Η πειραματική όπερα του Γιώργου Απέργη Avis de Tempête παρουσιάζεται στο Κρατικό Θέατρο του Μάιντς αναδεικνύοντας τις αρετές του συνθέτη. Ένας συμφυρμός φωνών και εικόνων απηχούν το μιντιακό χάος της εποχής μας.
«Καταιγίδα παντού: στο μυαλό μας, στη γλώσσα και στη μουσική. Το ένα συμβάν διαδέχεται το άλλο, εικόνες και ήχοι συντίθενται και αποσυντίθενται. Απομένουν μόνο λίγες ατάκτως ερριμμένες μνήμες», γράφει στην ιστοσελίδα του το Κρατικό Θέατρο Μάιντς για την όπερα του Γιώργου Απέργη Avis de Tempête («Αναγγελία Θυέλλης») και συνεχίζει: «Με γρήγορες εναλλαγές η πειραματική όπερα του Γιώργου Απέργη σκιαγραφεί ένα πολυεπίπεδο πανόραμα, στο οποίο αφηγητής είναι οι ήχοι, οι φωνές και η ηλεκτρονική μουσική. Η όπερα που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι το 2004 περιέχει παραπομπές σε μυθιστορήματα όπως ο Μoby Dick ή θεατρικά έργα όπως ο Βασιλιάς Ληρ και περιστρέφεται γύρω από τις καταιγίδες που ανατρέπουν κάθε δεδομένο, κάθε συνήθεια και την καθεστηκυία τάξη».
Στην κριτική του για την παράσταση της όπερας στο Κρατικό Θέατρο του Μάιντς το πολιτιστικό ένθετο της Frankfurter Allgemeine Zeitung σημειώνει σήμερα: «Ο Ελληνογάλλος συνθέτης Γιώργος Απέργης, ο οποίος γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα και από τη δεκαετία του ΄60 ζει στην Γαλλία, έγινε γρήγορα γνωστός ως κάποιος που συνεργάζεται αρμονικά τόσο με μουσικούς όσο και ηθοποιούς. Στα φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής ανά τον κόσμο το μουσικό και μιντιακό αμάλγαμα των δημιουργιών του ελληνικής καταγωγής συνθέτη γνωρίζει εδώ και χρόνια μεγάλη απήχηση.
Στο επίκεντρο το χάος
Χωρίς συνοχή και σχέδιο παρατάσσονται στην όπερα του Γ. Απέργη κείμενα των Κάφκα, Ουγκό, Μέλβιλ και άλλων διάσημων λογοτεχνών. Οι κυκλικές κινήσεις των ηθοποιών και τραγουδιστών επί σκηνής συνοδεύονται από προβολές κρανίων και βίντεο από κάθε λογής κοσμοσυρροή.
Στο έργο του Γιώργου Απέργη το κρανίο δείχνει να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο, επισημαίνει η FAZ. Ουδείς γνωρίζει τι σκέπτεται πραγματικά ο απέναντί μας. Τρικυμία εν κρανίω; Στην όπερα για την καταιγίδα ο συνθέτης θέτει στο επίκεντρο το χάος που προκαλεί ένα ανεξέλεγκτο μιντιακό περιβάλλον. Η εντυπωσιακή υψίφωνος Αλεξάνδρα Σαμουηλίδου φλυαρεί τραγουδιστικά με μοναδική δεξιοτεχνία αναδεικνύοντας μια ακόμα προοπτική στο τόσο χαρακτηριστικά γαλλόφιλο δίλημμα του “είναι” και του “τίποτα”.