ΤΑ “OSKAR” ΚΑΙ Ο ΛΑΝΘΙΜΟΣ
Δείξανε, του θεάματος οι Δυτικοί «Άρχοντες»,
την «ζάχαρη» στον Λάνθιμο, και μετά…
του δώσανε τα… «όσκαρ» της μη προτίμησης τους.
Έτυχε…; Όχι…
Απ’όσα γνωρίζουμε, θα λέγαμε πως κάτω από τις «ελευθεριότητες»
και τα «διεθνιστικά» τους, αλλιώς σκέπτονται.
Φυσικά αυτό ισχύει και για τα 7.900 μέλη της Ακαδημίας Κινηματογράφου
-κατά 84% λευκοί και… «Σάξονες»- που ψηφίζουν γιά τα “Oscar”.
Συνέπεια: η …ειδική στάση που κρατούν απέναντί μας…
Όχι όλοι· υπάρχουν και οι -ορκισμένοι!- φιλέλληνες·
-που συναντιώμαστε μαζί τους στο όπου γης «Ελληνικό Καλοκαίρι»-
όπως υπάρχουν και αυτοί, που δε χάνουν ευκαιρία,
να μας φερθούν σε διεθνές επίπεδο …άκομψα.
Γιατί δεν δίνεις την ελπίδα, 10 βραβείων “Oscar” σ’έναν Δημιουργό,
και μετά τον «αδειάζεις»… παραχωρώντας του 1· κι αυτό όχι στον ίδιο.
Σημειωτέον ότι η ίδια η Ακαδημία ορίζει τις υποψηφιότητες (!),
σηματοδοτώντας τις προθέσεις της, γιά το που θέλει να δώσει τα βραβεία.
Σημειωτέον επίσης, ότι από την αρχή του διαγωνισμού το 1927 έως σήμερα,
σε καμμία υποψηφιότητα ταινίας γιά 10 Όσκαρ, η ταινία δεν έλαβε τελικά
μόνον 1.
Πιό συγκεκριμένα, οι υποψηφιότητες ταινιών γιά 10 Όσκαρ,
μέχρι πέρισυ ήταν 18, και ο μέσος όρων των βραβείων που τελικά πήραν,
ήταν 6.
Αναλυτικώτερα.
Οι 18 ταινίες που προτάθηκαν γιά 10 Όσκαρ, έλαβαν :
1) Το 1937, 3 Όσκαρ.
2) Το 1941, 5 Όσκαρ.
3) Το 1944, 7 Όσκαρ.
4) Το 1960, 5 Όσκαρ.
5) Το 1962, 7 Όσκαρ.
6) Το 1963, 4 Όσκαρ.
7&8) Το 1965, 5 Όσκαρ, & 5 Όσκαρ. (Υποψηφιότητες 2 ταινιών, για 10 Όσκαρ).
9) Το 1970, 7 Όσκαρ.
10) Το 1972, 8 Όσκαρ.
11) Το 1973, 7 Όσκαρ.
12) Το 1976, 4 Όσκαρ.
13) Το 1977, 6 Όσκαρ.
14) Το 1995, 5 Όσκαρ.
15) Το 2008, 8 Όσκαρ.
16) Το 2011, 5 Όσκαρ.
17) Το 2013, 7 Όσκαρ.
18) Το 2015, 6 Όσκαρ.
Και ερχόμαστε στην 19η ταινία που προτάθηκε γιά 10 Όσκαρ…
την «Ευνοούμενη» (“The Favourite”) του Γιώργου Λάνθιμου·
υποψήφια γιά τα εξής :
1) Καλύτερης Ταινίας… 2) Καλύτερης Σκηνοθεσίας… 3) Πρωτότυπου Σεναρίου…
4) Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης… 5) Φωτογραφίας… 6) Καλύτερου Μοντάζ…
7) Κοστουμιών… 8) Α΄Γυναικείου Ρόλου…
9&10) Β΄κ Β΄ Γυναικείου Ρόλου… (γιά 2 ηθοποιούς της ταινίας)
Της δόθηκε τελικά μόνον το βραβείο Α΄Γυναικείου Ρόλου.
Με μεγαθυμία, άφησε ο Λάνθιμος το δάκρυ του,
κατά την βράβευση της πρωταγωνίστριας του,
τοποθετώντας τον εαυτό του εκεί που ανήκει. στους νικητές·
με ανωτερότητα ήθους και υγεία ψυχής,
έναντι μιάς πενιχρής συγκομιδής επιλογών, εκ μέρους των κριτών του.
Κάτι ήξερε ο Μάνος Χατζιδάκις που δεν είχε πάει καν να παραλάβει το “Oscar”
το 1960, και αναγκάσθηκε η Ακαδημία να του το στείλλει ταχυδρομικά.
(Και πόσο ειρωνικά –όπως το βλέπουμε στο “you tube”- λέει ο παρουσιαστής
το ακατανόητο γι’αυτόν όνομα, του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι.)
Αλλά και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, έδωσε δείγμα γραφής μη αισθήματος κατωτερότητας,
όταν το 1988 καλούμενος στην σκηνή γιά την βράβευσή του
με το Β΄Βραβείο –τον Αργυρό Λέοντα- της Βενετίας, δεν απηύθυνε ομιλία, λέγοντας :
Έχω προετοιμασθεί να μιλήσω γιά Α΄Βραβείο,
όχι γιά Β΄…
Μεγαλόψυχοι… Υπερήφανοι… Έξυπνοι…
…Έλληνες Δημιουργοί γιά μίμηση.
Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός
