Ευτυχία είναι ένα πεντάχρονο κοριτσάκι που ήταν η πρώτη μου φίλη στο νηπιαγωγείο.
Ευτυχία είναι το ίδιο κοριτσάκι που αναζητώ συχνά πυκνά τα βράδια στον ύπνο μου.
Ευτυχία είναι ένα ζαχαρωτό κεράκι που μου έφερνε ο παππούς μου και έλιωνε στον ουρανίσκο μου.
Ευτυχία είναι η μυρωδιά του μαγειρεμένου φαγητού στα παιδικά μου χρόνια.
Ευτυχία είναι το χεράκι που ζήταγα να μου δίνει η μανούλα μου για να κοιμηθώ τα βράδια.
Ευτυχία είναι το πρώτο ποδήλατο που μου χάρισε ο παππούς μου.
Ευτυχία είναι η μέρα του γάμου μου.
Ευτυχία είναι η γέννηση του παιδιού μου.
Ευτυχία είναι η αγκαλιά που μου δίνει κάθε μέρα το παιδί μου.
Ευτυχία είναι να προσπαθούμε καθημερινά για το καλύτερο γιατί αυτό δείχνει ότι έχουμε ζωή και νιώθουμε αισθήματα ο ένας για τον άλλο που θέλουμε να τα μοιραστούμε, να τα ζήσουμε, χωρίς να κοιτάμε πίσω μας, μόνο μπροστά.
Η ευτυχία είναι όλα αυτά που έχουμε δίπλα μας, που όμως δεν τα εκτιμάμε πάντα παρά μόνο τη στιγμή που κοντεύουμε να τα χάσουμε.
Ευτυχία είναι κάθε τι μικρό ή μεγάλο που μας ενώνει, μας δίνει νόημα να υπάρχουμε και να προσπαθούμε, και αυτό μας κάνει πιο δυνατούς.
Η Ευτυχία είναι εδώ δίπλα μας, είναι ένα χαμόγελο, μία λέξη, είναι αυτό το μικρό κοριτσάκι, η πρώτη μου φίλη στο νηπιαγωγείο, και ελπίζω και η Παντοτινή.
Ειρήνη Δημοπούλου