τρεις ήμερες συνήλθε και διηγήθηκε όσα του συνέβησαν, όταν ή ψυχή του βγήκε από το σώμα και πώς για να μετανοήσει για το μεγάλο του αμάρτημα, του έκαναν τη χάρη να παραλάβει το σώμα του. Αυτά αφού διηγήθηκε ο στρατιωτικός αυτός, προς έκπληξη όλων, έζησε 40 ήμερες με νηστεία και προσευχή, και με μετάνοια αυτή τη φορά, απεβίωσε πάλι.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΜΝΩΝ ο θαυματουργός
Ή θεία χάρη, αντάμειψε την αρετή του και τον αξίωσε να θαυματουργεί. Συνέβη κάποτε να κατακλύσουν τους αγρούς των χωρικών σμήνη ακριδών. Αυτοί χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα, κλαίγοντας έβλεπαν την καταστρεπτική αυτή μάστιγα. ο όσιος Μέμνων λυπήθηκε τους οικογενειάρχες εκείνους και ένοιωσε την απόγνωση τους. Προσευχήθηκε λοιπόν θερμά στο Θεό και πέτυχε την απαλλαγή του τόπου από τα ολέθρια σμήνη. Και όσες φορές οι γεωργικοί πληθυσμοί της
περιοχής του έπεφταν σε μεγάλη στενοχώρια, ο Μέμνων τους πήγαινε βοήθεια από τις οικονομίες του μοναστηριού, του οποίου αναδείχτηκε και ηγούμενος. Πήγαινε μάλιστα και σ’ άλλες πόλεις πού μάζευε συνδρομές, με τις οποίες συμπλήρωνε την ανακούφιση των πασχόντων. Κατά το θάνατο του,
άνδρες, γυναίκες και παιδιά, έτρεξαν και συνόδευσαν την κηδεία του, με τα θερμότερα δάκρυα και τις εγκαρδιότερες ευχές.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΥΞΙΒΙΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ Επίσκοπος Ρώσος (+ 1120)
[Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ μάρτυρας]
[Ο ΟΣΙΟΣ ΑΓΑΘΩΝ]
pigizois, saint